Denise Boyd
| Data urodzenia | 15 grudnia 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Denise Margaret Boyd, z domu Robertson (ur. 15 grudnia 1952[1]) – australijska lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotna olimpijka.
Kariera sportowa
Zwyciężyła w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1973 w Toronto[2][3]. Zajęła 5. miejsce w biegu na 200 metrów i 7. miejsce w biegu na 100 metrów na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[3].
Zdobyła trzy medale na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch: złoty w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Robertson, Jennifer Lamy, Raelene Boyle i Robyn Boak), srebrny w biegu na 200 metrów (za Boyle, a przed Alice Annum z Ghany) i brązowy w biegu na 100 metrów (za Boyle i Andreą Lynch z Anglii)[4].
Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zajęła 7. miejsce w finale biegu na 100 metrów, 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów[1]. Zwyciężyła w biegach na 100 metrów i na 200 metrów, w sztafecie 4 × 100 metrów oraz w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1977 w Canberze[2][3]. Zajęła 6. miejsce w biegu na 200 metrów i 7. miejsce w biegu na 100 metrów w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[5].
Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton Boyd startowała w czterech konkurencjach i we wszystkich zdobyła medale. Zwyciężyła w biegu na 200 metrów (przed Sonią Lannaman z Anglii i swą koleżanką z reprezentacji Australii Colleen Beazley) zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Bethanie Nail, Boyd, Maxine Corcoran i Judy Peckham) oraz srebrne medal w biegu na 100 metrów (za Lannaman i Raelene Boyle) i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Beazley, Boyd, Lyn Jacenko i Roxanne Gelle)[4]. Ponownie zajęła 7. miejsce w finale biegu na 200 metrów i odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1].
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Leann Evans, Boyd, Debbie Flintoff i Boyle), a także zajęła 4. miejsca w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[4]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów i ćwierćfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[6].
Była mistrzynią Australii w biegu na 100 metrów w 1973/1974, 1974/1975, 1978/1979 i 1979/1980, w biegu na 200 metrów w 1973/1974, 1974/1975, 1977/1978, 1978/1979, 1979/1980 i 1982/1983 oraz\ w biegu na 400 metrów w 1982/1983, a także wicemistrzynią w biegach na 100 metrów i na 200 metrów w 1972/1973 i 1975/1976[3].
Była jednokrotną rekordzistką Australii w biegu na 100 metrów z czaeem 11,0 s, uzyskanym 27 października 1973 w Sydney, dwukrotną w biegu na 200 metrów do wyniku 22,35 s (23 marca 1980 w Sydney) i jednokrotną w sztafecie 4 × 100 metrów z rezultatem 43,18 s, osiągniętym 31 lipca 1976 w Montrealu[7].
Rekordy życiowe
Denise Boyd miała następujące rekordy życiowe[8]:
- bieg na 100 jardów – 10,4 s (23 lipca 1978, Pullman, pomiar ręczny)
- bieg na 100 metrów – 11,0 s (27 października 1973, Sydney, pomiar ręczny)
- bieg na 100 metrów – 11,35 s (25 lipca 1980, Moskwa, pomiar automatyczny)
- bieg na 200 metrów – 22,3 s (30 grudnia 1979, Sydney, pomiar ręczny)
- bieg na 200 metrów – 22,35 s (23 marca 1980, Sydney, pomiar automatyczny)
- bieg na 400 metrów – 51,48 s (19 marca 1983, Melbourne, pomiar automatyczny)
Rodzina
Jej mąż Ray był skoczkiem o tyczce, mistrzem igrzysk Wspólnoty Narodów w 1982 i dwukrotnym olimpijczykiem. Ich dzieci również uprawiały z powodzeniem lekką atletykę: Alana (ur. 1984) byłą tyczkarką, dwukrotną mistrzynią igrzysk Wspólnoty Narodów i trzykrotną olimpijką, Jacinta (ur. 1986) specjalizowała się w skoku w dal, a Matt (ur. 1988) w skoku o tyczce[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Denise Robertson-Boyd, olympedia.org [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ a b Pacific Conference Games, GBRAthletics [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ a b c d Denise BOYD (Robertson) (Qld) Female b. 15 Dec 1952, Australian Athletics [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ a b c Denise Margaret Boyd, thecgf.com [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 59–60 [dostęp 2020-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 254–255, 261 [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 210, 219 i 356. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Paul Jenes, Fletcher McEwen & David Tarbotton, AUSTRALIAN ALL-TIME LIST. As at 28th December 2018, Athletics Australia, s. 43–46 [dostęp 2020-10-14] (ang.).
Bibliografia
- Denise Boyd w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 14 października 2020].
- Denise Boyd (neé Robertson), Track and Field Statistics [dostęp 2020-10-13] (ang.).
|
Do 1967 bieg odbywał się na dystansie 100 jardów (91,44 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska, nr – nie rozegrano
|
Do 1967 bieg odbywał się na dystansie 220 jardów (201,168 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska, nr – nie rozegrano
|
Do 1967 bieg odbywał się na dystansie 440 jardów (402,336 metra); Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska, nr – nie rozegrano
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
