David Kreiner

David Kreiner

Data i miejsce urodzenia	8 marca 1981 Kitzbühel
Klub	Kitzbühler SC
Wzrost	172 cm
Debiut w PŚ	13.12 1997, Steamboat Springs (11. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	13.12 1997, Steamboat Springs (11. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	10.02 2001, Liberec (2. miejsce – Gundersen)
Rekord życiowy	198,0 m na Letalnicy w Planicy (12 marca 2008)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Vancouver 2010 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Oslo 2011 Sztafeta HS134 złoto Oslo 2011 Sztafeta HS106 srebro Lahti 2001 Sztafeta brąz Oberstdorf 2005 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Karpacz 2001 Sprint brąz Canmore 1997 Sztafeta brąz Sankt Moritz 1998 Gundersen brąz Štrbské Pleso 2000 Sztafeta brąz Štrbské Pleso 2000 Sprint brąz Karpacz 2001 Gundersen Letnie Grand Prix 1. miejsce 2007 Zakończenie kariery: 2011 rok
Strona internetowa

David Kreiner (ur. 8 marca 1981 roku w Kitzbühel) – austriacki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, sześciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej David Kreiner pojawił się 14 lutego 1997 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Canmore, gdzie wraz z kolegami zdobył brązowy medal w drużynie. W grudniu tego roku zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 11. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena w Steamboat Springs. Tym samym w swoim pucharowym debiucie od razu zdobył punkty. Rok później zdobył brązowy medal w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Sankt Moritz.

Już w 1999 roku wystartował na pierwszej seniorskiej imprezie – mistrzostwach świata w Ramsau. Wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce, a indywidualnie zajął 36. miejsce w sprincie. W Pucharze Świata pojawił się dwukrotnie, zajmując dziewiąte miejsce w sprincie 11 marca w Falun oraz dziesiąte w Gundersenie 21 marca w Zakopanem. W klasyfikacji generalnej sezonu 1998/1999 zajął 27. pozycję. W kolejnym sezonie osiągał przeciętne wyniki, punktując w pięciu z jedenastu startów. Najlepiej zaprezentował się w ostatnich zawodach cyklu, 17 marca 2000 roku we włoskiej miejscowości Santa Caterina, gdzie był szósty w Gundersenie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, zdobywając brązowe medale w sztafecie i Gundersenie.

Pierwsze podium w Pucharze Świata wywalczył w sezonie 2000/2001. Punktował we wszystkich startach, wielokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Na podium stanął w drugiej części cyklu, 10 lutego 2001 roku w Libercu, gdzie zajął drugie miejsce w Gundersenie. Już pięć dni później startował na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie wspólnie z Christophem Eugenem, Mario Stecherem i Felixem Gottwaldem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie oraz dziesiąty w sprincie. Na przełomie stycznia i lutego Kreiner zdobył złoty medal w sprincie i brązowy w Gundersenie podczas mistrzostw świata juniorów w Karpaczu. Sezon ten zakończył na dwunastej pozycji.

Kreiner nie odniósł większych sukcesów w sezonach 2001/2002, 2002/2003 i 2003/2004. Najlepszy wynik w Pucharze Świata osiągnął 19 stycznia 2002 roku w Libercu, gdzie zajął. 18. miejsce w Gundersenie. W sezonie 2003/2004 Pucharu Kontynentalnego dwukrotnie wygrał zawody i dwukrotnie stawał na drugim stopniu podium, jednak w klasyfikacji generalnej nie zajął wysokiego miejsca. W lecie 2004 roku zajął dziewiąte miejsce w siódmej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej.

