Dimmu Borgir

Dimmu Borgir
Ilustracja
Dimmu Borgir podczas koncertu na Tuska Open Air Metal Festival w 2005 roku
Rok założenia

1993

Pochodzenie

Oslo, Norwegia

Gatunek

symfoniczny black metal[1], black metal[2][3][4]

Wydawnictwo

Hammerheart Records, Century Media Records, Nuclear Blast, No Colours Records, Cacophonous Records, Hot Records, Spikefarm Records, Necromantic Gallery Productions, Avalon/Marquee Inc.

Powiązania

Insidious Disease, Old Man’s Child, Cradle of Filth, Borknagar, Carpe Tenebrum, Vader, Arcturus, Vesania, Chrome Division

Strona internetowa
Logotyp zespołu

Dimmu Borgir (IPA [dɪmuːˈbɔːrɡɪr]) – norweska grupa muzyczna wykonująca black metal, powstała w 1993 roku w Oslo. Do 2010 roku grupa wydała osiem albumów studyjnych oraz szereg kompilacji i minialbumów, które zostały pozytywnie ocenione zarówno przez fanów, jak i krytyków muzycznych. Zespół stanowią Stian „Shagrath” Thoresen, Sven „Silenoz” Atle Kopperud i Thomas Rune „Galder” Andersen Orre. Zespół dał szereg koncertów na całym świecie i uczestniczył w licznych festiwalach m.in. takich jak: Wacken Open Air, Gods of Metal i Ozzfest. Został wielokrotnie nagrodzony i wyróżniony w plebiscytach muzyki heavy metalowej oraz określony m.in. jako „najpopularniejsza grupa black metalowa na świecie”.

W twórczości zespół nawiązał do takich zagadnień jak mizantropia, satanizm i antychrześcijaństwo. Muzyka Dimmu Borgir to melodyjny black metal z wiodącymi partiami instrumentów klawiszowych. Od momentu wydania albumu Puritanical Euphoric Misanthropia w 2001 roku, zespołowi podczas nagrań towarzyszy orkiestra symfoniczna. Z tego powodu został również zaliczony do nurtu symfonicznego black metalu. Podczas koncertów Dimmu Borgir prezentuje charakterystyczny rodzaj ekspresji, obejmujący corpse paint oraz stosuje rozwiązania scenograficzne z użyciem efektów pirotechnicznych.

Historia

1993–1999

Dimmu Borgir – Wacken Open Air 2018
Stian „Shagrath” Thoresen podczas koncertu na festiwalu See-Rock w 2014 roku

Zespół powstał w 1993 roku z inicjatywy multiinstrumentalisty Stiana „Shagratha” Thoresena, gitarzysty Svena „Silenoza” Atle Kopperuda, basisty Brynjarda Tristana, perkusisty Kennetha „Tjodalva” Åkessona oraz klawiszowca Stiana „Nagasha” Aarstada[2]. Nazwa grupy została zaczerpnięta od wulkanicznego wzgórza Dimmuborgir w Islandii[2]. Rok później nakładem Necromantic Gallery Productions ukazał się debiutancki minialbum zatytułowany Inn I Evighetens Mørke, wydany w limitowanym do 1000 egzemplarzy nakładzie. Niedługo później zespół podpisał kontrakt z wytwórnią No Colours, dzięki której pojawił się na rynku debiutancki album pt. For All Tid[5].

Dwa lata później ukazał się drugi album pt. Stormblåst[6]. Przed jego nagraniem Shagrath objął funkcję gitarzysty w zespole, zaś za perkusją zasiadł Tjodalv. W tym samym roku został zarejestrowany minialbum pt. Devil’s Path. Wkrótce potem dotychczasowy basista został usunięty z zespołu, a jego miejsce zajął Nagash. Nieobecność Aarstada, spowodowana służbą wojskową, skłoniła Shagratha do osobistego nagrania partii instrumentów klawiszowych na minialbumie.

W 1997 roku zespół podpisał kontrakt z niemiecką wytwórnią Nuclear Blast. W maju tego samego roku ukazał się album pt. Enthrone Darkness Triumphant[7]. Gościnnie w utworze pt. „The Night Masquerade” zaśpiewała Bente Engen. Następnie, latem tego samego roku na kasecie VHS ukazał się split Dimmu Borgir z zespołem Dissection zatytułowany Live & Plugged vol.2[8]. W międzyczasie z zespołu odszedł Stian Aarstad. Latem 1998 roku ukazał się kolejny minialbum pt. Godless Savage Garden, który zawierał dwa nowe utwory, dwa nagrania z For All Tid w nowym wykonaniu, aranżację utworu grupy Accept oraz trzy utwory koncertowe. Shagrath, oprócz partii wokalnych, zagrał także na instrumentach klawiszowych, a do zespołu dołączył drugi, pochodzący z Australii, gitarzysta Jamie „Astennu” Stinson[9]. Tego samego roku minialbum został nominowany do nagrody norweskiego przemysłu fonograficznego Spellemannprisen[10].

