David Tua

David Tua
Pseudonim	Tuaman
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1972 ; Apia
Obywatelstwo	Samoa
Wzrost	178 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	58
Zwycięstwa	52
Przez nokauty	43
Porażki	4
Remisy	2
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Nowa Zelandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	↑ Bilans walk aktualny na 16 listopada 2013.;

David Tua (ur. 21 listopada 1972 w Apii) – samoański bokser wagi ciężkiej.

Kariera amatorska

Amatorską karierę bokserską rozpoczął w Nowej Zelandii, dokąd wyemigrował w dzieciństwie wraz z rodziną. Swój pierwszy ważniejszy tytuł zdobył w 1988 roku, zostając mistrzem Nowej Zelandii w wadze ciężkiej. Reprezentując ten kraj, w 1991 roku zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Sydney (w półfinale przegrał z Féliksem Savónem)^[1], a rok później został brązowym medalistą letnich igrzysk olimpijskich w Barcelonie (w walce o finał przegrał z Davidem Izonritei)^[2].

Kariera zawodowa

Tua przeszedł na zawodowstwo w 1992 roku. 15 marca 1996 roku, w swojej dwudziestej trzeciej walce, znokautował Johna Ruiza, przyszłego mistrza świata, w zaledwie 19 sekund^[3]. Kolejne trzy walki także zakończył przed czasem. Pokonał między innymi Olega Maskajewa, kolejnego przyszłego mistrza świata.

Pierwszą porażkę poniósł w swojej 28 walce – z Nigeryjczykiem Ike'm Ibeabuchim^[4]. Po tej porażce nastąpiło kolejnych dziesięć zwycięstw, w tym nokaut jeszcze jednego przyszłego mistrza świata, Hasima Rahmana^[5].

Tua doczekał się w końcu walki o mistrzostwo świata dwóch organizacji: WBO i IBO. W dniu 11 listopada 2000 roku w Las Vegas okazał się jednak o wiele słabszy od Lennoxa Lewisa i przegrał z nim zdecydowanie na punkty^[6].

Po porażce z Lewisem starał się odbudować dawną formę i wygrał walkę z Danellem Nicholsonem, lecz kolejny pojedynek przegrał na punkty z Chrisem Byrdem^[7]. Następne walki to kolejne dobre wyniki – między innymi zwycięstwo nad Fresem Oquendo i kolejny błyskawiczny nokaut, w 30 sekundzie pierwszej rundy, z Michaelem Moorerem, byłym mistrzem świata^[8].

23 marca 2003 roku stoczył swój drugi pojedynek z Hasimem Rahmanem, który zakończył się remisem^[9]. W 2004 roku nie stoczył żadnej walki. Ponownie zaczął boksować w 2005 roku, pokonując m.in. Cisse Salifa i do września 2007 roku pokonał siedmiu mniej znanych bokserów. Następnie zrezygnował z boksu na kolejne dwa lata. Na ring powrócił po raz kolejny w październiku 2009 roku, nokautując w drugiej rundzie Shane'a Camerona^[10]. 31 marca 2010 roku pokonał na punkty po jednostronnym pojedynku Fridaya Ahunanyę^[11]. Niecałe cztery miesiące później zremisował z Monte Barettem, mimo że w ostatniej rundzie był liczony^[12]. 19 marca 2011 roku Tua pokonał Demetrice'a Kinga, a pięć miesięcy później stoczył rewanżowy pojedynek z Barrettem, który przegrał na punkty po jednogłośnej decyzji sędziów^[13].

