Dieter Thoma

Dieter Thoma
	; Dieter Thoma (2005)
Data i miejsce urodzenia	19 października 1969 ; Hinterzarten
Klub	SC Hinterzarten
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	30 grudnia 1985 w Oberstdorfie (71. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	1 stycznia 1986 w Garmisch-Partenkirchen (11. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	12 grudnia 1987 w Lake Placid (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	3 grudnia 1988 w Thunder Bay
Rekord życiowy	211,0 m na Velikance w Planicy (23 marca 1997)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata w lotach
	Mistrzostwa świata juniorów
Inne nagrody
	Puchar świata w skokach
2. miejsce ;	1996/1997
3. miejsce ;	1988/1989
3. miejsce ;	1990/1991
	Turniej Czterech Skoczni
1. miejsce ;	1989/1990
3. miejsce ;	1990/1991
3. miejsce ;	1996/1997
	Puchar KOP
1. miejsce ;	1989/1990

Dieter Thoma (ur. 19 października 1969 w Hinterzarten) – niemiecki skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata w lotach, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, zwycięzca 38. Turnieju Czterech Skoczni oraz zdobywca Pucharu KOP.

Kariera

Dieter Thoma pochodził z rodziny o tradycjach narciarskich. Jego dziadek, Albert, był instruktorem i trenerem, ojciec, Franz, biegaczem narciarskim, a wuj, Georg Thoma, był mistrzem olimpijskim i mistrzem świata w kombinacji norweskiej^[3]. Thoma zaczął skakać w 1975, a w 1985 został powołany do reprezentacji.

W Pucharze Świata zadebiutował 30 grudnia 1985 w pierwszym konkursie 34. edycji Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie, zajmując 71. miejsce. Dwa dni później, podczas konkursu w Garmisch-Partenkirchen, zdobył swoje pierwsze punkty, zajmując 11. miejsce. 13 lutego 1986 osiągnął swój pierwszy sukces w karierze, wspólnie z kolegami zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata juniorów w Lake Placid. W 1987 na mistrzostwach świata juniorów w Asiago zdobył dwa medale: srebrny drużynowo i brązowy indywidualnie - wyprzedzili go jedynie Ari-Pekka Nikkola oraz Mike Arnold. Tydzień później wziął udział w mistrzostwach świata w Oberstdorfie, zajmując 49. miejsce na normalnej skoczni, 20. na skoczni dużej i 6. w konkursie drużynowym.

Na początku sezonu 1987/1988, 12 grudnia 1987, wywalczył swoje pierwsze podium, zajmując drugie miejsce w Lake Placid. Siódme miejsce w Oberstdorfie, piąte w Ga-Pa i ósme w Innsbrucku dawały mu wysoką pozycję w klasyfikacji 36. Turnieju Czterech Skoczni. Jednak w ostatnim konkursie, 6 stycznia 1988 w Bischofshofen, Thoma zajął dopiero 96. miejsce, tracąc szanse na wysokie miejsce w TCS. Wystartował także w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988, zajmując 55. miejsce. Sezon 1988/1989 przyniósł mu pierwsze zwycięstwo w karierze. Odniósł je już w pierwszym konkursie, 3 grudnia 1988 w Thunder Bay. Później jeszcze trzykrotnie stawał na podium, co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Był także czwarty w 37. Turnieju Czterech Skoczni. Na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 był czternasty na normalnej skoczni, na dużej zajął 28. miejsce, a w konkursie drużynowym reprezentanci RFN z Thomą w składzie zajęli ósme miejsce.

Sezon 1989/1990 zakończył na czwartej pozycji w klasyfikacji generalnej. Wygrał w Oberstdorfie, był piąty w Garmisch-Partenkirchen, szósty w Innsbrucku i drugi w Bischofshofen, co dało mu zwycięstwo w klasyfikacji końcowej 38. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Zwyciężył także na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990, wyprzedzając Mattiego Nykänena i Jensa Weißfloga. Łącznie pięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ w tym sezonie, trzykrotnie zwyciężając i dwa razy zajmując drugie miejsce. Ponownie trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zajął w sezonie 1990/1991. Trzeci był także 39. Turnieju Czterech Skoczni, choć w jego trakcie tylko raz stanął na podium (3. miejsce w Innsbrucku). Mistrzostwa świata w Val di Fiemme w 1991 przyniosły mu kolejny medal. W konkursie drużynowym wspólnie z Heiko Hungerem, André Kiesewetterem i Jensem Weißflogiem wywalczył brązowy medal. Indywidualnie zajął 21. miejsce na dużej oraz 35. miejsce na dużej skoczni.

