Dorinel Munteanu

Dorinel Munteanu

Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1968 Grădinari
Wzrost	169 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1986–1987 Metalul Bocşa 1987–1988 CSM Reșița 1988–1989 Olt Scornicești 33 (2) 1989–1991 Inter Sybin 47 (7) 1991–1993 FC Dinamo Bukareszt 67 (27) 1993–1995 Cercle Brugge 68 (13) 1995–1999 1. FC Köln 133 (4) 1999–2003 VfL Wolfsburg 101 (11) 2003–2005 Steaua Bukareszt 32 (0) 2005–2006 CFR Cluj 26 (0) 2006–2007 Argeș Pitești 3 (0) 2007–2008 FC Vaslui 16 (0) 2008 Universitatea Kluż 3 (0) 2008 Steaua Bukareszt 0 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991–2006  Rumunia 134 (16)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2005–2006 CFR Cluj (grający trener) 2006–2007 Argeș Pitești (grający trener) 2007–2008 FC Vaslui (grający trener) 2008 Universitatea Kluż (grający trener) 2008 Steaua Bukareszt (grający trener) 2009 Universitatea Kluż 2009–2012 Oțelul Gałaczi 2012 Dinamo Bukareszt 2012–2013 Mordowija Sarańsk 2013 Kubań Krasnodar 2014 FK Qəbələ 2015–2016 Astra Giurgiu 2017 Zakho FC 2018–2019 Concordia Chiajna 2019–2020 CSM Școlar Reșița

Dorinel Ionel Munteanu (ur. 25 czerwca 1968 w Grădinari) – rumuński piłkarz, występujący na pozycji lewego pomocnika lub rozgrywającego, oraz trener piłkarski. Jest wychowankiem klubu Metalul Bocşa. W sierpniu 1988 roku w barwach Olt Scornicești zadebiutował w Divizii A. Później grał w Interze Sybin, a w 1991 roku trafił do Dinama Bukareszt. Był zawodnikiem tego klubu przez dwa sezony; w tym czasie zdobył tytuł mistrza kraju oraz - w maju 1991 roku - po raz pierwszy wystąpił w reprezentacji Rumunii. Niedługo po upadku komunizmu wyjechał do Belgii, gdzie w broniącym się przed spadkiem z ekstraklasy zespole Cercle Brugge w ciągu dwu sezonów nie zagrał tylko w trzech meczach. Dobre występy w Eerste klasse zaowocowały w 1995 roku transferem do 1. FC Köln. Podobnie jak Cercle drużyna rokrocznie walczyła o utrzymanie się w Bundeslidze. W 1995 i 1996 roku jako zawodnik Köln znalazł się w piątce najlepszych piłkarzy w Rumunii. W sezonie 1997-1998 zespół pożegnał się z ekstraklasą, a Rumun występował w nim jeszcze przez rok, kiedy to przeszedł do VfL Wolfsburg. Munteanu był liderem „Wilków” na boisku, a po zakończeniu przygody z tym klubem został wybrany do jedenastki wszech czasów. Na początku 2004 roku po jedenastoletniej przerwie powrócił do Rumunii, tym razem do Steauy Bukareszt, gdzie w pierwszym sezonie był tylko rezerwowym. W kolejnym grał już w wyjściowym składzie, a Steaua po czteroletniej przerwie odzyskała mistrzostwo kraju. Od 2005 roku łączył występy na boisku z pracą szkoleniową; najpierw był grającym trenerem CFR Cluj, a od 2006 roku taką samą funkcję pełnił w Argeș Pitești.

W reprezentacji Rumunii rozegrał 134 mecze i jest pod tym względem rekordzistą kraju. W drużynie narodowej zadebiutował w maju 1991 roku w towarzyskim spotkaniu z Norwegią. Trzy lata później był podstawowym zawodnikiem reprezentacji na Mundialu 1994, gdzie podopieczni Anghela Iordănescu doszli do ćwierćfinału. Ponadto brał udział w Euro 1996 (runda grupowa), Mundialu 1998 (1/8 finału) i Euro 2000 (ćwierćfinał); na dwu ostatnich turniejach grał we wszystkich meczach od pierwszej do ostatniej minuty. Nie strzelał dużo bramek, w kadrze najczęściej pełnił funkcję rozgrywającego. Występował zazwyczaj tuż za Gheorghe Hagim. Grał w pierwszym składzie także w eliminacjach do Mundiali 2002 i 2006 oraz do Euro 2004. Ostatni – 131 mecz - rozegrał w wieku 38 lat w sierpniu 2006 z Cyprem.

Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Rumunii 1992 oraz wicemistrzostwo Rumunii 1993 z Dinamem Bukareszt
• mistrzostwo Rumunii 2005 oraz wicemistrzostwo Rumunii 2004 ze Steauą Bukareszt

W Divizii A rozegrał 201 meczów i strzelił 38 goli.
W Eerste Klasse rozegrał 65 meczów i strzelił 12 goli.
W 1. Bundeslidze rozegrał 198 meczów i strzelił 22 gole.

Kariera szkoleniowa

Po rozstaniu w 2005 roku ze Steauą Bukareszt, otrzymał propozycję pracy z CFR Cluj, gdzie miał być grającym trenerem. W sezonie 2005-2006 doprowadził ten zespół do finału Pucharu Intertoto i piątego miejsca w Divizii A. Po dziesięciu kolejkach nowych rozgrywek, w których zanotował sześć zwycięstw, dwa remisy i dwie porażki, złożył rezygnację, tłumacząc się konfliktem z władzami klubu. W 2007 r. przeniósł się - także w charakterze grającego trenera - do walczącego o utrzymanie w ekstraklasie Argeșu Pitești.

W 2009 r. został trenerem Oțelulu Gałacz, z którym w sezonie 2010/11 zdobył mistrzostwo kraju. W rundzie wiosennej sezonu 2011/12 prowadził Dinamo Bukareszt. Latem 2012 wyjechał do Rosji, gdzie stał na czele Mordowiji Sarańsk. Latem następnego roku anulował kontrakt i przeniósł się do Kubania Krasnodar. W 2014 trenował FK Qəbələ, a od marca 2015 Astra Giurgiu.

Bibliografia

• D. Munteanu, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-03] .
• RSSSF - wszystkie mecze w kadrze (ang.)
• Dorinel Munteanu w bazie National Football Teams (ang.)
• Dorinel Munteanu, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-12-01] .