1999–2003

Sven „Silenoz” Atle Kopperud podczas koncertu na festiwalu See-Rock w 2014 roku

W 1999 roku wydana została czwarta płyta studyjna pt. Spiritual Black Dimensions, na której muzyka została jeszcze bardziej zdominowana przez instrumenty klawiszowe[11]. Nowością był także czysty śpiew w wykonaniu Simena „ICS Vortexa” Hestnæsa, znanego z występów w grupach Borknagar[12]. Do zespołu dołączył nowy klawiszowiec Øyvind Johan „Mustis” Mustaparta. Po wydaniu albumu zespół wystąpił na wielu dużych festiwalach muzycznych, m.in. na Dynamo Festival. W 1999 płyta została nominowana do nagrody Spellemannprisen[10]. Natomiast pod koniec roku do sprzedaży trafił split Dimmu Borgir i Old Man’s Child pt. Sons of Satan Gather for the Attack[13]. W 2001 grupa wydała przełomowy i najwyżej dotychczas oceniony album – Puritanical Euphoric Misanthropia[14]. W dużej mierze instrumenty klawiszowe zastąpiły na nim dźwięki szwedzkiej orkiestry symfonicznej z Göteborga. Wyróżniony nagrodą Spellemannprisen album został zarejestrowany i zmiksowany w Studio Fredman[10]. W samym zespole zaszły istotne zmiany personalne – odeszli Astennu, Nagash oraz Tjodalv[15]. Oświadczenie zespołu w sprawie odejścia Astennu: „Chcemy oznajmić, że Astennu został wydalony z zespołu i nie będzie więcej częścią Dimmu Borgir. Zdecydowaliśmy się go pożegnać ponieważ przez ostatnie 7 czy 8 miesięcy nie robił nic, stracił całą swoją pasję, poświęcenie i entuzjazm. Dla nas wszystkich Dimmu Borgir jest całym życiem, a nie jakąś pierdoloną nudną pracą biurową! Dlatego pożegnaliśmy Astennu i z dumą witamy w naszych szeregach jego następcę Archona, który nagra z nami nowy album”[15].

W ich miejsce pojawili się: perkusista Nicholas Barker (poprzednio w Cradle of Filth), basista i wokalista ICS Vortex (dotychczas występował w zespole jako muzyk sesyjny) oraz gitarzysta Thomas Rune „Galder” Andersen Orre – lider grupy Old Man’s Child w miejsce zaanonsowanego poprzednio Larsa „Archona” Haidera[16]. Shagrath o albumie Puritanical Euphoric Misanthropia: „Myślę, że po raz pierwszy w naszej karierze dopracowaliśmy wszystkie szczegóły. Mamy brzmienie takie jakie chcieliśmy uzyskać, wykorzystaliśmy tyle efektów na ile mieliśmy ochotę i przede wszystkim spędziliśmy w studiu tyle czasu, ile wymagało nagranie tego albumu. Po raz pierwszy też pracowałem z tak znakomitymi muzykami, po raz pierwszy w historii Dimmu Borgir nagrywałem płytę z perkusistą, który potrafi grać, który nie musi podpierać się efektami elektronicznymi. Dlatego też ten album jest tak szybki, tak agresywny i brutalny. Myślę, że wszyscy padną na kolana przed 'Puritanical Euphoric Misanthropia'”. W 2002 roku ukazało się pierwsze DVD grupy pt. World Misantrophy, które zawierało koncert nagrany podczas festiwalu Wacken Open Air[17]. W studiu nagraniowym grupie pomagali Fredrik Nordström i Peter Tägtgren.

2003–2007

Thomas Rune „Galder” Andersen Orre podczas koncertu na festiwalu See-Rock w 2014 roku

We wrześniu 2003 roku został wydany album pt. Death Cult Armageddon, który zawierał rozbudowane partie symfoniczne w wykonaniu praskiej Orkiestry Symfonicznej[18]. Album spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem wśród krytyków muzycznych[19]. Materiał trafił na liczne listy przebojów m.in. we Francji, Austrii i Niemczech, a także Norwegii gdzie dotarł do 2. miejsca zestawienia VG-lista[20]. Według danych z 2006 roku w samych Stanach Zjednoczonych album rozszedł się w nakładzie 100 000 sztuk[21]. W 2004 roku grupa wzięła udział w objazdowym festiwalu Ozzfest w Stanach Zjednoczonych, podczas którego na perkusji zagrał Tony Laureano[22]. 19 maja tego samego roku grupa wystąpiła w warszawskim klubie Proxima. Koncert Dimmu Borgir poprzedziły występy grupy Susperia i Destruction.

