Droga dla rowerów

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: Dodać informacje o innych krajach. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Droga rowerowa w lesie przy DW 835 w gminie Tryńcza

Samodzielna droga dla rowerów (fizycznie oddzielona od jezdni i chodnika) wzdłuż ul. Solec w Warszawie

Pasy rowerowe na ulicy Międzyparkowej w Warszawie

Śluza rowerowa w Gdańsku na skrzyżowaniu ulic Wita Stwosza i Bażyńskiego przy kampusie Uniwersytetu Gdańskiego

Droga rowerowa biegnąca wzdłuż ciągu pieszego przy ul. Popiełuszki w Białymstoku

Droga dla rowerów (określenie z Prawa o ruchu drogowym^[1], a także z prawa budowlanego^[2]) – wydzielony pas terenu (ciąg komunikacyjny) przeznaczony dla ruchu rowerowego. Według prawa o ruchu drogowym: droga lub część drogi niebędącą jezdnią, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi, przeznaczona do ruchu rowerów, hulajnóg elektrycznych i urządzeń transportu osobistego oraz osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch i ruchu pieszych, w przypadkach przewidzianych w ustawie.

• Drogami dla rowerów nie są pasy ani kontrapasy rowerowe.
• Droga dla rowerów może stanowić element: trasy rowerowej, szlaku rowerowego; natomiast ciąg pieszo-rowerowy powinien być określany jako droga dla pieszych i rowerów.

Istnieją również turystyczne trasy rowerowe – szlaki rowerowe. Szlaków rowerowych nie należy mylić z drogą rowerową. Turystyczne trasy dla rowerów są to oznakowane szlaki rowerowe, które mogą prowadzić zarówno po drogach rowerowych w mieście, po wydzielonych, osobnych drogach dla rowerów poza miastami, jak i zwykłymi drogami publicznymi lub niepublicznymi. Przykładem sieci turystycznych tras rowerowych jest EuroVelo.

Rodzaje miejskich dróg dla rowerów

Ze względu na rodzaj

• Samodzielne, w pasie drogowym
• Samodzielne, niezależna od układu drogowego (np. w parku, nad rzeką)
• Wydzielone z jezdni
• Wydzielone z chodnika

Ze względu na kierunek

• Jednokierunkowe:
  • prowadzone ulicą jednokierunkową w przeciwnym kierunku w stosunku do kierunku jazdy aut (kontrapas)
  • dwie (o przeciwnych kierunkach jazdy) po przeciwległych stronach jezdni
• Dwukierunkowe

Drogi dla rowerów w Polsce

Liderami w Polsce pod względem liczby dróg dla rowerów są: Warszawa (410 km), Gdańsk (118 km) oraz Wrocław (205 km). Rady kilku polskich miast wprowadziły obowiązek budowania dróg dla rowerów w trakcie przebudów, rozbudów, czy nawet remontów dróg, o ile to tylko możliwe (np. Gdańsk, Warszawa, Łódź, Zamość, Kraków, Gdynia, Radom). W praktyce jednak zasada ta jest często ignorowana^[3][4].

Problemem wielu polskich miast jest niska jakość dróg dla rowerów. Wiele z nich jest źle zaprojektowanych – o nieodpowiedniej nawierzchni (z kostki brukowej) lub zbyt blisko chodników.

W wielu krajach drogi dla rowerów buduje się po śladzie zlikwidowanych linii kolejowych. Drogi te charakteryzują się łagodnymi łukami i niewielkimi nachyleniami. Wykorzystują one infrastrukturę pozostałą po zdemontowaniu szyn i podkładów kolejowych – nasypy, wykopy, mosty i wiadukty, czasem nawet tunele. W Polsce przykładami byłych linii kolejowych, które posłużyły do tego celu są: linia Połczyn-Zdrój-Złocieniec^[5], linia Orneta-Lidzbark Warmiński^[6], linia kolejowa nr 263 Swarzewo-Krokowa^[7], odcinek Oborniki Wlkp.-Stobnica^[8], kilka odcinków zlikwidowanych linii wąskotorowych na południe od Kołobrzegu.

Aspekty prawne w prawodawstwie polskim

Znak poziomy i znak pionowy oznaczający drogę rowerową.

Prawo o ruchu drogowym określa zasady poruszania rowerem po drogach dla rowerów oraz relacje między rowerzystami i kierowcami na punktach styku tego typu dróg z jezdniami. Zasady te omawia art. 27 ustawy – Prawo o ruchu drogowym:

Art. 27.

• 1. Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego oraz osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, znajdującym się na przejeździe.
• 1a. Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego oraz osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jadącym na wprost po jezdni, pasie ruchu dla rowerów, drodze dla pieszych i rowerów, drodze dla rowerów lub innej części drogi, którą zamierza opuścić.

A z punktu widzenia rowerzysty zasady te zawarte są w art. 33:

• 1. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów, drogi dla pieszych i rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeżeli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną, korzystając z drogi dla pieszych i rowerów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować pierwszeństwa pieszemu.
• 1a. Kierujący rowerem lub hulajnogą elektryczną może zatrzymać się w śluzie dla rowerów obok innych kierujących tymi pojazdami. Jest obowiązany opuścić ją, kiedy zaistnieje możliwość kontynuowania jazdy w zamierzonym kierunku i zająć miejsce na jezdni zgodnie z odpowiednio art. 33 ust. 1 lub art. 16 ust. 4 i 5.

Droga dla rowerów na gruncie polskiego prawa

Usytuowanie drogi dla rowerów względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. Szerokość drogi dla rowerów powinna wynosić nie mniej, niż:

• 1,5 m – gdy jest jednokierunkowa
• 2,0 m – gdy jest dwukierunkowa
• 2,5 m – gdy z jednokierunkowej drogi dla rowerów mogą korzystać piesi

Szerokość drogi dla rowerów należy ustalać indywidualnie, jeżeli oprócz prowadzenia ruchu rowerowego pełni ona inne funkcje.

Pas ruchu dla rowerów

Według prawa o ruchu drogowym pas ruchu dla rowerów to część jezdni przeznaczona do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi^[9].

Szczególnym przypadkiem pasa rowerowego jest kontrapas rowerowy.

Trasa rowerowa

Trasa rowerowa – ciąg komunikacyjny przeznaczony dla ruchu rowerowego. Trasa rowerowa obejmować może wydzielone drogi dla rowerów, drogi dla pieszych i rowerów, ulice o ruchu uspokojonym, pasy ruchu dla rowerów w jezdniach (w tym kontrapasy), skróty rowerowe.

Wyróżnia się trasy rowerowe:

• Miejskie
• Turystyczne

Turystyczne trasy rowerowe przybierają zazwyczaj formę szlaków rowerowych.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 7 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym, akt objęty tekstem jednolitym
• Obwieszczenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 23 grudnia 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie
• Wymogi dla tras rowerowych w Krakowie – Definicja i wymogi techniczne dla tras rowerowych w Krakowskich standardach technicznych i wykonawczych dla systemu rowerowego.