Dywizjoner

Dywizjoner (niem. Divisionär, fr. Divisionnaire)

  1. termin, używany w mowie potocznej dla oznaczenia generała dowodzącego dywizją. W Polsce był używany często w czasach wojen napoleońskich oraz Królestwa Kongresowego[1].
  2. w Armii Cesarstwa Austriackiego oficjalna nazwa stanowiska generała dowodzącego dywizją, posiadającego stopień marszałka polnego porucznika (FML)[2].

W 1833 w Armii Cesarstwa Austriackiego pełniło służbę 42 oficerów zajmujących stanowisko:

  • dywizjonera w Galicji z siedzibą we:
  • dywizjoner na Morawach z siedzibą w:
  • dywizjonera w Czechach z siedzibą w Pradze:
    • FML Wenzeslaus Ludwig von Waltet,
    • FML Maximilian Anton Karl Magnus von Auersperg,
    • FML Karl Gustav Wilhelm von Hohenlohe-Langenburg,
    • FML Karl Schneider von Arno,
  • dywizjonera i komendanta wojskowego w Opawie – FML Christoph Ludwig von Eckhardt,
  • dywizjonera na Węgrzech z siedzibą w:
    • Peczu – FML August Vécsey von Vécse und Hajnacskeö,
    • Budzie – FML Werner von Trapp,
    • Sopronie – FML Joseph Friedrich Ghisain von der Trenck,
    • Bratysławie – FML Franz Anton Kinsky von Wchinitz und Tettau,
    • Koszycach – FML Gabriel Joseph de Mesemacre,
    • Oradei – FML William Friedrich von Hammerstein(niem.),
  • dywizjonera we Włoszech:
    • z siedzibą w Weronie – FML Joseph Anton Russo von Aspernbrand,
    • FML Menrad von Geppert,
    • FML Friedrich Karl von Fürstenwärther(niem.),
    • FML Friedrich Wilhelm Belgicus von Bentheim-Bentheim(niem.),
    • FML Johann Baptist von Paumgartten(niem.),
    • FML Karl Pausch von Werthland,
    • FML Leopold von Geramb,
    • FML Friedrich Wilhelm von Bretschneider,
    • FML Ádám Récsey von Récse,
    • FML Karl von Mengen,
    • FML Ferdinand Zichy von Zich und Vásonykeö,
  • dywizjonera w Lombardii z siedzibą w Mantui – FML Johann von Trautmann,
  • dywizjonera w Banacie z siedzibą w Temeszwarze – FML Theodor Milutinovich von Milovsky und Weichselburg(słoweń.),
  • dywizjonera w Slawonii z siedzibą w Petrovaradinie – FML Stephan von Ertmann,
  • dywizjonera w Chorwacji:
    • z siedzibą w Karlovacu – FML Franz Abele von Lilienberg,
    • z siedzibą w Zagrzebiu – FML Gabriel von Collenbach,
  • dywizjonera w Siedmiogrodzie z siedzibą w Sybinie
    • FML Jakob von Luxem,
    • FML Johann Kopp von Muthenberg,
  • dywizjonera i komenda wojskowego w Klagenfurcie – FML Karl von Steininger(niem.),
  • dywizjonera i komendanta wojskowego w Küstenlandzie z siedzibą w Trieście – FML Laval Nugent von Westmeath(niem.),
  • dywizjonera w Dolnej Austrii z siedzibą w Wiedniu:
    • FML Anton von Bertoletti,
    • FML Georg von Wieland,
  • dywizjonera w Vorarlbergu z siedzibą w Bregencji – FML Vincenz Joseph von Koudelka,
  • dywizjonera i komendanta wojskowego w Tyrolu z siedzibą w Innsbrucku – FML Johann Nepomuk Berger von der Pleisse(niem.),
  • dywizjonera w Wewnętrznej Austrii(niem.) z siedzibą w Grazu:
    • FML August Georg zu Leiningen-Westerburg-Neuleiningen(niem.),
    • FML Camillo Gilberto von Rougier[2].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1833. (niem.)
  • Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. II: Cuszima – Garibaldyści. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1932.