Tego samego roku zespół otrzymał nominację do nagrody Metal Hammer Golden Gods. Niedługo po premierze Nicholas Barker opuścił zespół, a jego miejsce zajął Reno Killerich[23][24]. Po krótkim czasie członkowie zespołu podjęli decyzję o zakończeniu z nim współpracy. Doraźnie w roli perkusisty występował Tony Laureano, którego miejsce zajął z kolei później Jan Axel Blomberg, znany jako Hellhammer[25][26].

W 2005 roku Shagrath i Silenoz postanowili dokonać powtórnego nagrania drugiej płyty zespołu, która nosiła tytuł Stormblåst. Album został ponownie nagrany w szwedzkim studiu Abyss, we współpracy z producentem muzycznym Peterem Tägtgrenem, liderem grup Hypocrisy i Pain[27]. W przedsięwzięciu tym wzięli udział również Mustis i Hellhammer, podczas gdy pozostali członkowie zespołu byli zajęci własnymi projektami[28]. Nowym materiałem na albumie był utwór Avmaktslave i przearanżowana wersja Sorgens Kammer, zatytułowana Sorgens Kammer Del II. Shagrath o reedycji albumu Stormblåst: „Po pierwsze, nigdy nie byliśmy zadowoleni z brzmienia wersji pierwotnej, była bardzo kiepsko wyprodukowana. Po drugie, dystrybucja i promocja, jaką zapewniało jej Cacophonous Records, była tragiczna. Wielu naszych nowych fanów nie było w stanie znaleźć tej płyty w sklepach. Po dodaniu do siebie obu tych faktów decyzja o ponownym nagraniu albumu wydała się najrozsądniejsza. Zresztą myśleliśmy o tym od kilku lat, trzeba było jedynie poczekać, aż kontrakt z dawnym wydawcą wygaśnie”[29].

2007–2010

Terje „Cyrus” Andersen podczas koncertu na festiwalu See-Rock w 2014 roku

Kolejny album, In Sorte Diaboli, ukazał się 27 kwietnia 2007 roku i stał się najbardziej dochodowym albumem w historii grupy – w USA w ciągu tygodnia od oficjalnej premiery zostało sprzedanych ponad 14 000 egzemplarzy[30]. Z podobnie ciepłym przyjęciem spotkał się w Europie. Materiał na płytę został zarejestrowany w szwedzkim Fredman Studio we współpracy z Fredrikiem Nordströmem[31]. Album był promowany w trakcie trasy koncertowej Blackest Of The Black w Stanach Zjednoczonych[32]. Podczas trasy wystąpiły ponadto grupy Danzig i Moonspell. 20 września, w ramach trasy koncertowej The Invaluable Darkness Tour 2007, zespół wystąpił w warszawskim klubie Progresja[33]. Koncert grupy poprzedziły występy Amon Amarth i Engel. Pod koniec roku płyta In Sorte Diaboli uzyskała status złotej płyty w Norwegii, sprzedając się w nakładzie 15 tys. egzemplarzy[34].

W 2008 roku ukazało się drugie wydawnictwo DVD pt. The Invaluable Darkness[35]. Wkrótce po premierze album sprzedał się w nakładzie 2500 egzemplarzy i tym samym zajął pierwsze miejsce na liście Music DVD Chart w Norwegii[35]. Na albumie znalazły się m.in. koncert z Oslo nagrany w 2007 roku oraz występ na festiwalu Wacken Open Air. W Stanach Zjednoczonych DVD sprzedało się w nakładzie 1400 egzemplarzy w pierwszym tygodniu od premiery i zadebiutowało tam na piątym miejscu Top Music Video Charts[35]. Tego samego roku do zespołu dołączył, znany z deathmetalowej grupy Vader, perkusista Dariusz „Daray” Brzozowski[36][37].

