Dom św. Kazimierza (stowarzyszenie)

Dom św. Kazimierza (fr. Œuvre de Saint Casimir) – instytucja założona w 1846 r. przez polskich emigrantów w Paryżu (Wielką Emigrację), z inicjatywy księżnej Anny Sapieżanki, służąca pomocą Polakom niemającym innego schronienia we Francji, weteranom, sierotom i ubogim. Dom był finansowany ze składek polskich rodzin szlacheckich, jak również ze spadków i darowizn. Placówka mogła powstać pod obecnym adresem dzięki wsparciu hr. Ksawery Grocholskiej^[1]. Nad wejściem do budynku znajduje się herb Grocholskich – Syrokomla.

Gmach Domu św. Kazimierza

Od 1860 r. aż do chwili obecnej zajmuje trzypiętrowy budynek wraz z oficynami i rozległym ogrodem przy 119, rue du Chevaleret w Paryżu. To w tym Domu mieszkał i zmarł (od 9 lutego 1877 r do 23 maja 1883 r.^[2]) poeta Cyprian Kamil Norwid oraz piosenkarka Wiera Gran. Przebywał tu i zmarł polski generał z okresu powstania styczniowego Aleksander Waligórski. Od początków Domem i jego pensjonariuszami opiekowały się siostry zakonne z Polski ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia zwane szarytkami. Domem zarządza natomiast stowarzyszenie „Dar Św. Kazimierza”.

Obecnie siostry prowadzą opiekę na osobami starszymi, a jedno skrzydło budynku udostępniają przyjezdnym pod wynajem pokoi.

Przypisy

Bibliografia

• JerzyJ. Szczepański JerzyJ., Weterani powstań narodowych w Zakładzie św. Kazimierza w Paryżu, Warszawa: DiG, 2011, ISBN 978-83-7181-675-8, OCLC 751566801 .

Zobacz też

• Dom świętego Kazimierza (film)

Linki zewnętrzne

• strona stowarzyszenia Dom św. Kazimierza (w jęz. fr.). saintcasimir.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-18)].
• Mapy i zdjęcia satelitarne: Wikimapia