Dopiewiec

Dopiewiec

wieś
Dopiewiec, ulica Leśna
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	poznański
Gmina	Dopiewo
Liczba ludności (2021)	2266[1]
Strefa numeracyjna	61
Kod pocztowy	62-070[2]
Tablice rejestracyjne	PZ
SIMC	0582781
Położenie na mapie gminy Dopiewo Dopiewiec
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dopiewiec
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Dopiewiec
Położenie na mapie powiatu poznańskiego Dopiewiec
52°21′39″N 16°42′38″E/52,360833 16,710556

Dopiewiec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Dopiewo^[3]. Wieś jest siedzibą sołectwa Dopiewiec.

Wieś szlachecka Dupiewiec (Dupiewicze) położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego^[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

W pobliżu miejscowości znajduje się Miejsce Obsługi Podróżnych (MOP Dopiewiec) dla jadących Autostradą A2 w kierunku Świecka.

Historia

Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego wyrazu ‘dupel’, ‘dupla’, oznaczającego dziuplę. Pierwotna nazwa Dupiewiec, po raz pierwszy została wspomniana w 1380 roku jako własność szlachecka Prędoty^[5].

W latach 1397-1401 właścicielem Dopiewca był Jasiek Dupiewiecki (identyczny z Dupiewskim, właścicielem Dopiewa), Tenże Dupiewiecki w 1399 roku został pozwany przez Jakubka z Palędzia o dwa skradzione konie. W 1446 roku Dopiewiec był własnością Piotra Szamotulskiego, syna Dobrogosta, kasztelana poznańskiego. Pod koniec XV wieku Dopiewiec przeszedł w ręce rodziny Górków^[5].

W 1512 roku król Zygmunt I Stary pozwolił Łukaszowi Górce, kasztelanowi poznańskiemu, zapisać pewne kwoty żonie Katarzynie z Szamotuł na swoich dobrach, między innymi na dobrach Dopiewiec. W 1553 roku Łukasz i Andrzej Górkowie wydzierżawili kapitule katedralnej poznańskiej wsie Dupiewo Małe i Wielkie wraz z innymi za 750 grzywien. W 1567 roku Łukasz Górka sprzedał całe wsie Dopiewo i Dopiewiec wraz z innymi za 50 000 talarów Piotrowi z Czarnkowa, kasztelanowi poznańskiemu. W 1595 roku Jan Czarnkowski sprzedał Dopiewo i Dopiewiec, Palędzie, Konarzewo, Brzozę, Niepruszewo za 50 000 zł Stanisławowi i Piotrowi Ujejskim^[5].

W latach dwudziestych XVII wieku Dopiewiec przeszedł przez dziedziczenie w ręce Reyów. W 1644 roku Andrzej z Nagłowic Rey, syn Marcina, sprzedał Dopiewo, Dopiewiec, Palędzie i Konarzewo za 150 000 zł Hieronimowi Radomickiemu, wojewodzie inowrocławskiemu. W 1682 roku Kazimierz Radomicki, kasztelan kaliski, syn Hieronima dał synowi Andrzejowi wsie Dopiewo, Dopiewiec, Palędzie i Konarzewko^[5].

Do początku II wojny światowej Dopiewiec wchodził w skład majątku Konarzewo, którego właścicielami po Radomickich byli: Działyńscy, Dzieduszyccy i Czartoryscy. Pod koniec XIX wieku w Dopiewcu były 34 domy oraz 246 mieszkańców (w tym 11 ewangelików). W 1928 roku Dopiewiec liczył 790 mieszkańców, właścicielem był książę Roman Czartoryski (majątek liczył 687 hektarów). W miejscowości mieszkał handlarz bydłem (J. Anioła) i znajdował się sklep z artykułami spożywczymi prowadzony przez J. Przybylskiego^[5].

Obiekty historyczne

W miejscowości brak zabytków^[6][5].

Do starszych budynków można zaliczyć szkołę zbudowaną w latach 1891-1892 (obecnie Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Dopiewcu) oraz zespół folwarczny z przełomu XIX i XX wieku^[5].

Kościoły

Miejscowość przynależy do parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Dopiewie (dla ulic: Jesionowej, Osiedle, Polna, Szkolna i Wierzbowa) oraz parafii pw. św. Marcina i św. Piotra w Okowach w Konarzewie (dla pozostałych ulic).

Przypisy