W 2009 roku producent gitar ESP przygotował sygnowane przez Galdera i Silenoza gitary LTD Okkultist i LTD Shadow[38]. Tego samego roku ukazał się komiks pt. Dimmu Borgir: Dark Fortress, inspirowany tekstami grupy[39], którego autorami są Brian Ferrara (pisarz)[40] i Narek Gevorgian (artysta). We wrześniu tego samego roku z zespołu odeszli Mustis i Vortex[41]. 24 września 2010 roku ukazał się dziewiąty album formacji zatytułowany Abrahadabra. Partie instrumentów klawiszowych na płycie zrealizował wokalista i instrumentalista Stian „Shagrath” Thoresen[42]. Ponadto grupa do nagrań zaangażowała norweską orkiestrę Kringkastingsorkestret oraz chór Schola Cantorum[43]. Orkiestracje zaaranżował kompozytor Gaute Storaas[44]. Okładkę i oprawę graficzną Abrahadabra zaprojektował i wykonał Joachim Luetke, który współpracował z grupą przy poprzednich albumach. Ponadto, w pracach nad płytą uczestniczył wokalista i basista Snowy Shaw, znany m.in. z występów w zespole Therion[45]. Muzyk, początkowo zaanonsowany jako nowy członek zespołu został usunięty ze składu jeszcze w 2010 roku[46]. Na potrzeby koncertów grupa zaangażowała Terje „Cyrusa Andersena[47].

Po 2010

W maju 2011 roku grupa dała koncert w hali Oslo Spektrum w Norwegii. Podczas występu zespołowi towarzyszyła orkiestra Kringkastingsorkestret i chór Schola Cantorum[48]. Fragmenty koncertu oraz kulisy produkcji koncertu zostały wyemitowane na antenie norweskiej publicznej stacji telewizyjnej NRK. Zaplanowane przez zespół wydawnictwo DVD pt. Forces Of The Northern Night z tymże występem ostatecznie trafiło do sprzedaży ze względów prawnych[49] dopiero 14 kwietnia 2017 roku[50]. Według gitarzysty zespołu Silenoza: „Płyta powinna wyjść w tym samym roku, w którym została nagrana, jednak wydawnictwo zostało wstrzymane. Ale brzmi to naprawdę dobrze. Zmiksowaliśmy i zremasterowaliśmy nagranie. Pozostaje nam tylko siedzieć i czekać. (...) Wiele elementów musiało ułożyć się w całość i to naprawdę nie zależało od nas. Kiedy w końcu wydamy ten krążek, będziemy mogli zająć się nowym materiałem i zacząć promować go na koncertach, więc mam nadzieję, że uda nam się rozwiązać ten problem jak najszybciej”[51]. Rok później zespół wystąpił m.in. na festiwalu Wacken Open Air, ponownie z udziałem orkiestry i chóru[52]. Również ten koncert został sfilmowany, a następnie wyemitowany przez niemiecką stację telewizyjną ZDFkultur.

Instrumentarium

Silenoz gra na gitarach ESP[53], używa następujących modeli: Custom, The Apocalyptic Warfare Axe model F7 oraz LTD Okkultist[53]. Ponadto stosuje wzmacniacze Engl Powerball oraz przystawki Seymour Duncan Live Wire Metal Humbucker[53]. Sześciostrunową gitarę stroi do standardu D (D G C F A D), natomiast siedmiostrunową do standardu A (A D G C F A D). Gitarzysta prowadzący, Galder, również gra na gitarach ESP, używa modeli: LTD Shadow i F Series Costum Guitars. Ponadto używa wzmacniaczy Marshall i Randall, efektów Digitech, strun D’Addario oraz przystawek EMG 81 i 85[54][55].

Były basista, ICS Vortex, grał w zespole na gitarach amerykańskiego producenta B.C. Rich. Muzyk używa sygnowanego swoim pseudonimem modelu Warlock, w wersji cztero- i pięciostrunowej[56]. Natomiast perkusista, Daray, gra na bębnach Pearl, model Masters Premium Maple i talerzach perkusyjnych Meinl[57][58]. Używa ponadto osprzętu Axis Percussions i pałeczek perkusyjnych OSCA.