W kolejnych sezonach Thoma prezentował słabszą formę. Trzecie miejsce w Murau, wywalczone 9 stycznia 1994, było jego pierwszym podium od zakończenia sezonu 1990/1991. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 i mistrzostwach świata w Falun w 1993, jednak na obu tych imprezach zajmował odległe miejsca. Miesiąc po zajęciu trzeciego miejsca w Murau Thoma wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. Po pierwszej serii olimpijskiego konkursu na normalnej skoczni zajmował siódme miejsce dzięki skokowi na 98,5 m i tracił 13 punktów do lidera – Espena Bredesena – oraz 7 punktów do zajmującego trzecie miejsce Noriakiego Kasai. Odległość 102,5 m uzyskana przez Niemca w drugiej kolejce pozwoliła mu awansować na trzecie miejsce, za Bredesenem i Lassem Ottesenem. W walce o brązowy medal Thoma pokonał swego rodaka, Jensa Weißfloga, o zaledwie pół punktu. W konkursie na dużej skoczni zajął piętnaste miejsce. W rywalizacji drużynowej wraz z Hansjörgiem Jäkle, Christofem Duffnerem i Weißflogiem zdobył złoty medal. W klasyfikacji generalnej sezonu 1993/1994 zajął 11. miejsce.

W sezonie 1994/1995 indywidualnie dwukrotnie stawał na trzecim stopniu zawodów Pucharu Świata. Te wyniki przełożyły się na odbywające się w marcu 1995 mistrzostwa świata w Thunder Bay, gdzie był dwunasty na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie zajął 33. miejsce. Mimo to w konkursie drużynowym razem z Weißflogiem, Jäklem i Gerdem Siegmundem wywalczył srebrny medal. Złoty medal zdobyli Finowie, do których Niemcy stracili zaledwie 6,5 punktu.

Kolejne sukcesy przyszły w sezonie 1996/1997. Thoma wygrał pierwsze zawody tego sezonu – 30 listopada 1996 w Lillehammer. Wygrał także w Oberstdorfie i Bischofshofen, zaś w Ga-Pa był ósmy, a w Innsbrucku dziewiąty, co wystarczyło do zajęcia trzeciego miejsca w klasyfikacji końcowej 45. Turnieju Czterech Skoczni za Primožem Peterką i Andreasem Goldbergerem. Podczas mistrzostw świata w Trondheim w 1997 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym na dużej skoczni – wyprzedził go tylko Masahiko Harada, natomiast trzecie miejsce z wyraźną stratą zajął Sylvain Freiholz. Na normalnej skoczni zajął 22. miejsce, jednak w konkursie drużynowym wraz z Jäklem, Duffnerem i Martinem Schmittem zdobył kolejny medal, tym razem brązowy. Łącznie w tym sezonie dziewięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ, czterokrotnie zwyciężał, cztery razy był drugi i raz trzeci, co dało mu drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. W tym samym roku na zawodach w Planicy ustanowił swój rekord życiowy skokiem na 211 metrów. Skoczył jeszcze dalej, osiągając 213 metrów (więcej niż ówczesny rekord świata), ale skoku tego nie ustał.

Dobre wyniki uzyskiwał także w sezonie 1997/1998, który również zaczął się od zwycięstwa, będącego równocześnie ostatnim w jego karierze. W Turnieju Czterech Skoczni zajął tym razem szóste miejsce. Niedługo później wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, gdzie zdobył brązowy medal. Lepsi okazali się tylko Kazuyoshi Funaki oraz Sven Hannawald. W lutym 1998 Thoma wystartował na igrzyskach w Nagano, zajmując 13. miejsce na normalnej skoczni i 12. na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym Niemcy w składzie Hannawald, Schmitt, Jäkle i Thoma zdobyli srebrny medal. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął ósme miejsce.

Mistrzostwa świata w Ramsau w 1999 były ostatnią dużą imprezą w jego karierze. W indywidualnych startach był ósmy na dużej skoczni i szesnasty na normalnym obiekcie. Ponadto razem z Hannawaldem, Duffnerem i Schmittem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym; przewaga Niemców nad drugimi w konkursie Japończykami wyniosła zaledwie 1,9 punktu. Ostatni raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął 23 stycznia 1999 w Sapporo, gdzie zajął trzecie miejsce. Ostatni oficjalny występ zaliczył 19 marca 1999 w Planicy, gdzie zajął 14. miejsce. W klasyfikacji końcowej swego ostatniego sezonu w Pucharze Świata zajął 10. miejsce.

Emerytura

Swój ostatni skok oddał na skoczni w Ga-Pa. 31 grudnia 1999, 4 sekundy przed północą, odepchnął się od belki startowej, wylądował już w nowym, 2000 roku^[4].

