Dmitrij Suchorukow

Dmitrij Suchorukow
Дмитрий Сухору́ков
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1922
Biełyj Kołodiez´

Data i miejsce śmierci

8 lipca 2003
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1939–1990

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Communist star with golden border and red rims.svg Armia Radziecka

Jednostki

104 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (1943–45),
7 Gwardyjska Dywizja Powietrznodesantowa

Stanowiska

wojskowe:

państwowe:

  • szef Głównego Zarządu Kadr Ministerstwa Obrony ZSRR (1987–90)
  • deputowany do Rady Najwyższej ZSRR X i XI kadencji
Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Radziecka interwencja w Afganistanie

Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe”

Dmitrij Siemionowicz Suchorukow (ros. Дми́трий Семёнович Сухору́ков; ur. 2 listopada 1922 we wsi Biełyj Kołodieź w guberni kurskiej (obecnie w obwodzie biełgorodzkim), zm. 8 lipca 2003 w Moskwie) - radziecki dowódca wojskowy, generał armii, dowódca Wojsk Powietrznodesantowych ZSRR (1979–1987).

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej, która w 1929 została przymusowo przesiedlona do obwodu wołogodzkiego.

W 1939 wcielony do Armii Czerwonej, w sierpniu 1941 ukończył Wojskową Szkołę Inżynieryjną w Leningradzie, później wraz ze szkołą został ewakuowany do Kostromy i mianowany dowódcą plutonu szkolnego, a w 1943 kompanii szkolnej. Od maja 1943 dowódca kompanii saperskiej w 332. Gwardyjskim Pułku Strzeleckim 104. Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej w ramach Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, w lutym 1945 przybył na front w składzie pułku jako adiutant batalionu powietrznodesantowego (później strzeleckiego), w szeregach 104. Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej 9 Gwardyjskiej Armii w składzie 3. i 2. Frontu Ukraińskiego. Brał udział w operacji wiedeńskiej i operacji praskiej. W marcu 1945 został ranny, ale szybko wrócił na front. Wojnę zakończył na terenie Czechosłowacji.

Od 1945 w składzie wojsk ZSRR stacjonujących na Węgrzech, później w Estonii, w mieście Ostrow k. Pskowa, w Gaižiūnai na Litwie, zastępca dowódcy i dowódca spadochronowo-desantowego batalionu w 7. Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej, od 1955 zastępca dowódcy pułku spadochronowo-desantowego.

W 1958 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego w Moskwie ze złotym medalem, po czym został dowódcą 108. Gwardyjskiego Pułku spadochronowo-desantowego w 7. Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej z siedzibą w Kownie. Od sierpnia 1961 szef sztabu i zastępca dowódcy 7. Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej, od września 1962 dowódca 98. Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej w Biełogorsku w obwodzie amurskim. Od marca 1966 w wojskach lądowych, zastępca dowódcy, a od lipca 1968 dowódca 2. Korpusu Armijnego na Sachalinie, w 1968 ukończył wyższe kursy akademickie Akademii Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa, od grudnia 1969 I zastępca dowódcy Wojsk Powietrznodesantowych ZSRR, od grudnia 1971 ponownie w wojskach lądowych, dowódca 11. Gwardyjskiej Armii w Nadbałtyckim Okręgu Wojskowym, od marca 1974 I zastępca dowódcy wojsk Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, od XI 1976 dowódca Centralnej Grupy Wojsk stacjonującej w Czechosłowacji. W 1977 mianowany generałem-pułkownikiem. Od 1979 do lipca 1987 dowódca Wojsk Powietrznodesantowych ZSRR, na tym stanowisku brał udział w interwencji w Afganistanie. Planował i dowodził wojskami w operacjach bojowych. 16 XII 1982 mianowany generałem armii. VII 1987 - VIII 1990 szef Głównego Zarządu Kadr Ministerstwa Obrony ZSRR - zastępca ministra obrony ds. kadr. Od 1990 w Grupie Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR i w dyspozycji ministra obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR X i XI kadencji. 1989 wybrany ludowym deputowanym ZSRR, 1990 zrezygnował z mandatu. Autor wspomnień.

Odznaczenia

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Orden for Service IV.png
Ribbon bar of Order of Merit Before the Fatherland 4st
Order service to the homeland3 rib.png
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Orden of Honour.png
Ribbon bar of Order of Honor
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Order kutuzov1 rib.png
Ribbon bar for the Order of Kutuzov 1st Class (public domain by User:Zscout370)
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order gpw2 rib.png
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)
RAF A F9GenArmy since 1974h.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.
CombatRibbon.png
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
Communist star with golden border and red rims.svg
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.