Eden Hazard

Eden Hazard
Ilustracja
(c) Fars Media Corporation, CC BY 4.0
Pełne imię i nazwisko

Eden Michael Hazard

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1991
La Louvière

Wzrost

175 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Real Madryt

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
LataKlub
1995–2003Royal Stade Brainois
2003–2005AFC Tubize
2005–2007Lille OSC
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2007–2008Lille OSC B13(1)
2007–2012Lille147(36)
2012–2019Chelsea FC245(85)
2019–Real Madryt51(4)
W sumie:456(126)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2006 Belgia U-155(1)
2006 Belgia U-164(2)
2006–2008 Belgia U-1717(2)
2007–2009 Belgia U-1911(6)
2008–2022 Belgia126(33)
W sumie:163(44)
  1. ↑ Aktualne na: 11 września 2022.
  2. ↑ Aktualne na: 27 listopada 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsceRosja 2018piłka nożna

Eden Michael Hazard (wym. [edɛn azɑʁ], ur. 7 stycznia 1991 w La Louvière) – belgijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w hiszpańskim klubie Real Madryt. W latach 2008–2022 reprezentant Belgii. Brązowy medalista Mistrzostw Świata w Rosji w 2018. Karierę reprezentacyjną zakończył 7 grudnia 2022.

Kariera klubowa

Początek kariery

Karierę piłkarską rozpoczął w Royal Stade Brainois, w latach 2003–2005 występował w Tubize. W 2005 roku został zawodnikiem Lille OSC. 24 listopada 2007 zadebiutował w jego barwach w Ligue 1 (Liga francuska) w przegranym 0:2 meczu z AS Nancy, w którym w drugiej połowie zmienił Nicolasa Fauverguea[2]. W sezonie 2008/2009 wywalczył miejsce w podstawowym składzie francuskiego klubu, strzelił również swojego pierwszego gola w ekstraklasie – 20 września 2008 zdobył bramkę w spotkaniu z AJ Auxerre (3:2)[3]. Ponadto został uznany za najlepszego młodego gracza Ligue 1[4].

Pierwszy skład Lille i pierwsze sukcesy

W sezonie 2009/2010 Hazard zadebiutował w Lidze Europy, strzelił również w tych rozgrywkach dwa gole, m.in. jednego w spotkaniu 1/8 finału z Liverpoolem, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 1:0[5]. W Ligue 1 wystąpił w 37 spotkaniach i ponownie został uznany za najlepszego młodego gracza. Ponadto trafił do „jedenastki sezonu” francuskiej ekstraklasy. W kolejnych rozgrywkach (2010/2011), w których zdobył siedem bramek (m.in. w meczu z Nancy (1:0)[6] i spotkaniu z Valenciennes FC w 92. minucie (2:1)[7]) wraz z Lille został mistrzem Francji. Wywalczył również puchar kraju – w finałowym pojedynku z Paris Saint-Germain wystąpił w podstawowym składzie[8]. Po raz drugi znalazł się w „jedenastce sezonu”, został również wybrany najlepszym graczem Ligue 1[9]. W lipcu 2011 roku zagrał w meczu o Superpuchar Francji z Olympique Marsylia, w którym strzelił gola, lecz Lille przegrało 4:5[10].

W sezonie 2011/2012 Hazard rozegrał w Ligue 1 38 meczów i strzelił 20 goli (m.in. trzy w spotkaniu z Nancy, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 4:1[11]). Ponownie został wybrany najlepszym graczem francuskiej ekstraklasy i po raz trzeci trafił do „najlepszej jedenastki rozgrywek”[12]. Zadebiutował również w Lidze Mistrzów – 14 września 2011 wystąpił w spotkaniu z CSKA Moskwa[13]. W 2011 otrzymał także nagrodę Bravo Award[14].

Chelsea

Sezon 2012/2013

4 czerwca 2012 roku Hazard podpisał kontrakt z Chelsea[15]. Pierwszy mecz w nowych barwach rozegrał 12 sierpnia w przegranym 2:3 meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Manchesterowi City. W Premier League zadebiutował 19 sierpnia w meczu przeciwko Wigan Athletic, w którym zaliczył asystę oraz wywalczył wykorzystany przez Franka Lamparda rzut karny. Swojego pierwszego gola zdobył sześć dni później przeciwko Newcastle United z rzutu karnego. W fazie grupowej Ligi Mistrzów Belg zagrał we wszystkich meczach. Chelsea zakończyła rozgrywki grupowe na trzecim miejscu i nie wyszła z grupy, przechodząc do Ligi Europy.

23 stycznia 2013 Hazard po starciu z chłopcem od podawania piłek otrzymał pierwszą w swojej karierze czerwoną kartkę[16]. W rozegranym 11 maja meczu Premier League przeciwko Aston Villi asystował przy obu golach Franka Lamparda, który tym samym został rekordzistą pod względem liczby goli strzelonych dla Chelsea[17].

W swoim pierwszym sezonie na Stamford Bridge zdobył 13 bramek i 19 asyst w 62 rozegranych spotkaniach oraz wygrał Ligę Europy – w finałowym meczu przeciwko Benfice nie zagrał z powodu kontuzji. Został również wybrany do najlepszej jedenastki sezonu Premier League[18].

Sezon 2013/2014

Hazard wystąpił w meczu o Superpuchar Europy UEFA 2013 przeciwko Bayernowi Monachium, w którym strzelił bramkę na 2:1, jednak Chelsea przegrała ten mecz w rzutach karnych.

