Diabeł (rodzaj ssaka)

Diabeł
Sarcophilus[1]
F. Cuvier, 1837[2]

Przedstawiciel rodzaju – diabeł tasmański (S. harrisii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

niełazokształtne

Rodzina

niełazowate

Podrodzina

niełazy

Plemię

niełazy

Rodzaj

diabeł

Typ nomenklatoryczny

Didelphis ursina Harris, 1808 (= Ursinus harrisii Boitard, 1841)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Diabeł[5] (Sarcophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w rodzinie niełazowatych (Dasyuridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek występujący na Tasmanii[6][7][8].

Morfologia

Długość ciała samic 57 cm, długość ogona samic 24,4 cm, długość ciała samców 65,2 cm, długość ogona samców 25,8 cm; masa ciała samic 5–9 kg, samców 8–14 kg (dotyczy gatunku występującego współcześnie)[7].

Systematyka

Etymologia

  • Sarcophilus: gr. σαρξ sarx, σαρκος sarkos „mięso”; φιλος philos „miłośnik”[9].
  • Diabolus: gr. διάβολος diábolos „diabeł”[10]. Nowa nazwa dla Sarcophilus.
  • Ursinus: łac. ursinus „przypominający niedźwiedzia”, od łac. ursus „niedźwiedź”[11]. Gatunek typowy: Ursinus harrisii Boitard, 1841.

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden współcześnie występujący gatunek[6][5][8]:

oraz wymarłe:

  • Sarcophilus laniarius[12] Owen, 1838
  • Sarcophilus moornaensis[13] Crabb, 1982

Przypisy

  1. Sarcophilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. F. Cuvier: Sarcophile oursin. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères. Paryż: Chez A. Belin, 1837, s. 6. (fr.).
  3. J.E. Gray: Contributions towards the geographical distribution of the mammalia of Australia, with notes on some recently discovered species. W: G. Gray: Journals of Two Expeditions of Discovery in North-West and Western Australia. London: T. and W. Boone, 1841, s. 400. (ang.).
  4. Boitard: Le Jardin des plantes: description et murs des mammifères de la Ménagerie et du Muséum d'histoire naturelle. Paris: J.J. Dubochet et Ce, Éditeurs, 1842, s. 290. (ang.).
  5. a b Nazwy polski za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 7. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 62. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b A.M. Baker: Family Dasyuridae (Carnivorous Marsupials). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 306. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  8. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Sarcophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-23].
  9. Palmer 1904 ↓, s. 618.
  10. Palmer 1904 ↓, s. 224.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 703.
  12. R. Owen: Important Discoveries. W: T.L. Mitchell: Three expeditions into the interior of eastern Australia; with descriptions of the recently explored region of Australia Felix, and of the present colony of New South Wales. Wyd. 2. Cz. 2. Londyn: T. & W. Boone, 1838, s. 363. (ang.).
  13. P.L. Crabb: Pleistocene dasyurids (Marsupialia) from southwestern New South Wales. W: M. Archer (red.): Carnivorous Marsupials. Cz. 2. Chipping Norton, New South Wales, Australia: Surrey Beatty & Sons, 1982, s. 511-516. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.