Departament Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1920, 1925 | |
| Rozformowanie | 1921, 1939 | |
| Dowódcy | ||
| Ostatni | inż. Leopold Toruń | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | garnizon Warszawa | |
| Podległość | Ministerstwo Spraw Wojskowych | |
Departament Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych - organ pracy II Wiceministra Spraw Wojskowych właściwy w sprawach budownictwa, w tym budownictwa fortyfikacji, inspekcji budowlanej[1] oraz administracji nieruchomościami pozostającymi pod zarządem wojskowym.
8 marca 1919 roku Minister Spraw Wojskowych przemianował Sekcję Budowlaną przy Departamencie Technicznym na Sekcję Budownictwa Wojskowego, a wszystkie zarządy budowlane podległe sekcji, na zarządy budownictwa wojskowego[2]. Sekcja zajmowała się sprawami budownictwa wojskowego. Szef sekcji podlegał Inspektorowi Budynków Wojskowych w Ministerstwie Spraw Wojskowych.
- szef sekcji - płk Grzegorz Stefanowicz
- Kancelaria
- Wydział Administracyjno-Organizacyjny
- Wydział Gospodarczy - inż. urzędnik wojskowy VI rangi Stanisław Mszczonowski
- Wydział Budowlany
- Wydział Kwaterunkowy
- Wydział Inżynierów do Zleceń
Z dniem 10 marca 1920 roku na bazie Sekcji Budownictwa Wojskowego został zorganizowany Departament VIII Budownictwa MSWojsk. w składzie:[3][4]
- p.o. szefa departamentu - płk Grzegorz Stefanowicz
- pomocnik szefa departamentu - inż. urzędnik wojskowy Czesław Gajzler
- inspektor budownictwa - gen. ppor. Władysław Poklewski-Koziełł
- szef Sekcji I Organizacyjno-Kwaterunkowej - inż. urzędnik wojskowy VI rangi Tadeusz Grzywińskim
- szef Sekcji II Budowlano-Technicznej - inż. urzędnik wojskowy VI rangi Józef Wesołowski
- szef Sekcji III Zaopatrzenia - por. Jan Abramowicz
- naczelnik Wydziału Kontroli Robót - inż. urzędnik wojskowy VI rangi Stanisław Mszczonowski[5]
- kierownik Kancelarii - urz. Stefan Rotkel
W listopadzie 1925 roku zostali wyznaczeni na stanowiska[6]:
- p.o. szefa Wydziału I Ogólnego – mjr kanc. Atanazy Cybula
- p.o. szefa Wydziału II Budowy i Utrzymania – mjr sap. inż. Leon Szczepański
- szefa Wydziału III Rachunkowo-Budżetowego – ppłk sap. inż. Władysław Topolnicki
- szefa Wydziału IV Projektów – płk kanc. inż. Felicjan Staniszewski
- p.o. kierownika Samodzielnego Referatu Ewidencji – kpt. kanc. inż. Stefan Kuznowicz
17 kwietnia 1939 roku została wprowadzona nowa organizacja Departamentu Budownictwa MSWojsk.
- szef departamentu - inż. Leopold Toruń
- Wydział Inspekcji Budowlanej
- Wydział Budowlany
- Wydział Administracyjno-Budżetowy
- Zarząd Nieruchomości
- Samodzielny Referat Instalacji
- Referat Mobilizacyjny
Szefowie departamentu
- płk Grzegorz Stefanowicz
- inż. Zygmunt Wieliński (od 20 V 1925[7]
- inż. Leopold Toruń (1929 – 1939)
Przypisy
- ↑ Obecnie zadania te w Wojsku Polskim wykonuje Wojskowa inspekcja architektoniczno-budowlana.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15 marca 1919 roku, poz. 940.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 27 marca 1920 roku, s. 230.
- ↑ Czarnecka 2005 ↓, s. 106.
- ↑ Czarnecka 2005 ↓, s. 106, autorka jako naczelnika Wydziału Kontroli Robót wymieniła urzędnika wojskowego Bronisława Krobickiego.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 127 z 27 listopada 1925 roku, s. 689.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 4 lipca 1925 roku, s. 355, 360.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Tadeusz Böhm: Z dziejów naczelnych władz wojskowych II Rzeczypospolitej. Organizacja i kompetencje Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08368-1.
- Regina Czarnecka. Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918-1921. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”. 27, 2005. Warszawa: Centralne Archiwum Wojskowe. ISSN 0137-5547.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).