W swoim jedynym starcie na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku David zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. Obok niego w ekipie austriackiej wystartowali także Michael Gruber, Christoph Bieler i Felix Gottwald. W rywalizacji pucharowej prezentował się nierówno, kilkakrotnie nie zdobywając punktów. Najlepszy wynik osiągnął 12 lutego 2005 roku w Pragelato, gdzie był szósty w sprincie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2004/2005 zajął 35. miejsce. Jeszcze słabiej spisał się w sezonie 2005/2006, w którym ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce. W efekcie uplasował się na 33. pozycji w klasyfikacji końcowej tego sezonu. Nie wystartował także na igrzyskach olimpijskich w Turynie w lutym 2006 roku.

Żadnych trofeów nie zdobył również w sezonie 2006/2007. W rywalizacji pucharowej jego najlepszym wynikiem było siódme miejsce, które zajął czterokrotnie, trzy razy w sprincie i raz w Gundersenie. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku indywidualnie był dziewiąty w Gundersenie. W konkursie drużynowym Austriacy z Kreinerem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami o zaledwie 0,4 sekundy. W lecie 2007 roku Austriak triumfował w klasyfikacji końcowej dziesiątej edycji LGP. Z czterech konkursów indywidualnych wygrał dwa, raz był drugi i raz szósty. Dobra forma w lecie nie do końca przełożyła się jednak na sezon 2007/2008. Po raz pierwszy od siedmiu lat stanął wtedy na podium zawodów PŚ – 13 stycznia 2008 roku w Val di Fiemme był trzeci w sprincie. W dalszej części sezonu na podium stanął jednak już tylko raz, 20 stycznia 2008 roku w Klingenthal ponownie był trzeci w tej konkurencji. Nierówne starty, między innymi 28. pozycja w Zakopanem, pozwoliły mu na zajęcie dziesiątego miejsca w klasyfikacji generalnej. Sezon 2008/2009 był dla Austriaka stracony. Wystartował tylko osiem razy, kilkakrotnie kończąc zawody już po skokach, jego najlepszym wynikiem było 12. miejsce w Ruce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął 49. miejsce.

Poprawił się jednak w sezonie 2009/2010, w którym zajął 18. pozycję. W większości startów plasował się w drugiej dziesiątce, a w swoim najlepszym starcie, 3 stycznia 2010 roku w Oberhofie zajął ósme miejsce w Gundersenie. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver indywidualnie zajął piętnaste miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni. Natomiast w zawodach drużynowych, razem z Gruberem, Gottwaldem i Stecherem zdobył złoty medal. Po konkursie skoków reprezentacja Austrii znajdowała się na trzecim miejscu i do biegu przystąpiła ze stratą 36 sekund. W biegu Austriacy byli jednak najlepsi i na mecie wyprzedzili Amerykanów o nieco ponad 5 sekund i blisko 20 sekund Niemców, którzy zajęli trzecie miejsce. Rok później, podczas mistrzostw świata w Oslo zdobył wraz z Bernhardem Gruberem, Felixem Gottwaldem Mario Stecherem złote medale w obu konkursach drużynowych. Ponadto w obu konkursach indywidualnych plasował się na dwunastej pozycji. W rywalizacji pucharowej dwukrotnie stawał na podium, w tym 22 stycznia 2011 roku w Chaux-Neuve po raz pierwszy w karierze wygrał zawody PŚ, zwyciężając w Gundersenie. Sześć dni wcześniej był trzeci w tej samej konkurencji w austriackim Seefeld. W klasyfikacji generalnej sezonu 2010/2011 był dziesiąty.

Po słabym w jego wykonaniu sezonie 2011/2012 Austriak zdecydował się na roczne zawieszenie kariery. Rozważa powrót w sezonie olimpijskim ^[2], jednak nie powrócił.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
14.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+49,4	Jason Lamy Chappuis
1.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[3]	49:31,6	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
7.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[4]	49:34,2	+3:34,4	Finlandia
36.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7,5 km	17:48,4	?	Bjarte Engen Vik
9.	15 lutego	2001	Lahti	Gundersen K-90/15 km	39:26,7	+2:45,7	Bjarte Engen Vik
2.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[5]	48:54,1	+10,9	Norwegia
10.	24 lutego	2001	Lahti	Sprint K-116/7,5 km	19:40,3	+1:15,8	Marko Baacke
3.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[6]	49:45,5	+7,4	Norwegia
9.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+1:17,9	Hannu Manninen
4.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[7]	49:14,9	+1:12,4	Finlandia
12.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+58,8	Eric Frenzel
1.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[8]	48:07,8	-	-
12.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	+1:14,6	Jason Lamy Chappuis
1.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[9]	47:12,3	-	-

