Decentryzm

Decentryzm – koncepcja artystyczna postulująca umieszczenie centralnej części obrazowanego w utworze przedmiotu (jego znaczeniowego środka) poza ramami tego utworu, skąd dominować ma nad pozostawionym w dziele otoczeniem. Elementem koncepcji decentryzmu jest pojęcie centryzmu, którym określane jest dzieło sztuki tworzone według tradycyjnych (niedecentrystycznych) reguł[1]. Zdaniem teoretyków decentryzmu, nie jest on kolejnym kierunkiem w sztuce, lecz szerszą ideą, na gruncie której powstawać mogą różnorodne kierunki artystyczne[2].

Idea decentryzmu została sformułowana w 1987 roku w Warszawie przez polskiego pisarza i intelektualistę Adama Wiśniewskiego-Snerga. W tym samym roku powstały pierwsze decentrystyczne obrazy namalowane przez Marka Ruffa – polskiego artystę malarza, współtwórcę międzynarodowej grupy artystycznej „Decentryzm”[3].

Pierwsza wystawa decentrystów miała miejsce w Paryżu w 1997 roku. Od tego czasu założenia decentryzmu wykorzystano w wielu sferach działalności artystycznej, m.in. w malarstwie, fotografii, rzeźbie i teatrze[4].

Przypisy

  1. ↑ Adam Wiśniewski-Snerg: Moja koncepcja decentryzmu (pol.). [dostęp 2011-05-06].
  2. ↑ Aleksander van Lavnik: Decentryzm (pol.). [dostęp 2011-05-06].
  3. ↑ Marek Ruff w Galerii Delfiny (pol.). Galeria Delfiny, 2011-02-03. [dostęp 2015-10-11].
  4. ↑ Historia decentryzmu (pol.). [dostęp 2011-05-06].

Linki zewnętrzne