Muzycy

Skład zespołu
1993–19951995–19961996–1997
  • Shagrath – śpiew, perkusja
  • Silenoz – śpiew, gitara
  • Brynjard Tristan – gitara basowa
  • Tjodalv – gitara
  • Stian Aarstad – keyboard
  • Shagrath – śpiew, gitara
  • Silenoz – śpiew, gitara
  • Brynjard Tristan – gitara basowa
  • Tjodalv – perkusja
  • Stian Aarstad – keyboard
  • Shagrath – śpiew, gitara, keyboard
  • Silenoz – gitara
  • Stian Arnesen – gitara basowa
  • Tjodalv – perkusja
1997–19981999–20002000–2004
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Astennu – gitara
  • Stian Arnesen – gitara basowa
  • Kimberly Goss – keyboard
  • Tjodalv – perkusja
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Astennu – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Nicholas Barker – perkusja
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Nicholas Barker – perkusja
2004–20052005–20072007–2008
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Tony Laureano – perkusja
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Hellhammer – perkusja
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Tony Laureano – perkusja
2008–2009od 2010
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • ICS Vortex – gitara basowa, śpiew
  • Mustis – keyboard
  • Daray – perkusja
  • Shagrath – śpiew
  • Silenoz – gitara
  • Galder – gitara
  • Cyrus – gitara basowa
  • Gerlioz – keyboard
  • Daray – perkusja

Dyskografia

Albumy studyjne
Shagrath podczas koncertu na festiwalu Gods of Metal w 2007
Galder podczas koncertu na festiwalu Gods of Metal w 2007
ICS Vortex podczas koncertu na festiwalu Gods of Metal w 2007
Silenoz podczas koncertu na festiwalu Gods of Metal w 2007
TytułDane dot. albumuPozycja na liścieCertyfikat
NOR
[20]		AUT
[59]		FIN
[60]		FRA
[61]		GER
[62]		NLD
[63]		SWE
[64]		USA
[65]
For All Tid
  • Data: 1 grudnia 1994
  • Wydawca: No Colours
––––––––
Stormblåst
  • Data: 25 stycznia 1996
  • Wydawca: Cacophonous
––––––––
Enthrone Darkness Triumphant
  • Data: 30 maja 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
––26–75–––
Spiritual Black Dimensions
  • Data: 2 marca 1999
  • Wydawca: Nuclear Blast
183114–259844–
Puritanical Euphoric Misanthropia
  • Data: 20 marca 2001
  • Wydawca: Nuclear Blast
16231166167128–
Death Cult Armageddon
  • Data: 8 września 2003
  • Wydawca: Nuclear Blast
214935124228170
Stormblåst MMV
  • Data: 11 listopada 2005
  • Wydawca: Nuclear Blast
24––18387–––
In Sorte Diaboli
  • Data: 24 kwietnia 2007
  • Wydawca: Nuclear Blast
1116347371043
Abrahadabra
  • Data: 24 września 2010
  • Wydawca: Nuclear Blast
2204843151001742
Eonian
  • Data: 4 maja 2018
  • Wydawca: Nuclear Blast
2104–46432142
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Albumy wideo
TytułDane dot. albumuPozycja na liście
SWE
[67]		FIN
[60]		GER
[62]		NOR
[68]
Live & Plugged vol.2 (split z Dissection)
  • Data: 1 sierpnia 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
––––
World Misanthropy
  • Data: 28 maja 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
2–––
The Invaluable Darkness
  • Data: 6 października 2008
  • Wydawca: Nuclear Blast
–28691
Forces of the Northern Night
(Dimmu Borgir & The Norwegian Radio Orchestra & Choir)
  • Data: 14 kwietnia 2017
  • Wydawca: Nuclear Blast
––––
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Kompilacje
TytułDane dot. albumuPozycja na liście
GER
[62]		FIN
[60]		AUT
[59]		NLD
[63]
Godless Savage Garden
  • Data: 13 lipca 1998
  • Wydawca: Nuclear Blast
56254798
Splity
TytułDane dot. albumu
Sons of Satan Gather for the Attack
(Split z Old Man’s Child)
  • Data: 7 grudnia 1999
  • Wydawca: Hammerheart Records
True Kings of Norway
(Split z Ancient, Arcturus, Immortal i Emperor)
  • Data: 12 czerwca 2000
  • Wydawca: Spikefarm Records
Minialbumy
TytułDane dot. albumu
Inn I Evighetens Mørke
  • Data: 17 grudnia 1994
  • Wydawca: Necromantic Gallery
Devil’s Path
  • Data: 19 czerwca 1996
  • Wydawca: Hot Records
World Misanthropy
  • Data: 3 czerwca 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
Albumy koncertowe
TytułDane dot. albumu
Alive in Torment
  • Data: 26 lutego 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast

Teledyski

TytułRokReżyseriaAlbumŹródło
„Alt Lys er Svunnet Hen”1995Dimmu BorgirStormblåst[69]
„Spellbound (By the Devil)”1997Enthrone Darkness Triumphant
„Arcane Lifeforce Misteria”1998Spiritual Black Dimensions
„Puritania”2001Puritanical Euphoric Misanthropia
„Progenies of the Great Apocalypse”2003Patric UllaeusDeath Cult Armageddon[70]
„Vredesbyrd”2004[71]
„Sorgens Kammer Del II”2005Stormblåst MMV[72]
„The Serpentine Offering”2007In Sorte Diaboli[73]
„The Sacrilegious Scorn”Joachim Luetke[74]
„The Chosen Legacy”2008Tod Junker[75]
„Gateways”2010Sandra MarschnerAbrahadabra[76]
„Dimmu Borgir”2011[77]