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	14 lutego	1997	Canmore	Sztafeta K-89/3x5 km[10]	?	?	Francja
3.	22 stycznia	1998	Sankt Moritz	Gundersen K-95/10 km	?	?	Hannu Manninen
3.	26 stycznia	2000	Štrbské Pleso	Sprint K-90/5 km	?	?	Petter Kukkonen
3.	27 stycznia	2000	Štrbské Pleso	Sztafeta K-90/3x5 km[11]	?	?	Finlandia
1.	31 stycznia	2001	Karpacz	Sprint K-90/5 km	?	-	-
3.	2 lutego	2001	Karpacz	Gundersen K-90/10 km	?	?	Norihito Kobayashi

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1996/1997: 51.
• sezon 1997/1998: 40.
• sezon 1998/1999: 27.
• sezon 1999/2000: 45.
• sezon 2000/2001: 12.
• sezon 2001/2002: –
• sezon 2002/2003: –
• sezon 2003/2004: 28.
• sezon 2004/2005: 25.
• sezon 2005/2006: 33.
• sezon 2006/2007: 16.
• sezon 2007/2008: 10.
• sezon 2008/2009: 47.
• sezon 2009/2010: 18.
• sezon 2010/2011: 10.
• sezon 2011/2012: 42.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	10 lutego 2001	Liberec	Gundersen K-120/15 km	?	2.	?	Ronny Ackermann
2.	13 stycznia 2008	Val di Fiemme	Sprint HS134/7,5 km	20:03,4	3.	+2,0	Sebastian Haseney
3.	20 stycznia 2008	Klingenthal	Sprint HS140/7,5 km	18:45,9	3.	+41,2	Ronny Ackermann
4.	16 stycznia 2011	Seefeld	Gundersen HS109/10 km	24:36,8	3.	+2,6	Magnus Moan
5.	20 stycznia 2011	Klingenthal	Gundersen HS118/10 km	21:59,2	1.	-	-

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1996/1997: 59.
• sezon 1997/1998: 9.
• sezon 2002/2003: 34.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 stycznia 2004	Tarvisio	Sprint K90/7.5 km	20:14,3 min	1.	-	-
2.	7 stycznia 2004	Tarvisio	Gundersen K90/15 km	41:27,3 min	1.	-	-
3.	10 stycznia 2004	Villach	Sprint K90/7.5 km	18:56,6 min	2.	+0.1 s	Marc Frey
4.	11 stycznia 2004	Villach	Gundersen K90/15 km	35:42,5 min	2.	+17.2 s	Mathieu Martinez

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2000: 13.
• 2002: 11.
• 2003: 24.
• 2004: 9.
• 2005: 16.
• 2007: 1.
• 2008: 5.
• 2009: 32.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	26 sierpnia 2007	Oberhof	Gundersen HS140/15 km	31:10.3 min	1.	-	-
2.	29 sierpnia 2007	Val di Fiemme	Gundersen HS134/15 km	28:54.4 min	1.	-	-
3.	2 września 2007	Bischofshofen	Gundersen HS140/15 km	28:06.6 min	2.	+1.5 s	Jason Lamy Chappuis
4.	26 lipca 2008	Hinterzarten	Gundersen HS108/16.1 km	31:42.4 min	3.	+1.5 s	Georg Hettich
5.	1 sierpnia 2008	Einsiedeln	Gundersen HS140/15 km	26:52.7 min	3.	+3.5 s	Ronny Heer

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.)