Dzikowo (powiat krośnieński)
| Artykuł | 51°58′36″N 14°51′13″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°58'N, 14°51'E |
| - błąd | 2300 m |
| Odległość | 1203 m |
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2013) | 68[1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-620[2] |
| Tablice rejestracyjne | FKR |
| SIMC | 0909609 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Gubin") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego _location_map.png "Mapa lokalizacyjna powiatu krośnieńskiego") | |
 51°58′36″N 14°51′13″E/51,976667 14,853611 | |
Dzikowo (niem. Heidekrug) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Dzikowo to osada leśna, zabudowa głównie wielorodzinna. Położona przy drodze krajowej nr 32 łączącej Poznań z granicą państwa. Liczy około 70 mieszkańców.
Dzikowo to znany przed laty gościniec z gospodą[3] i zajazdem Heidekrug. Osada miała również przystanek biegnącej blisko linii kolejowej Stadtforst (Leśnictwo Miejskie)[4]. Do 2001 roku oficjalna nazwa wsi brzmiała Łowiguz.
Dawniej było tu nadleśnictwo Heidekrug (Łowiguz) z sześcioma leśnictwami[4]. W okolicach wioski znajduje się rezerwat przyrody "Dębowiec" - faunistyczno leśny o pow. 9,73 ha utworzony decyzją Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (MP z 1984 r. Nr 17, poz. 125), obejmujący las dębowy w wieku 100 - 200 lat gdzie występuje największy chrząszcz środkowo-europejski jelonek rogacz oraz są stanowiska kozioroga dębosza[4]. Na terenie rezerwatu znajduje się ścieżka edukacyjna przyrodniczo - leśna utworzona przez Nadleśnictwo Gubin w czerwcu 1997 roku[4].
Wcześniej Dzikowo stanowiło przysiółek Wałowic. 9 listopada 1998 roku mieszkańcy osiedla leśnego Dzikowo zwrócili się do wójta i Rady Gminy o zakwalifikowanie ich miejscowości do rangi administracyjnej wsi sołeckiej. Rada Gminy uchwałą nr II/12/98 z 26 listopada 1998 roku dokonała odpowiednich zmian, uznając, że osada nabywa status oddzielnego sołectwa i wyłączyła ją ze składu sołectwa Wałowice[4]. Na kolejny wniosek mieszkańców Rada Gminy podjęła uchwałę nr XXXI/121/2001 z 13 czerwca 2001 roku i pozytywnie zaopiniowała wystąpienie do MSWiA o włączenie jako samodzielnej miejscowości gajówka Ławiguz do wsi Ławiguz i nadanie jej wspólnej nazwy Dzikowo - wieś[5][6].
Przypisy
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 246 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Gospoda spaliła się w 1916 roku, została odbudowana i przetrwała do 1945 roku, kiedy to ponownie została spalona
- ↑ a b c d e Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 221
- ↑ Rozporządzenie MSWiA z 14 grudnia 2001 roku (Dz.U. nr 153 poz. 1772) w którym gajówka otrzymała nazwę Dzikowo-wieś
- ↑ Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 222
Bibliografia
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 221-223. ISBN 978-83-88059-54-4.
 |  |
- Siedziba gminy: Gubin
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Herb gminy Gubin
Autor:
Mapa powiatu krośnieńskiego, Polska