Po zakończeniu kariery zajął się komentowaniem skoków. W latach 2000–2007 był ekspertem telewizji RTL, po czym rozpoczął pracę dla innej niemieckiej stacji, ARD. Oprócz tego były skoczek prowadzi firmę THOMA Sportevents. Prywatnie skoczek od 1995 do 2001 roku był mężem Manueli, którą poznał trzy lata wcześniej podczas konferencji prasowej. Z tego związku mają dwoje dzieci^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
55.	14 lutego	1988	Calgary	Skocznia normalna indywidualnie	154.1 pkt	-75.0 pkt	Matti Nykänen
27.	9 lutego	1992	Albertville	Skocznia normalna indywidualnie	189.4 pkt	-33.4 pkt	Ernst Vettori
5.	14 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża drużynowo^[b]	544.6 pkt	-99.8 pkt	Finlandia
39.	16 lutego	1992	Albertville	Skocznia duża indywidualnie	132.6 pkt	-106.9 pkt	Toni Nieminen
15.	20 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża indywidualnie	192.7 pkt	-81.8 pkt	Jens Weißflog
1.	22 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia duża drużynowo^[c]	970.1 pkt	-	-
3.	25 lutego	1994	Lillehammer	Skocznia normalna indywidualnie	260.5 pkt	-21.5 pkt	Espen Bredesen
13.	11 lutego	1998	Nagano	Skocznia normalna indywidualnie	208.4 pkt	-26.0 pkt	Jani Soininen
12.	15 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża indywidualnie	235.6 pkt	-36.7 pkt	Kazuyoshi Funaki
2.	16 lutego	1998	Nagano	Skocznia duża drużynowo^[d]	897.4 pkt	-35.6 pkt	Japonia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
20.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	190.3 pkt	-25.7 pkt	Andreas Felder
6.	17 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo^[e]	575.3 pkt	-58.8 pkt	Finlandia
49.	20 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	179.6 pkt	-44.8 pkt	Jiří Parma
28.	20 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	157.0 pkt	-61.5 pkt	Jari Puikkonen
8.	22 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża drużynowo^[f]	546.0 pkt	-99.0 pkt	Finlandia
14.	26 lutego	1989	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	99.4 pkt	-15.1 pkt	Jens Weißflog
21.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	169.9 pkt	-47.6 pkt	Franci Petek
3.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo^[g]	549.4 pkt	-18.2 pkt	Austria
35.	16 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	171.6 pkt	-51.3 pkt	Heinz Kuttin
20.	21 lutego	1993	Falun	Skocznia duża indywidualnie	72.2 pkt	-169.2 pkt	Espen Bredesen
11.	23 lutego	1993	Falun	Skocznia duża drużynowo^[h]	632.2 pkt	-189.3 pkt	Norwegia
12.	12 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia normalna indywidualnie	213.0 pkt	-53.0 pkt	Takanobu Okabe
2.	16 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża drużynowo^[i]	882.5 pkt	-6.5 pkt	Finlandia
33.	18 marca	1995	Thunder Bay	Skocznia duża indywidualnie	120.0 pkt	-152.6 pkt	Tommy Ingebrigtsen
22.	22 lutego	1997	Trondheim	Skocznia normalna indywidualnie	233.0 pkt	-30.5 pkt	Janne Ahonen
3.	27 lutego	1997	Trondheim	Skocznia duża drużynowo^[j]	845.6 pkt	-109.7 pkt	Finlandia
2.	1 marca	1997	Trondheim	Skocznia duża indywidualnie	245.0 pkt	-7.1 pkt	Masahiko Harada
8.	21 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża indywidualnie	237.6 pkt	-25.8 pkt	Martin Schmitt
1.	23 lutego	1999	Ramsau	Skocznia duża drużynowo^[k]	988.9 pkt	-	-
16.	26 lutego	1999	Ramsau	Skocznia normalna indywidualnie	221.0 pkt	-34.0 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
1.	25 lutego	1990	Vikersund	Loty indywidualnie	357.7 pkt	-	-
3.	25 stycznia	1998	Oberstdorf	Loty indywidualnie	749.9 pkt	-26.5 pkt	Kazuyoshi Funaki

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
1.	13 lutego	1986	Lake Placid	Skocznia normalna drużynowo^[l]	?	-	-
3.	2 lutego	1987	Asiago	Skocznia normalna indywidualnie	?	?	Ari-Pekka Nikkola
2.	4 lutego	1987	Asiago	Skocznia normalna drużynowo^[m]	?	?	NRD