Nagrody i wyróżnienia

RokKategoriaTytułemNagrodaNotaŹródło
1998Hard rockGodless Savage GardenSpellemannprisenNominacja[10]
1999Spiritual Black DimensionsNominacja
2000MetalPuritanical Euphoric MisanthropiaAlarmprisenNagroda[78]
2001SpellemannprisenNagroda[10]
2004Best International BandDimmu BorgirMetal Hammer Golden Gods AwardsNominacja[79]
2007Nominacja[80]
MetalIn Sorte DiaboliAlarmprisenNagroda[81]
SpellemannprisenNominacja[10]
Årets Musikkvideo„The Serpentine Offering”Nagroda
2008Best VideoMetal Hammer Golden Gods AwardsNagroda[82]
2009Best International BandDimmu BorgirNominacja[83]

Przypisy

  1. ↑ Encyclopaedia Metallum – Dimmu Borgir. metal-archives.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  2. ↑ a b c Garry Sharpe-Young: Dimmu Borgir Biography. musicmight.com. [dostęp 2009-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)]. (ang.).
  3. ↑ Ben Ratliff: POP VIEW; A New Heavy-Metal Underground Emerges. nytimes.com, 15 lutego 1998. [dostęp 2009-07-24]. (ang.).
  4. ↑ Bradley Torreano: Dimmu Borgir Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  5. ↑ Bradley Torreano: Dimmu Borgir For All Tid review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  6. ↑ John Serba: Dimmu Borgir Stormblåst review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  7. ↑ Jason Anderson: Dimmu Borgir Enthrone Darkness Triumphant review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  8. ↑ Dimmu Borgir – „Live & Plugged vol.2”. nuclearblast.de. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
  9. ↑ Steve Huey: Dimmu Borgir Godless Savage Garden review. allmusic.com. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e f Spellemannprisen (wyszukaj Dimmu Borgir pod SØK I ARKIVET). spellemann.no. [dostęp 2016-10-26]. (norw.).
  11. ↑ Steve Huey: Dimmu Borgir Spiritual Black Dimensions review. allmusic.com. [dostęp 2010-04-21]. (ang.).
  12. ↑ Dimmu Borgir zakończył już nagrywanie nowego albumu. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
  13. ↑ Dimmu Borgir – „Sons of Satan Gather for the Attack”. allmusic.com. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
  14. ↑ Brian O’Neill: Dimmu Borgir Puritanical Euphoric Misanthropia review. allmusic.com. [dostęp 2009-10-11]. (ang.).
  15. ↑ a b Z zespołem Dimmu Borgir pożegnał się dotychczasowy gitarzysta Astennu.. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
  16. ↑ Roszady personalne w ekipie Dimmu Borgir. rockmetal.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
  17. ↑ Kevin Boyce. Loud Rock DVDs. „CMJ New Music Report”. 56, Tom 72, Nr 776, s. 24. CMJ Network, Inc.. ISSN 0890-0795. (ang.). 
  18. ↑ DIMMU BORGIR Set Release Date For ‘Death Cult Armageddon’. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  19. ↑ John Serba: Dimmu Borgir Death Cult Armageddon review. allmusic.com. [dostęp 2009-12-01]. (ang.).
  20. ↑ a b Dimmu Borgir Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  21. ↑ DIMMU BORGIR’s ‘Death Cult Armageddon’ Surpasses 100,000 Mark According To SOUNDSCAN. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  22. ↑ OZZFEST 2004: The Official Press Release. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  23. ↑ DIMMU BORGIR Confirm Drummer’s Departure, Vow To Carry On – Jan. 27, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  24. ↑ It’s Official: DIMMU BORGIR Recruit Session Drummer RENO KIILERICH. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  25. ↑ DIMMU BORGIR Drummer Sits Out OZZFEST, NILE’s LAUREANO Steps In. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  26. ↑ It’s Official: MAYHEM’s HELLHAMMER To Play On New DIMMU BORGIR Album. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  27. ↑ DIMMU BORGIR: New Full ‘Story/Concept’ Album Due Late 2006. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  28. ↑ DIMMU BORGIR: New Version Of ‘Stormblåst’ To Include Bonus DVD. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  29. ↑ Dimmu Borgir: Żadnych zasad. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
  30. ↑ Katie Hasty: Lavigne Remains No. 1 As Joe Debuts High. billboard.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  31. ↑ Dimmu Borgir ogłasza datę premiery. rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
  32. ↑ DANZIG, DIMMU BORGIR, MOONSPELL: Photos From L.A. 'Blackest Of The Black’ Show Available – Nov. 11, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  33. ↑ Dimmu Borgir w Warszawie. rockmetal.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
  34. ↑ DIMMU BORGIR: ‘In Sorte Diaboli’ Certified Gold In Norway – Nov. 12, 2007. blabbermouth.net. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  35. ↑ a b c DIMMU BORGIR’s ‘The Invaluable Darkness’ DVD Tops Norwegian Chart. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  36. ↑ DIMMU BORGIR Announces Session Musicians For BLACKEST OF THE BLACK TOUR. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  37. ↑ DIMMU BORGIR To Utilize Former VADER Drummer On Next Studio Album. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  38. ↑ DIMMU BORGIR: SILENOZ And GALDER ESP Signature Guitars Unveiled – Apr. 2, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  39. ↑ DIMMU BORGIR: ‘Dark Fortress’ Preview Book To Be Made Available At WIZARD WORLD PHILADELPHIA – June 16, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  40. ↑ 'Dimmu Borgir: Dark Fortress’ Comic Coming Soon – May 5, 2009. blabbermouth.net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  41. ↑ DIMMU STATEMENT. dimmu-borgir.com, 31 August, 2009. [dostęp 2009-08-31]. (ang.).
