Douglas BTD Destroyer

Douglas BTD Destroyer
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentDouglas Aircraft Company
Typtorpedowo-bombowy
Załoga1
Historia
Data oblotu15 grudzień 1943
Liczba egzemplarzy30
Dane techniczne
Napęd1 x silnik gwiazdowy Wright R-3350-14
Moc2250 KM (1678 kW)
Wymiary
Rozpiętość14,61 m
6,2 m (ze złożonymi skrzydłami)
Długość11,94 m
Wysokość4,14 m
Powierzchnia nośna34,65 m²
Masa
Własna5851 kg
Startowa8618 kg
Osiągi
Prędkość maks.555 km/h
Prędkość wznoszenia7,6 m/s
Pułap6340 m
Zasięg2380 km (z jedną torpedą, BTD-1)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x działka kalibru 20 mm (BTD-1)
1451 kg bomb
dwie torpedy

Douglas BTD Destroyeramerykański, pokładowy samolot bombowo-torpedowy opracowany na początku lat 40. XX wieku przez firmę Douglas Aircraft Company. Samolot był zmodernizowaną, jednoosobową wersją bombowca nurkującego Douglas SB2D.

Historia

Geneza

29 stycznia 1942 roku Dyrektor ds. Planowania i Szef Działu Inżynieryjnego marynarki (Director of Planning and the Head of Engineering) zlecił Bureau of Aeronautics (Biuro Aeronautyki US Navy) zastąpienie na pokładach lotniskowców dwumiejscowych samolotów rozpoznawczo-bombowych (VSB) jednomiejscowymi maszynami bombowo-torpedowymi (VBT), a dotychczasowych trzymiejscowych samolotów torpedowo-bombowych (VTB), również trzymiejscowymi samolotami torpedowo-bombowymi, ale przystosowanymi do wypełniania zadań rozpoznawczych (VTSB). W tym celu Bureau of Aeronautics zwróciło się do kilku wytwórni o przedstawienie wstępnych projektów jednomiejscowych, pokładowych samolotów typu VBT, a 7 września 1943 roku podjęło decyzję, aby seryjny SB2D (oznaczony jako SB2D-1) przekształcić w jednomiejscową wersję torpedowo-bombową. Było to o tyle prostsze, że samolot pomimo tego, że zawiódł całkowicie jako pokładowy bombowiec, znalazł się już w produkcji seryjnej. Jedyną możliwością uratowania zaangażowanych w jego projekt i budowę sił i środków było zmodyfikowanie samolotu do wersji jednomiejscowej.

Projekt

BTD Destroyer ze złożonymi skrzydłami

Do przebudowy został wyznaczony egzemplarz seryjny SB2D-1 o numerze BuNo 04959. Usunięto obydwie wieżyczki strzeleckie, system przeciwoblodzeniowy oraz kabinę strzelecką, a otwór po owiewce zakryto blachą. Na grzbiecie kadłuba, w celu polepszenia stateczności maszyny, przed usterzeniem pionowym zamontowano dużą płetwę grzbietową. Nowa konstrukcja otrzymała oznaczenie BTD Destroyer. Gotowy prototyp XBTD-1 rozpoczął próby w powietrzu 15 grudnia 1943 roku. Samolot zachowywał się w locie lepiej niż swój poprzednik, jednak nie był wolny od poważnych wad. Próby przeprowadzone przez marynarkę w Naval Air Station Patuxent River wykazały, że samolot nadal ma problemy ze statecznością wzdłużną podczas podchodzenia do lądowania. Było to o tyle istotne, że maszyny miały operować z pokładu lotniskowców, gdzie wietrzna pogoda zakłócająca lądowanie samolotów była na porządku dziennym. W takich warunkach nieefektywnie działał równie ster kierunku, powiększenie jego powierzchni poprzez zwiększenie jego cięciwy nie poprawiło istotnie sytuacji. Samolot miał również poważną wadę, która była przyczyną fiaska budowy wersji SB2D – zbyt duży rozbieg, co eliminowało go z pokładów lotniskowców. Sytuacji nie zmieniło zainstalowanie czterołopatowego śmigła Curtiss Elektric. Próba uratowania rozpoczętej już praktycznie produkcji seryjnej SB2D-1, zmodernizowaniem maszyn do wersji BTD-1, zakończyła się fiaskiem i wybudowano zaledwie 28 samolotów seryjnych.

BTD-2

Jeszcze jednym wariantem mającym poprawić osiągi maszyny, umożliwiając jej tym samym efektywne wykonywanie zadań z pokładu lotniskowców, był samolot, w którym zamontowano napęd hybrydowy. Obok standardowego silnika gwiazdowego, zastosowano również silnik turboodrzutowy Westinghouse J30 ze sprężarką osiową zamontowany w tyle kadłuba. Pierwszy lot tak zmodyfikowanej wersji odbył się w maju 1944 roku. Napęd odrzutowy znacząco nie poprawił osiągów maszyny, a skomplikował obsługę samolotu.

Konstrukcja

Destroyer był wolnonośnym, jednoosobowym, całkowicie metalowym średniopłatem. Trójpodporowe, chowane podwozie z przednim podparciem. Do napędu użyto 18-cylindrowego, chłodzonego powietrzem silnika Wright R-3350-14 w układzie podwójnej gwiazdy napędzającego trójłopatowe śmigło o zmiennym skoku. Usterzenie klasyczne, składane skrzydła w celu możliwości hangarowania samolotu na pokładach lotniskowców.

Uzbrojenie

Samolot uzbrojony był w dwa działka kalibru 20 mm zamontowane w skrzydłach. Mógł przenosić do 1451 kg bomb lub dwie torpedy w komorze bombowej.

Bibliografia

  • Adam Jarski: Douglas A-1 Skyraider cz. 1, Historia narodzin pokładowych samolotów szturmowych. Gdańsk: AJ-Press, 2007. ISBN 978-83-7237-191-1.

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Douglas BTD-1 Destroyer in flight in July 1944.jpg
A U.S. Navy Douglas BTD-1 Destroyer (BuNo 04963) in flight near the Naval Air Test Center Patuxent River, Maryland (USA), on 25 July 1944.
US roundel 1942-1943.svg
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
US roundel 1943-1947.svg
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
USAAC Roundel 1919-1941.svg
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Douglas BTD-1 folded wings.jpg
A U.S. Navy Douglas BTD-1 Destroyer with folded wings, circa 1945-1946.