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	12 grudnia 1987	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-114	199.1 pkt	2.	-14.0 pkt	Pavel Ploc
2.	3 grudnia 1988	Thunder Bay	Normal Thunder	221.6 pkt	1.	-	-
3.	4 grudnia 1988	Thunder Bay	Big Thunder	230.5 pkt	3.	-4.5 pkt	Risto Laakkonen
4.	17 grudnia 1988	Sapporo	Miyanomori	204.4 pkt	2.	-15.3 pkt	Matti Nykänen
5.	30 grudnia 1988	Oberstdorf	Schattenbergschanze	219.5 pkt	1.	-	-
6.	3 grudnia 1989	Thunder Bay	Big Thunder	224.0 pkt	1.	-	-
7.	28 grudnia 1989	Oberstdorf	Schattenbergschanze	215.0 pkt	1.	-	-
8.	6 stycznia 1990	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	222.0 pkt	2.	-5.0 pkt	František Jež
9.	12 stycznia 1990	Harrachov	Čerťák K-120	222.5 pkt	1.	-	-
10.	25 marca 1990	Planica	Bloudkova Velikanka	221.0 pkt	2.	-5.0 pkt	Ari-Pekka Nikkola
11.	8 grudnia 1990	Thunder Bay	Normal Thunder	216.4 pkt	2.	-8.3 pkt	Andreas Felder
12.	15 grudnia 1990	Sapporo	Miyanomori	209.8 pkt	2.	-5.0 pkt	André Kiesewetter
13.	16 grudnia 1990	Sapporo	Ōkurayama	201.8 pkt	1.	-	-
14.	4 stycznia 1991	Innsbruck	Bergisel	210.8 pkt	3.	-10.8 pkt	Ari-Pekka Nikkola
15.	12 stycznia 1991	Oberhof	Hans-Renner-Schanze	233.5 pkt	1.	-	-
16.	3 marca 1991	Lahti	Salpausselkä K-114	211.3 pkt	3.	-3.6 pkt	Andreas Felder
17.	10 marca 1991	Falun	Lugnet K-115	220.1 pkt	2.	-4.3 pkt	Mikael Martinsson
18.	24 marca 1991	Planica	Velikanka	354.0 pkt	3.	-1.0 pkt	Ralf Gebstedt
19.	9 stycznia 1994	Murau	Hans-Walland-Großschanze	208.4 pkt	3.	-5.8 pkt	Noriaki Kasai
20.	6 stycznia 1995	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	248.4 pkt	3.	-12.9 pkt	Andreas Goldberger
21.	8 stycznia 1995	Willingen	Mühlenkopfschanze	228.3 pkt	3.	-22.4 pkt	Andreas Goldberger
22.	30 listopada 1996	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	263.3 pkt	1.	-	-
23.	1 grudnia 1996	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	261.8 pkt	3.	-5.8 pkt	Kristian Brenden
24.	29 grudnia 1996	Oberstdorf	Schattenbergschanze	253.0 pkt	1.	-	-
25.	6 stycznia 1997	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	250.4 pkt	1.	-	-
26.	11 stycznia 1997	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	247.3 pkt	2.	-5.2 pkt	Primož Peterka
27.	19 stycznia 1997	Sapporo	Ōkurayama	263.3 pkt	1.	-	-
28.	1 lutego 1997	Willingen	Mühlenkopfschanze	231.4 pkt	2.	-6.3 pkt	Martin Höllwarth
29.	2 lutego 1997	Willingen	Mühlenkopfschanze	116.5 pkt	2.	-5.5 pkt	Hiroya Saitō
30.	13 marca 1997	Falun	Lugnet K-115	188.3 pkt	2.	-13.1 pkt	Primož Peterka
31.	29 listopada 1997	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	247.9 pkt	1.	-	-
32.	30 listopada 1997	Lillehammer	Lysgårdsbakken K-120	241.3 pkt	3.	-6.7 pkt	Jani Soininen
33.	8 grudnia 1997	Villach	Villacher Alpenarena	244.0 pkt	2.	-2.0 pkt	Masahiko Harada
34.	12 grudnia 1997	Harrachov	Čerťák K-90	244.0 pkt	2.	-4.5 pkt	Masahiko Harada
35.	25 stycznia 1998	Oberstdorf	Heini-Klopfer-Skiflugschanze	394.5 pkt	2.	-11.7 pkt	Kazuyoshi Funaki
36.	23 stycznia 1999	Sapporo	Ōkurayama	253.9 pkt	3.	-8.0 pkt	Martin Schmitt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

																									punkty
Sezon 1985/1986
-	-	-	-	-	71	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5
Sezon 1986/1987
																						punkty
-	-	-	-	-	82	81	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1987/1988
																				punkty
12	12	2	19	-	-	7	5	8	96	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56
Sezon 1988/1989
																				punkty
1	3	4	16	2	7	1	4	14	5	-	-	6	4	-	21	11	-	45	7	167
Sezon 1989/1990
																									punkty
1	11	12	16	17	8	1	5	6	2	1	50	-	8	50	12	23	7	72	5	18	6	5	30	2	206
Sezon 1990/1991
																						punkty
16	42	2	49	2	1	13	7	3	4	1	-	-	25	3	15	2	13	-	8	3	6	201
Sezon 1991/1992
																					punkty
22	16	-	-	12	11	32	16	-	-	-	-	-	57	27	54	25	17	46	-	-	10
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	31	38	30	16	33	6	24	-	-	-	-	-	-	-	-	10
Legenda (do sezonu 1992/93)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się
Sezon 1993/1994
																			punkty
-	-	-	-	-	7	12	17	13	3	-	-	4	6	33	4	-	14	6	350
Sezon 1994/1995
																					punkty
40	-	8	29	26	3	3	38	8	-	-	17	49	25	27	30	-	-	-	-	11	240
Sezon 1995/1996
																												punkty
33	31	41	22	18	-	-	20	12	17	15	19	29	21	37	10	12	39	-	-	-	-	-	11	8	-	7	-	249
Sezon 1996/1997
																									punkty
1	3	4	9	48	6	1	8	9	1	2	4	27	1	4	2	2	-	-	-	7	2	4	6	14	1208
Sezon 1997/1998
																											punkty
1	3	5	2	2	5	5	22	8	7	4	7	43	5	6	2	6	9	30	18	8	32	29	31	21	37	20	921
Sezon 1998/1999
																													punkty
13	11	11	10	13	20	-	-	10	17	10	15	14	16	10	18	3	5	4	7	-	9	-	13	14	34	14	-	-	555
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	razem
1987/1988	-	1	-	1
1988/1989	2	1	1	4
1989/1990	3	2	-	5
1990/1991	2	3	3	8
1991/1992	-	-	-	-
1992/1993	-	-	-	-
1993/1994	-	-	1	1
1994/1995	-	-	2	2
1995/1996	-	-	-	-
1996/1997	4	4	1	9
1997/1998	1	3	1	5
1998/1999	-	-	1	1
suma	12	14	10	36

