Dobrosołowo

Dobrosołowo

wieś
Kościół pw. św. Jakuba Apostoła
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	koniński
Gmina	Kazimierz Biskupi
Strefa numeracyjna	63
Kod pocztowy	62-543[1]
Tablice rejestracyjne	PKN
SIMC	0285801
Położenie na mapie gminy Kazimierz Biskupi Dobrosołowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dobrosołowo
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Dobrosołowo
Położenie na mapie powiatu konińskiego Dobrosołowo
52°20′14″N 18°04′01″E/52,337222 18,066944

Dobrosołowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Kazimierz Biskupi. Miejsce bitwy powstania styczniowego.

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dobrosołowo, po jej zniesieniu w gromadzie Kazimierz Biskupi. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Historia

Już pod rokiem 1136 w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski występuje kilku kmieci arcybiskupich czy kapitulnych o pokrewnych nazwiskach do nazwy wsi jak: Dobromysł, Dobroń czy Dobroś, choć niewiadomego pochodzenia^[2]. Wieś Dobrosołowo wzmiankowana była również w owym Kodeksie pod rokiem 1293, kiedy to właściciel wsi Neceslaus zezwolił na jej lokację na prawie niemieckim, którą miał przeprowadzić niejaki Henryk. Ten ostatni i jego spadkobiercy mieli pełnić funkcję sołtysa^[3].

Wieś Dobrosołowo była wsią szlachecką, siedzibą rodziny Dobrosołowskich herbu Poraj, którzy uposażyli istniejący tam kościół pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła. Jeden z członków rodu, niejaki Stanisław, studiował na uniwersytecie krakowskim w 1482. Inny, również Stanisław, był dworzaninem królewskim w pierwszej połowie XVI wieku^[4].

W drugiej połowie wieku XVI, trzech braci: Gabriel, Stanisław i Marcin osiedlili się na Rusi Czerwonej. Marcin Dobrosołowski najbardziej wsławił się podczas wojny z Moskwą w 1562 roku. Spustoszył między innymi Siewierszczyznę, zdobył miasto Poczep i wziął w niewolę posłów moskiewskich jadących do chana tatarskiego. Najął się potem do służby hospodara wołowskiego, Bohdana. Bronił Chocimia w 1572 przed Turkami. Jeden z ostatnich przedstawicieli rodu walczył w randze pułkownika wojsk królewskich w chorągwi jazdy w bitwach pod Koniecpolem i Odolanowem^[5].

Od XVI wieku Dobrosołowo zaczęło tracić swoich odwiecznych właścicieli, jakimi byli Dobrosołowscy. W kolejnych wiekach Dobrosołowo często przechodziło z rąk do rąk. Ostatni członkowie rodu Dobrosołowskich zmarli pod koniec XVIII lub w XIX wieku^[6][7].

Drewniany kościół parafialny erygowano w roku 1540, choć akta konsystorza gnieźnieńskiego wspominają o kościele parafialnym jako od dawna tam istniejącym pod rokiem 1465, przyznając tamtejszemu plebanowi Michałowi prawo dziesięciny w Dobrosołowie^[8].

W końcu wieku XV władza archidiecezjalna wcieliła do parafii Dobrosołowo kościół parafialny w Nowej Wsi, przy którym ze względu na małe dochody pleban utrzymać się nie mógł. Dziś kościół ten nie istnieje^[8].

Nowy kościół, w miejsce dawnego, zdezelowanego wybudowano pod kierownictwem plebana Andrzej Liszkowski w roku 1749^[9]. Kościół w ciągu 100 lat popadł w ruinę do tego stopnia, że w 1852 roku zaprzestano odprawiania nabożeństw. Dopiero dziedzic Adolf Jursz, nabywszy w roku 1861 dobra Dobrosołowo, zajął się restauracją kościoła, a po jej zakończeniu osadzono nowego plebana^[9].

W roku 1863 miała tu miejsce bitwa pod Dobrosołowem podczas powstania styczniowego^[10].

W PRL-u znajdował się we wsi skromny głaz pamiątkowy poświęcony kapitanowi Borysowi Lisowskiemu, który zginął w Dobrosołowie w 1946 r. w walce z partyzantem antykomunistycznym^[11].

Drewniany kościół spłonął doszczętnie w roku 2001 podczas prowadzenia prac rekonstrukcyjno-konserwatorskich. Stopiły się nawet stare dzwony, a fundamenty zostały nadpalone^[12]. Był to kościół jednonawowy o konstrukcji zrębowej. Od zachodu do nawy przylegała wieża. Posiadał ołtarz główny, z elementami zdobnictwa renesansowego, z XVII wieku, na którym były umieszczone rzeźby św. Piotra i św. Pawła oraz obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z początku XIX wieku. Ponadto znajdowały się w nim dwa ołtarze boczne, z obrazami św. Barbary i św. Jakuba, z około 1750 roku. Z XVIII w. pochodził również drewniany krucyfiks, osadzony na belce tęczowej, a z XVI wieku późnogotyckie rzeźby Matki Boskiej i św. Jana, kropielnica oraz drewniana rzeźba Chrystusa Frasobliwego^[11]. Z pożaru udało się uratować rzeźby św. Jana Chrzciciela i Matki Boskiej, stary krucyfiks, tabernakulum, wizerunki św. Barbary i św. Jakuba^[13].

Wokół spalonego kościoła znajdowało się małe cmentarzysko, a pod samym kościołem krypta i (rzekomo) tunel łączący kościół z pałacem^[12].

Nowy, murowany kościół konsekrował 17 października 2004 roku abp Henryk Muszyński.

W Dobrosołowie znajduje się założona w 1918 roku jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Głównym inicjatorem powstania OSP był niejaki Jabłoński, który w porozumieniu z innymi mieszkańcami Dobrosołowa postanowił założyć jednostkę OSP. Początkowo składała się z około 30 członków. W 1997 roku jednostka OSP Dobrosołowo została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego^[14].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dobrosołowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 77 .
• Dobrosołowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 418 .