  42. ↑ DIMMU BORGIR Working On 'Grand, Huge, Epic And Primal’ New Album – Jan. 31, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  43. ↑ DIMMU BORGIR: New Album Update – June 1, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  44. ↑ DIMMU BORGIR: Part 1 Of New Album Artwork Unveiled – July 6, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  45. ↑ It’s Official: SNOWY SHAW Is The New Bassist/Clean Vocalist For DIMMU BORGIR – Aug. 24, 2010. blabbermouth.net. [dostęp 2010-08-24]. (ang.).
  46. ↑ SNOWY SHAW: ‘Misunderstandings’ And ‘Lack Of Communication’ Led To My Split With DIMMU BORGIR. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  47. ↑ Bujas Katarzyna „KTM”, Verghityax: Wywiad z Shagrathem z Dimmu Borgir. rockmetal.pl. [dostęp 2010-10-15]. (pol.).Sprawdź autora:2.
  48. ↑ DIMMU BORGIR To Perform With Orchestra In Oslo Tomorrow; Rehearsal Photos Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  49. ↑ DIMMU BORGIR Still Working On Official 'Forces Of The Northern Night’ Concert DVD. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  50. ↑ Dimmu Borgir – „Forces Of The Northern Night”: DVD z orkiestrą, „Onet Muzyka”, 12 stycznia 2017 [dostęp 2017-07-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13] (pol.).
  51. ↑ Dimmu Borgir wraca ze starym koncertem. antyradio.pl. [dostęp 2016-11-01]. (pol.).
  52. ↑ DIMMU BORGIR Joined By Orchestra, Choir At Germany’s WACKEN Open AIR; Pro-Shot Footage. blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
  53. ↑ a b c Seymour Duncan: Silenoz – Dimmu Borgir. seymourduncan.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  54. ↑ Randall: Galder – Dimmu Borgir. randallamplifiers.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  55. ↑ EMG: Galder – Dimmu Borgir. emginc.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  56. ↑ B.C. Rich Vortex Signature Warlock Bass: Let Chaos Entwine. gearwire.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  57. ↑ Meinl: Dariusz Brzozowski. meinlcymbals.com. [dostęp 2009-03-24]. (ang.).
  58. ↑ Pearl: Dariusz „Daray” Brzozowski. pearleurope.com. [dostęp 2010-06-17]. (ang.).
  59. ↑ a b Dimmu Borgir/Longplay-Chartverfolgung. austriancharts.at. [dostęp 2016-10-31]. (niem.).
  60. ↑ a b c Dimmu Borgir Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  61. ↑ Dimmu Borgir French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  62. ↑ a b c Dimmu Borgir/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (niem.).
  63. ↑ a b Dimmu Borgir Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2016-10-31]. (niderl.).
  64. ↑ Dimmu Borgir Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  65. ↑ Dimmu Borgir Billboard Chart History. billboard.com. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-01)]. (ang.).
  66. ↑ IFPI: Norsk platebransje (wyszukaj Dimmu Borgir pod Søk artist i trofélister). ifpi.no. [dostęp 2011-12-01]. (norw.).
  67. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 20, 2002. sverigetopplistan.se. [dostęp 2013-10-06]. (szw.).
  68. ↑ VG-lista: Topp DVD, 2008. lista.vg.no. [dostęp 2011-12-01]. (norw.).
  69. ↑ Dimmu Borgir, World Misanthropy, DVD, Nucelar Blast Records, Nr katalowogowy: NB 393-9, NB 393-9, NB 858-2.
  70. ↑ Dimmu Borgir – „Progenies of the Great Apocalypse”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  71. ↑ Dimmu Borgir – „Vredesbyrd”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  72. ↑ DIMMU BORGIR: 'Sorgens Kammer – Del II’ Video Posted Online. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  73. ↑ Dimmu Borgir – „The Serpentine Offering”. mtv.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  74. ↑ DIMMU BORGIR: ‘The Sacrilegious Scorn’ Video Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  75. ↑ DIMMU BORGIR: ‘The Chosen Legacy’ Video Available. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  76. ↑ DIMMU BORGIR’s ‘Gateways’ Video Makes Its Official Online Debut. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  77. ↑ Dimmu Borgir – Videos. metalstorm.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  78. ↑ Alarmpris-vinnere. alarmprisen.no. [dostęp 2014-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)]. (norw.).
  79. ↑ Metal Hammer Golden Gods Awards po raz 2.. muzyka.gery.pl. [dostęp 2009-07-23]. (pol.).
  80. ↑ LAMB OF GOD, IRON MAIDEN, SLAYER, MACHINE HEAD Among ‘Golden Gods’ Nominees. blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  81. ↑ DIMMU BORGIR Honored In ‘Metal’ Category At Norway’s ALARMPRISEN – Oct. 29, 2007. blabbermouth.net. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  82. ↑ METAL HAMMER GOLDEN GODS AWARDS: Complete List Of Winners – June 17, 2008. blabbermouth.Net. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
  83. ↑ Slipknot lead the way on Metal Hammer Golden Gods Awards. music-news.com. [dostęp 2009-07-23]. (ang.).
Dimmu Borgir
Albumy studyjne
Minialbumy
Splity
Single
Wideografia
Powiązane