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1985/1986 – 81.
1986/1987 – 111.
1987/1988 – 26.
1988/1989 – 4.
1989/1990 – 1.
1990/1991 – 3.
1991/1992 – 41.
1992/1993 – 16.
1993/1994 – 8.
1994/1995 – 13.
1995/1996 – 11.
1996/1997 – 3.
1997/1998 – 6.
1998/1999 – 10.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1997 – 10.
1998 – 31.
1999 – 44.

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1994 – 21.
1996 – 16.
1997 – 18.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za wszystkie skoki (tak jak np. w TCS)

			punkty
1994
12	18	35	501.0
1996
					punkty
20	16	27	8	16	77
1997
					punkty
-	15	4	16	39	81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się

Uwagi

↑ W tym samym roku, również w Planicy Thoma skoczył 213 metrów, jednak nie ustał tego skoku.
↑ Skład drużyny: Heiko Hunger, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog
↑ Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Christof Duffner, Dieter Thoma, Jens Weißflog
↑ Skład drużyny: Sven Hannawald, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma
↑ Skład drużyny: Andreas Bauer, Dieter Thoma, Peter Rohwein, Thomas Klauser
↑ Skład drużyny: Andreas Bauer, Josef Heumann, Thomas Klauser, Dieter Thoma
↑ Skład drużyny: Heiko Hunger, André Kiesewetter, Dieter Thoma, Jens Weißflog
↑ Skład drużyny: Gerd Siegmund, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog
↑ Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma, Gerd Siegmund, Jens Weißflog
↑ Skład drużyny: Christof Duffner, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma
↑ Skład drużyny: Sven Hannawald, Christof Duffner, Dieter Thoma, Martin Schmitt
↑ Skład drużyny: F. Brau, Robert Leonhard, Ch. Rimmel i Dieter Thoma
↑ Skład drużyny: Steffen Bartschat, Robert Leonhard, Dieter Thoma i L. Biller

Przypisy

↑ Personal best. skisprungschanzen.com, 2008-02-27. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).
↑ 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-03-21].
↑ ^a ^b Biografia Dietera Thomy na stronie skokinarciarskie.pl (pol.)
↑ Adrian Dworakowski: Moje trzy grosze czyli jeszcze o Turnieju Czterech Skoczni. Skijumping.pl, 2011-12-29. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)]. (ang.)

[3] W tym samym roku, również w Planicy Thoma skoczył 213 metrów, jednak nie ustał tego skoku.

[6] Skład drużyny: Heiko Hunger, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog

[7] Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Christof Duffner, Dieter Thoma, Jens Weißflog

[8] Skład drużyny: Sven Hannawald, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma

[9] Skład drużyny: Andreas Bauer, Dieter Thoma, Peter Rohwein, Thomas Klauser

[10] Skład drużyny: Andreas Bauer, Josef Heumann, Thomas Klauser, Dieter Thoma

[11] Skład drużyny: Heiko Hunger, André Kiesewetter, Dieter Thoma, Jens Weißflog

[12] Skład drużyny: Gerd Siegmund, Dieter Thoma, Christof Duffner, Jens Weißflog

[13] Skład drużyny: Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma, Gerd Siegmund, Jens Weißflog

[14] Skład drużyny: Christof Duffner, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma

[15] Skład drużyny: Sven Hannawald, Christof Duffner, Dieter Thoma, Martin Schmitt

[16] Skład drużyny: F. Brau, Robert Leonhard, Ch. Rimmel i Dieter Thoma

[17] Skład drużyny: Steffen Bartschat, Robert Leonhard, Dieter Thoma i L. Biller

[1] Personal best. skisprungschanzen.com, 2008-02-27. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).

[2] 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-03-21].

[autonazwa1-4] Biografia Dietera Thomy na stronie skokinarciarskie.pl (pol.)

[5] Adrian Dworakowski: Moje trzy grosze czyli jeszcze o Turnieju Czterech Skoczni. Skijumping.pl, 2011-12-29. [dostęp 2011-12-29]. (pol.).

