Dino Grandi

Dino Grandi

(c) Bundesarchiv, Bild 102-00160 / CC-BY-SA 3.0 1925
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1895 Mordano, Królestwo Włoch
Data i miejsce śmierci	21 maja 1988 Bolonia, Włochy
Minister Spraw Zagranicznych Królestwa Włoch
Okres	od 12 września 1929 do 20 lipca 1932
Poprzednik	Benito Mussolini
Następca	Benito Mussolini
Odznaczenia

Dino Grandi (ur. 4 czerwca 1895 w Mordano, zm. 21 maja 1988 w Bolonii) – włoski polityk i dyplomata, hrabia Mordano. Ukończył prawo w Mediolanie. Bliski współpracownik Benita Mussoliniego, minister spraw zagranicznych, a następnie ambasador Włoch w Wielkiej Brytanii.

Od 1919 roku działał w ruchu faszystowskim. Dwa lata później dostał się do parlamentu. Był jedną z głównych postaci w Narodowej Partii Faszystowskiej. W 1925 roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Między 1929 a 1932 rokiem był ministrem spraw zagranicznych. Następnie do 1939 roku pełnił funkcję ambasadora w Wielkiej Brytanii. W tym czasie coraz krytyczniej oceniał zbliżenie Włoch z III Rzeszą. Od 1939 do 1943 roku był ministrem sprawiedliwości i stał na czele Izby Deputowanych^[1].

Zwłaszcza w czasie drugiej fazy II wojny światowej należał do umiarkowanej frakcji Narodowej Partii Faszystowskiej. Jako przewodniczący Wielkiej Rady Faszystowskiej doprowadził 25 lipca 1943 roku do głosowania, po którym Mussolini stracił władzę i po zdymisjonowaniu z funkcji premiera przez króla Wiktora Emanuela III został aresztowany.

W sierpniu 1943 Grandi wyjechał do neutralnej Hiszpanii rządzonej przez Francisca Franco dla nawiązania kontaktu z aliantami. 8 września 1943 roku rząd marszałka Pietra Badoglio podpisał zawieszenie broni z Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi, wycofując Włochy z wojny. Po interwencji militarnej III Rzeszy we Włoszech i przywróceniu przez Niemców do władzy Mussoliniego jako szefa marionetkowej Włoskiej Republiki Socjalnej, Grandi został w styczniu 1944 roku w procesie pokazowym w Weronie, na którym sądzono przeciwników Mussoliniego, skazany zaocznie na śmierć. Z Hiszpanii udał się do Portugalii, gdzie mieszkał w latach 1943-1948. Później wyemigrował do Argentyny, a następnie zamieszkał w São Paulo w Brazylii, wreszcie na początku lat 60. XX wieku powrócił do Włoch, gdzie zmarł.

W 1930 gościł w Polsce, gdzie został odznaczony Orderem Orła Białego^[2].

Galeria

• 

  Dino Grandi, August Zaleski, Józef Piłsudski i płk Feliks Kamiński 1930

• 

  Dino Grandi i John Simon 1932

• 

  Dino Grandi 1932

• 

  (c) Bundesarchiv, Bild 102-13630 / CC-BY-SA 3.0

  Dino Grandi 1932

Przypisy

Bibliografia, linki

• Glenn Fowler, Count Dino Grandi, 92, Early Ally of Mussolini, The New York Times May 24, 1988
• Dino Grandi dies at 92 UPI May 23, 1988