Media użyte na tej stronie

Dimmu Borgir 06.jpg
Autor: Shadowgate, Licencja: CC BY 2.0
Silenoz and Mustis of Dimmu Borgir playing at Gods of Metal 2007.
Galder from Dimmu Borgir.jpg
Autor: Shadowgate (from Flickr), Licencja: CC BY 2.0
Galder (Thomas Rune Andersen), guitarist of Dimmu Borgir and creator of Old Man's Child. Live perfomance.
Dimmu Borgir 18.jpg
Autor: Shadowgate, Licencja: CC BY 2.0
Shagrath of Dimmu Borgir, Gods of Metal festval, 2007
20140802-261-See-Rock Festival 2014-Dimmu Borgir-Stian Tomt "Shagrath" Thoresen.jpg
Autor: Alfred Nitsch, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
Stian Tomt "Shagrath" Thoresen from Dimmu Borgir at the See-Rock Festival 2014
DimmuBorgirTuska2005.jpg
Autor: Original uploader was Matthew McPherson at en.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dimmu Borgir at Tuska, Helsinki, Finland - July
20140802-279-See-Rock Festival 2014-Dimmu Borgir-Terje "Cyrus" Andersen.jpg
Autor: Alfred Nitsch, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
Terje "Cyrus" Andersen from Dimmu Borgir at the See-Rock Fetival 2014
20140802-264-See-Rock Festival 2014-Dimmu Borgir-Sven Atle "Silenoz" Kopperud.jpg
Autor: Alfred Nitsch, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
Sven Atle "Silenoz" Kopperud from Dimmu Borgir at the See-Rock Festival 2014
Dimmu B.jpg
letras dimmu borgir
Dimmu Borgir 26.jpg
Autor: Shadowgate, Licencja: CC BY 2.0
Vortex of Dimmu Borgir, Gods of Metal festval, 2007
Dimmu Borgir - Wacken Open Air 2018-3400.jpg
Autor: Andreas Lawen, Fotandi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dimmu Borgir - Wacken Open Air 2018
20140802-287-See-Rock Festival 2014-Dimmu Borgir-Thomas Rune "Galder“ Andersen.jpg
Autor: Alfred Nitsch, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
Thomas Rune "Galder“ Andersen from Dimmu Borgir at the See-Rock Festival 2014