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[i]

[j]

[k]

[l]

[m]

Mężczyźni
Skocznia normalna	1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Yukio Kasaya 1976: Hans-Georg Aschenbach 1980: Toni Innauer 1984: Jens Weißflog 1988: Matti Nykänen 1992: Ernst Vettori 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Simon Ammann 2006: Lars Bystøl 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Andreas Wellinger 2022: Ryōyū Kobayashi
Skocznia duża	1924: Jacob Tullin Thams 1928: Alf Andersen 1932: Birger Ruud 1936: Birger Ruud 1948: Petter Hugsted 1952: Arnfinn Bergmann 1956: Antti Hyvärinen 1960: Helmut Recknagel 1964: Toralf Engan 1968: Władimir Biełousow 1972: Wojciech Fortuna 1976: Karl Schnabl 1980: Jouko Törmänen 1984: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1992: Toni Nieminen 1994: Jens Weißflog 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Simon Ammann 2006: Thomas Morgenstern 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Kamil Stoch 2022: Marius Lindvik
Skocznia duża – drużynowo	1988: Finlandia Nykänen Nikkola Puikkonen Ylipulli 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Kobiety
Skocznia normalna	2014: Carina Vogt 2018: Maren Lundby 2022: Urša Bogataj
Drużyny mieszane
Skocznia normalna	2022: Słowenia Križnar Zajc Bogataj Prevc

Złoty medal	1924: Jacob Tullin Thams 1928: Alf Andersen 1932: Birger Ruud 1936: Birger Ruud 1948: Petter Hugsted 1952: Arnfinn Bergmann 1956: Antti Hyvärinen 1960: Helmut Recknagel 1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Yukio Kasaya 1976: Hans-Georg Aschenbach 1980: Toni Innauer 1984: Jens Weißflog 1988: Matti Nykänen 1992: Ernst Vettori 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Simon Ammann 2006: Lars Bystøl 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Andreas Wellinger 2022: Ryōyū Kobayashi
Srebrny medal	1924: Narve Bonna 1928: Sigmund Ruud 1932: Hans Beck 1936: Sven Eriksson 1948: Birger Ruud 1952: Torbjørn Falkanger 1956: Aulis Kallakorpi 1960: Niilo Halonen 1964: Toralf Engan 1968: Reinhold Bachler 1972: Akitsugu Konno 1976: Jochen Danneberg 1980: Manfred Deckert i Hirokazu Yagi 1984: Matti Nykänen 1988: Pavel Ploc 1992: Martin Höllwarth 1994: Lasse Ottesen 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Sven Hannawald 2006: Matti Hautamäki 2010: Adam Małysz 2014: Peter Prevc 2018: Johann André Forfang 2022: Manuel Fettner
Brązowy medal	1924: Anders Haugen 1928: Rudolf Burkert 1932: Kåre Walberg 1936: Reidar Andersen 1948: Thorleif Schjelderup 1952: Karl Holmström 1956: Harry Glaß 1960: Otto Leodolter 1964: Torgeir Brandtzæg 1968: Baldur Preiml 1972: Seiji Aochi 1976: Karl Schnabl 1980: brak 1984: Jari Puikkonen 1988: Jiří Malec 1992: Toni Nieminen 1994: Dieter Thoma 1998: Andreas Widhölzl 2002: Adam Małysz 2006: Roar Ljøkelsøy 2010: Gregor Schlierenzauer 2014: Anders Bardal 2018: Robert Johansson 2022: Dawid Kubacki

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger 2022: Słowenia Kos C. Prevc Zajc P. Prevc
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch 2022: Niemcy Schmid Leyhe Eisenbichler Geiger