Przypisy

↑ 6.World Championships - Sydney, Australia - November 15-23 1991. Amateur Boxing Results. [dostęp 2013-07-13].
↑ 25.Olympic Games - Barcelona, Spain - July 27 - August 9 1992. Amateur Boxing Results. [dostęp 2013-07-13].
↑ Geoffrey Ciani: The Disappointing Career of David Tua (ang.). East Side Boxing, 2005-10-21. [dostęp 2013-07-13].
↑ Wake Andrew: Ike Ibeabuchi – The Return of the King, or is it? (ang.). East Side Boxing, 2007-10-29. [dostęp 2013-07-13].
↑ Luis Escobar: Tua TKO's Rahman In Ten (ang.). The Boxing Times, 1998-12-19. [dostęp 2013-07-13].
↑ Ed Schuyler Jr.: Lennox Lewis defeats David Tua (ang.). The Independent, 2000-11-12. [dostęp 2013-07-13].
↑ John Gregg: Byrd Dances Away with Victory over Tua (ang.). The Boxing Times, 2001-08-18. [dostęp 2013-07-13].
↑ Ron Dicker: Tua Beats Moorer In Matter Of Seconds (ang.). The New York Times, 2002-08-18. [dostęp 2013-07-13].
↑ Hasim Rahman vs. David Tua (2nd meeting) (ang.). Boxrec.com. [dostęp 2013-07-13].
↑ Ray Wheatley: Tua stops Carmeron (ang.). Fightnews.com, 2009-10-03. [dostęp 2013-07-13].
↑ Ray Wheatley: More on Tua-Ahunanya (ang.). Fightnews.com, 2010-03-31. [dostęp 2013-07-13].
↑ Rick Scharmberg, Kurt Wolfheimer: Tua, Barrett draw at the Trop (ang.). Fightnews.com. [dostęp 2013-07-13].
↑ Barrett stuns Tua (ang.). Fightnews.com, 2011-08-13. [dostęp 2013-07-13].

Linki zewnętrzne

Lista walk zawodowych Davida Tuy (BoxRec)

[1] Bilans walk aktualny na 16 listopada 2013.

[ABR.Sydney1991-2] 6.World Championships - Sydney, Australia - November 15-23 1991. Amateur Boxing Results. [dostęp 2013-07-13].

[ABR.Barcelona1992-3] 25.Olympic Games - Barcelona, Spain - July 27 - August 9 1992. Amateur Boxing Results. [dostęp 2013-07-13].

[ESB.Dissappointing_Career-4] Geoffrey Ciani: The Disappointing Career of David Tua (ang.). East Side Boxing, 2005-10-21. [dostęp 2013-07-13].

[ESB.Ibeabuchi-5] Wake Andrew: Ike Ibeabuchi – The Return of the King, or is it? (ang.). East Side Boxing, 2007-10-29. [dostęp 2013-07-13].

[TBT.Rahman-6] Luis Escobar: Tua TKO's Rahman In Ten (ang.). The Boxing Times, 1998-12-19. [dostęp 2013-07-13].

[Independent-7] Ed Schuyler Jr.: Lennox Lewis defeats David Tua (ang.). The Independent, 2000-11-12. [dostęp 2013-07-13].

[TBT.Byrd-8] John Gregg: Byrd Dances Away with Victory over Tua (ang.). The Boxing Times, 2001-08-18. [dostęp 2013-07-13].

[NYT.Moorer-9] Ron Dicker: Tua Beats Moorer In Matter Of Seconds (ang.). The New York Times, 2002-08-18. [dostęp 2013-07-13].

[Boxrec-10] Hasim Rahman vs. David Tua (2nd meeting) (ang.). Boxrec.com. [dostęp 2013-07-13].

[FN.Cameron-11] Ray Wheatley: Tua stops Carmeron (ang.). Fightnews.com, 2009-10-03. [dostęp 2013-07-13].

[FN.Ahunanya-12] Ray Wheatley: More on Tua-Ahunanya (ang.). Fightnews.com, 2010-03-31. [dostęp 2013-07-13].

[FN.Barrett1-13] Rick Scharmberg, Kurt Wolfheimer: Tua, Barrett draw at the Trop (ang.). Fightnews.com. [dostęp 2013-07-13].

[FN.Barrett2-14] Barrett stuns Tua (ang.). Fightnews.com, 2011-08-13. [dostęp 2013-07-13].

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

David Tua

Spis treści

Kariera amatorska

Kariera zawodowa

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie