Duewag/Siemens M/NGTx

M/NGT6

Od lewej do prawej: 6NGTWDE w Rostocku, MGT6D w Bradenbugu an der Havel, MGT6D w Heidelbergu, MGT6D w Halle, NF6D w Bochum, MGT6DE w Erfurcie.
Dane ogólne
Producent	Duewag, Siemens, Bombardier, Adtranz
Lata produkcji	1990–2001
Dane techniczne
Liczba członów	3
Długość	28 570–30 400 mm
Szerokość	2200–2400 mm
Rozstaw wózków	1000 mm 1435 mm 1458 mm
Układ osi	Bo’1’1’Bo’ B’1’1’B’ (NGT6C)
Wnętrze
Niskopodłogowość	63–70%
Portal Transport szynowy

M/NGTx – seria przegubowych, częściowo niskopodłogowych wagonów tramwajowych o udziale niskiej podłogi wynoszącym od 63% do 70%.

Konstrukcja

M/NGTx to trójczłonowe, częściowo niskopodłogowe, jedno- lub dwukierunkowe, przegubowe wagony tramwajowe. Wyprodukowane wersje są normalnotorowe lub wąskotorowe. Możliwe było także dostosowanie wózków do niestandardowego rozstawu szyn (1458 mm w przypadku Lipska).

Oznaczenie

Część tramwajów oznaczono zgodnie z następującym schematem^[1]:

Pierwsza litera nazwy oznacza:

M – wagon wąskotorowy

N – wagon normalnotorowy

Druga i trzecia w kolejności litera oznacza, że tramwaj jest przegubowy (GT – Gelenktriebwagen), natomiast trzecia w kolejności cyfra odpowiada liczbie osi:

6 – wagon sześcioosiowy

8 – wagon ośmioosiowy

Niektóre przedsiębiorstwa stosowały własne oznaczenia.

Modyfikacje

NGT6C

NGT6C w Kassel

W latach 1990–1994 do Kassel dostarczono 25 niskopodłogowych wagonów tramwajowych typu NGT6C^[2]. Była to pierwsza generacja tramwajów z bezosiowymi wózkami pod środkowym członem^[3]. W odróżnieniu od podobnych tramwajów dostarczanych w następnych latach do innych miast, tramwaje dla Kassel były zasilane nie napięciem przemiennym, lecz napięciem stałym. Tramwaje otrzymały numery z zakresu 451–475^[4]. Były to także pierwsze seryjnie produkowane, częściowo niskopodłogowe niemieckie tramwaje^[5]. W maju 2017 r. dwa wagony zostały zezłomowane w konsekwencji uszkodzeń powstałych w wyniku wykolejeń^[4].

6NGTWDE

6NGTWDE w Rostocku

W latach 1994–1996 Rostock zakupił 40 normalnotorowych, niskopodłogowych wagonów tramwajowych z serii M/NGTx, którym nadano oznaczenie 6NGTWDE i przypisano serię numerów 651–690^[6].

NF6

NF6D

Bochum i Łódź

NF6D w Łodzi

W 1990 r. przedsiębiorstwo transportowe Bogestra z Bochum zamówiło 42 wagony tramwajowe typu MGT6D (miejscowe oznaczenie NF6D). Dostawy trwały w latach 1992–1994, a tramwajom nadano numery taborowe z zakresu 401–442^[7].

W nocy z 11 na 12 kwietnia 2017 r. sprowadzono do Łodzi jeden tramwaj typu NF6D celem jego przetestowania na torowiskach łódzkiego systemu tramwajowego^[8]. Po zakończeniu jazd próbnych, w lutym 2018 r. MPK Łódź podjęło decyzję o rozpisaniu przetargu na dostawę kolejnych tramwajów. Przetarg na 32 używane, częściowo niskopodłogowe wagony tramwajowe (z opcją na zakup kolejnych 2 egzemplarzy) rozstrzygnięto na korzyść bochumskiego przewoźnika Bogestra, z którym zawarto umowę o wartości 3 mln 150 tys. euro^[9]. W lutym 2020 r. przedstawiono plany dotyczące modernizacji tramwajów, które zakładają zmianę malowania na łódzkie, modernizację napędu, pulpitu sterowniczego oraz oświetlenia, a także montaż rampy dla wózków oraz systemu informacji pasażerskiej^[10].

Pozostałe miasta

Tramwaje oznaczone jako NF6D kursują także w miastach Mülheim an der Ruhr (4 egzemplarze) i Oberhausen (6 egzemplarzy).

MGT6D

MGT6D w Halle

MGT6D w Erfurcie

Halle

Pierwszy tramwaj typu MGT6D zakupiono w 1992 r., natomiast kolejny w 1994 r. Te dwa wagony zostały wyprodukowane w zakładach Duewag oraz Siemens. Kolejne 60 wagonów typu MGT6D powstało już w zakładach Bombardier, Siemens i Adtranz. Ich dostawy rozpoczęły się w 1996 r. i zakończyły w 2001 r.^[11]

Erfurt

W 1994 r. do Erfurtu dostarczono pierwsze wąskotorowe, częściowo niskopodłogowe wagony tramwajowe typu MGT6D. Decyzję o zakupie tramwaju poprzedziło wypożyczenie podobnego tramwaju od przedsiębiorstwa transportowego HAVAG z miasta Halle (Saale). Cena jednego tramwaju wynosiła 3,3 mln DM^[12]. Dostawy tramwajów typu MGT6D zakończono w 1998 r. Początkowo tramwaje nie mogły obsługiwać wszystkich linii, ponieważ istniała konieczność przebudowy niektórych torowisk, np. odcinka między Fischmarkt i Domplatz. W latach 2011–2015 tramwaje przeszły modernizację polegającą na montażu systemu monitoringu, nowych komputerów pokładowych, wyświetlaczy LED, nowych przycisków otwierania drzwi oraz systemu Wi-Fi^[13][14]. W Erfurcie w marcu 2020 r. eksploatowano 16 wagonów typu MGT6D (w tym 4 dwukierunkowe i 12 jednokierunkowych).

Pozostałe miasta

Tramwaje typu MGT6D eksploatowane są również w miastach Brandenburg an der Havel (4 egzemplarze) i Heidelberg (12 egzemplarzy).

NGT8D

NGT8D w Lipsku

56 ośmioosiowych wagonów tramwajowych typu NGT8 (oznaczenie miejscowe: Typ 36) było pierwszą nowoczesną serią niskopodłogowych tramwajów w Lipsku. Tramwaje NGT8 wyprodukowało konsorcjum firm Duewag, Waggonbau Bautzen (DWA), ABB i Siemens, dostawy trwały w latach 1994–1998^[15]. W porównaniu z podtypem MGT6D pojedyncze wózki bezosiowe zastąpiono wózkami z dwiema osiami.

R.1

W 1994 r. w zakładach Siemens i Duewag przewoźnik z Bonn zakupił 24 trójczłonowe, dwukierunkowe, częściowo niskopodłogowe tramwaje NGT6, które oznaczył jako typ R1.1^[16]. Skrajne człony tramwaju zamontowane są na konwencjonalnych, dwuosiowych wózkach, natomiast środkowy człon opiera się na pojedynczych wózkach bezosiowych.

Przypisy