Złoty medal	1925: Willen Dick 1926: Jacob Tullin Thams 1927: Tore Edman 1929: Sigmund Ruud 1930: Gunnar Andersen 1931: Birger Ruud 1933: Marcel Reymond 1934: Kristian Johansson 1935: Birger Ruud 1937: Birger Ruud 1938: Asbjørn Ruud 1939: Josef Bradl 1950: Hans Bjørnstad 1954: Matti Pietikäinen 1958: Juhani Kärkinen 1962: Helmut Recknagel 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Tapio Räisänen 1982: Matti Nykänen 1985: Per Bergerud 1987: Andreas Felder 1989: Jari Puikkonen 1991: Franci Petek 1993: Espen Bredesen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1997: Masahiko Harada 1999: Martin Schmitt 2001: Martin Schmitt 2003: Adam Małysz 2005: Janne Ahonen 2007: Simon Ammann 2009: Andreas Küttel 2011: Gregor Schlierenzauer 2013: Kamil Stoch 2015: Severin Freund 2017: Stefan Kraft 2019: Markus Eisenbichler 2021: Stefan Kraft
Srebrny medal	1925: Henry Ljungmann 1926: Otto Aasen 1927: Willen Dick 1929: Kristian Johansson 1930: Reidar Andersen 1931: Fritz Kaufmann 1933: Rudolf Burkert 1934: Arne Hovde 1935: Reidar Andersen 1937: Reidar Andersen 1938: Stanisław Marusarz 1939: Birger Ruud 1950: Thure Lindgren 1954: Veikko Heinonen 1958: Ensio Hyytiä 1962: Nikołaj Kamienski 1966: Takashi Fujisawa 1970: Jiří Raška 1974: Heinz Wosipiwo 1978: Alois Lipburger 1982: Olav Hansson 1985: Jari Puikkonen 1987: Vegard Opaas 1989: Jens Weißflog 1991: Rune Olijnyk 1993: Jaroslav Sakala 1995: Andreas Goldberger 1997: Dieter Thoma 1999: Sven Hannawald 2001: Adam Małysz 2003: Matti Hautamäki 2005: Roar Ljøkelsøy 2007: Harri Olli 2009: Martin Schmitt 2011: Thomas Morgenstern 2013: Peter Prevc 2015: Gregor Schlierenzauer 2017: Andreas Wellinger 2019: Karl Geiger 2021: Robert Johansson
Brązowy medal	1925: František Wende 1926: Georg Østerholt 1927: Bertil Carlsson 1929: Hans Kleppen 1930: Sigmund Ruud 1931: Sven Eriksson 1933: Sven Eriksson 1934: Sven Eriksson 1935: Alf Andersen 1937: Sigurd Sollid 1938: Hilmar Myhra 1939: Arnholdt Kongsgård 1950: Arnfinn Bergmann 1954: Bror Östman 1958: Helmut Recknagel 1962: Niilo Halonen 1966: Kjell Sjöberg 1970: Stanisław Gąsienica-Daniel 1974: Rudolf Höhnl 1978: Falko Weißpflog 1982: Armin Kogler 1985: Matti Nykänen 1987: Ernst Vettori 1989: Matti Nykänen 1991: Jens Weißflog 1993: Andreas Goldberger 1995: Jens Weißflog 1997: Sylvain Freiholz 1999: Hideharu Miyahira 2001: Janne Ahonen 2003: Noriaki Kasai 2005: Jakub Janda 2007: Roar Ljøkelsøy 2009: Anders Jacobsen 2011: Simon Ammann 2013: Anders Jacobsen 2015: Rune Velta 2017: Piotr Żyła 2019: Killian Peier 2021: Karl Geiger

Złoty medal	1972: Walter Steiner 1973: Hans-Georg Aschenbach 1975: Karel Kodejška 1977: Walter Steiner 1979: Armin Kogler 1981: Jari Puikkonen 1983: Klaus Ostwald 1985: Matti Nykänen 1986: Andreas Felder 1988: Ole Gunnar Fidjestøl 1990: Dieter Thoma 1992: Noriaki Kasai 1994: Jaroslav Sakala 1996: Andreas Goldberger 1998: Kazuyoshi Funaki 2000: Sven Hannawald 2002: Sven Hannawald 2004: Roar Ljøkelsøy 2006: Roar Ljøkelsøy 2008: Gregor Schlierenzauer 2010: Simon Ammann 2012: Robert Kranjec 2014: Severin Freund 2016: Peter Prevc 2018: Daniel-André Tande 2020: Karl Geiger 2022: Marius Lindvik
Srebrny medal	1972: Heinz Wosipiwo 1973: Walter Steiner 1975: Rainer Schmidt 1977: Toni Innauer 1979: Axel Zitzmann 1981: Armin Kogler 1983: Pavel Ploc 1985: Jens Weißflog 1986: Franz Neuländtner 1988: Primož Ulaga 1990: Matti Nykänen 1992: Andreas Goldberger 1994: Espen Bredesen 1996: Janne Ahonen 1998: Sven Hannawald 2000: Andreas Widhölzl 2002: Martin Schmitt 2004: Janne Ahonen 2006: Andreas Widhölzl 2008: Martin Koch 2010: Gregor Schlierenzauer 2012: Rune Velta 2014: Anders Bardal 2016: Kenneth Gangnes 2018: Kamil Stoch 2020: Halvor Egner Granerud 2022: Timi Zajc
Brązowy medal	1972: Jiří Raška 1973: Karel Kodejška 1975: Karl Schnabl 1977: Henry Glaß 1979: Piotr Fijas 1981: Tom Levorstad 1983: Matti Nykänen 1985: Pavel Ploc 1986: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1990: Jens Weißflog 1992: Roberto Cecon 1994: Roberto Cecon 1996: Urban Franc 1998: Dieter Thoma 2000: Janne Ahonen 2002: Matti Hautamäki 2004: Tami Kiuru 2006: Thomas Morgenstern 2008: Janne Ahonen 2010: Anders Jacobsen 2012: Martin Koch 2014: Peter Prevc 2016: Stefan Kraft 2018: Richard Freitag 2020: Markus Eisenbichler 2022: Stefan Kraft

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Dieter Thoma

Spis treści

Kariera

Emerytura

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa świata w lotach

Mistrzostwa świata juniorów

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Miejsca na podium

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Indywidualnie	1901: Bjarne Nielsen 1902: Thorleif Bache 1903: Thorleif Heyerdahl 1904: Karl Gruber 1921: Carl Huhn 1922: Carl Huhn 1923: Carl Huhn 1924: Max Kröckel 1931: Erich Recknagel 1932: Erich Recknagel 1933: Erich Recknagel 1938: Franz Haslberger 1939: Josef Bradl 1940: Hans Wein 1941: Josef Bradl 1949: Toni Brutscher 1950: Josef Weiler 1951: Josef Kleisl 1952: Josef Kleisl 1953: Josef Hohenleitner 1954: Franz Eder 1955: Toni Brutscher 1956: Max Bolkart 1957: Max Bolkart 1958: Max Bolkart 1959: Ewald Roscher 1960: Georg Thoma 1961: Georg Thoma 1962: Helmut Wegscheider 1963: Georg Thoma 1964: Max Bolkart 1965: Heinz Ihle 1966: Franz Keller 1967: Wolfgang Schüller 1968: Günter Göllner 1969: Alfred Grosche 1970: Walter Lampe 1971: Ernst Wursthorn 1972: Ernst Wursthorn 1973: Rudi Tusch 1974–1999 2000: Sven Hannawald 2001: Martin Schmitt 2002: Frank Löffler 2003: Stefan Pieper 2004: Alexander Herr 2005: Georg Späth 2006: Michael Uhrmann 2007: Stephan Hocke 2008: Pascal Bodmer 2009: Andreas Wank 2010: Michael Uhrmann 2011: Severin Freund 2012: Severin Freund 2013: Marinus Kraus 2014: Richard Freitag 2015: Severin Freund 2016: David Siegel 2017: Andreas Wellinger 2018: David Siegel 2019: Karl Geiger 2020: Markus Eisenbichler 2021: Karl Geiger 2022: Andreas Wellinger
Skocznia duża indywidualnie	1974: Alfred Grosche 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Peter Leitner 1980: Thomas Klauser 1981: Thomas Klauser 1982: Andreas Bauer 1983: Andreas Bauer 1984: Peter Rohwein 1985: Thomas Klauser 1986: Thomas Klauser 1987: Dieter Thoma 1988: Thomas Klauser 1989: Dieter Thoma 1990: Josef Heumann 1991: André Kiesewetter 1992: Ralf Gebstedt 1993: Dieter Thoma 1994: Jens Weißflog 1995: Jens Weißflog 1996: Gerd Siegmund 1997: Dieter Thoma 1998: Sven Hannawald 1999: Sven Hannawald
Skocznia normalna indywidualnie	1974: Peter Dubb 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Hubert Schwarz 1980: Peter Leitner 1981: Hubert Schwarz 1982: Joachim Ernst 1983: Andreas Bauer 1984: Andreas Bauer 1985: Uli Boll 1986: Andreas Bauer 1987: Andreas Bauer 1988: Thomas Klauser 1989: Josef Heumann 1990: Josef Heumann 1991: Jens Weißflog 1992: Ralf Gebstedt 1993: Jens Weißflog 1994: Jens Weißflog 1995 1996: Ralf Gebstedt 1997: Dieter Thoma 1998: Hansjörg Jäkle 1999: Gerd Siegmund
Drużynowo	1986: Bawaria 1987: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1988: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1989: Bawaria I (Heumann, Klauser, Bauer) 1990: Bawaria I (Leonhardt, Heumann, Klauser, Bauer) 1991: Saksonia 1992: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Wangler) 1993: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Hannawald) 1994: Turyngia 1995 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Hannawald, Thoma, Duffner) 1997: Turyngia (Gebstedt, Hornschuh, Bracht, Siegmund) 1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Schmitt, Thoma, Hannawald) 1999: Bawaria 2000: Bawaria (Audenrieth, Späth, Uhrmann, Löffler) 2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt, Hannawald, Duffner, Jäkle) 2002: Bawaria I (Neumayer, Löffler, Uhrmann, Späth) 2003: Bawaria (Bracht, Späth, Löffler, Uhrmann) 2004: Bawaria I (Neumayer, Bracht, Uhrmann, Späth) 2005: Bawaria I (Neumayer, Bader, Uhrmann, Späth) 2006: Bawaria I (Neumayer, Späth, Bogner, Uhrmann) 2007: Turyngia I (Musiol, Ritzerfeld, Wank, Hocke) 2008: Bawaria I (Schoft, Neumayer, Späth, Uhrmann) 2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer, Horlacher, Ulmer, Schmitt) 2010: Bawaria I (Neumayer, Schoft, Freund, Uhrmann) 2011: Bawaria I (Neumayer, Paschke, Kraus, Freund) 2012: Bawaria I (Wellinger, Wenig, Kraus, Geiger) 2013: Bawaria I (Neumayer, Geiger, Kraus, Freund) 2014: Bawaria I (Wellinger, Geiger, Kraus, Freund) 2015: Bawaria I (Neumayer, Eisenbichler, Wellinger, Freund) 2016: Bawaria I (Geiger, Kraus, Wellinger, Eisenbichler) 2017 2018: Bawaria II (Geiger, Goller, Raimund, Eisenbichler) 2019: Bawaria I (Geiger, Baer, C. Schmid, Eisenbichler) 2020: Bawaria I (Freund, Paschke, Geiger, Eisenbichler) 2021: Bawaria I (Paschke, Raimund, Schmid, Geiger) 2022: Bawaria I (Geiger, Schmid, Eisenbichler, Wellinger)