4 grudnia w meczu przeciwko Sunderlandowi Hazard dwukrotnie wpisał się na listę strzelców, pomagając drużynie w zwycięstwie 4:3. 8 lutego 2014 roku w meczu przeciwko Newcastle zanotował pierwszego dla Chelsea hat-tricka[19].

Na koniec sezonu Hazard został wybrany Młodym Piłkarzem Roku według PFA oraz najlepszym zawodnikiem sezonu w Chelsea, a także drugi raz z rzędu znalazł się w najlepszej jedenastce sezonu[18].

Sezon 2014/2015

Przed sezonem Hazard zmienił numer na koszulce z 17 na 10. Pierwszego gola w sezonie strzelił przeciwko Leicester City.

12 lutego przedłużył kontrakt z klubem do 2020 roku[20].

1 marca wywalczył z klubem Puchar Ligi Angielskiej – w meczu finałowym grał przez całe 90 minut.

26 kwietnia Belg został wybrany przez PFA najlepszym piłkarzem roku w Anglii. Tydzień później w wygranym 1:0 meczu z Crystal Palace Hazard zdobył jedynego gola meczu, dobijając niewykorzystany wcześniej przez siebie rzut karny. Zwycięstwo to zapewniło Chelsea tytuł mistrza Anglii[18]. Sezon zakończył z 19 golami w 54 meczach we wszystkich rozgrywkach, w tym 14 w 38 spotkaniach ligowych. Indywidualnie Hazard oprócz nagrody piłkarza roku w Anglii otrzymał nagrody najlepszego zawodnika sezonu w Chelsea.

Sezon 2015/2016

Przez cały sezon 2015/2016 Hazard nie mógł znaleźć optymalnej formy. Swojego pierwszego gola w sezonie zawodnik zdobył dopiero 31 stycznia 2016 roku z rzutu karnego przeciwko MK Dons w meczu Pucharu Anglii – wcześniej nie wpisał się na listę strzelców przez 2358 minut meczowych[21]. Pierwsze dwie bramki w Premier League Belg zdobył w kwietniu przeciwko Bournemouth.

2 maja w meczu przeciwko Tottenhamowi jego gol zdobyty w 83 minucie meczu zapewnił Chelsea remis 2:2. Ten wynik sprawił, że Leicester City zostało mistrzem Anglii.

Sezon 2016/2017

W pierwszym meczu nowego sezonu przeciwko West Hamowi Hazard wykorzystał rzut karny, przyczyniając się do zwycięstwa Chelsea 2:1[22].

Od 1 października do 31 grudnia 2016 Chelsea zanotowała 13 zwycięstw z rzędu w lidze – w meczach tych Hazard zdobył siedem bramek, a w październiku zdobył nagrodę Premier League Player of the Month. 4 lutego 2017 w meczu przeciwko Arsenalowi zdobył bramkę po indywidualnej akcji, pomagając swojej drużynie w zwycięstwie 3:1. Gol ten został wybrany bramką miesiąca w lidze.

Na koniec sezonu Hazard został po raz drugi mistrzem Anglii. Pomógł też Chelsea dojść do finału Pucharu Anglii, który Chelsea przegrała 1:2 z Arsenalem[18]. W lidze strzelił 16 bramek i zanotował pięć asyst. Hazard został po raz czwarty wybrany do najlepszej jedenastki sezonu Premier League i po raz trzeci został piłkarzem sezonu Chelsea[18].

Sezon 2017/2018

Hazard pierwszą część sezonu stracił z powodu kontuzji. Pierwszego gola w lidze zdobył 28 października przeciwko Bournemouth. W wygranym 4:0 meczu przeciwko Brighton & Hove Albion strzelił swojego setnego ligowego gola w profesjonalnej karierze[23].

19 maja wygrał z Chelsea Puchar Anglii – w wygranym 1:0 finale przeciwko Manchesterowi United zdobył z rzutu karnego jedynego gola tego meczu[18].

Dzięki udanym dla Belgii mistrzostwom świata Hazard znalazł się w wybranej przez FIFPro najlepszej jedenastce sezonu na świecie, wraz z kolegą klubowym N’Golo Kanté[24].

Sezon 2018/2019

Pierwszego gola w sezonie 2018/19 Hazard strzelił przeciwko Newcastle. We wrześniu Hazard zdobył 5 goli w czterech meczach (w tym hat-tricka w meczu przeciwko Cardiff City), dzięki czemu został wybrany piłkarzem miesiąca Premier League[25]. 26 grudnia przeciwko Watfordowi zdobył dwa gole – pierwszy z nich był jego setnym trafieniem dla Chelsea[26].

Na koniec 2018 Hazard został wybrany Sportowcem Roku w Belgii[27]. W kwietniu 2019 roku jego gol przeciwko West Hamowi po indywidualnej akcji został wybrany najładniejszym golem miesiąca w lidze[28].

29 maja Hazard po raz drugi w barwach Chelsea świętował zwycięstwo w Lidze Europy. W wygranym 4:1 finale przeciwko Arsenalowi strzelił dwa gole i zaliczył asystę przy trafieniu Pedro, dzięki czemu został wybrany zawodnikiem meczu[29]. W całym sezonie Hazard zdobył 21 goli, z czego w Premier League zaliczył 16 trafień. Oprócz tego, 15 ligowych asyst pozwoliło Belgowi na zdobycie nagrody Playmaker Award dla najlepszego asystenta ligi[30]. Na koniec sezonu po raz czwarty został wybrany najlepszym zawodnikiem sezonu w Chelsea[18].

Łącznie przez siedem lat gry w Chelsea Hazard wystąpił w 352 meczach, w których strzelił 110 bramek i zanotował 92 asysty[31]. W momencie odejścia z Chelsea był dziewiątym najlepszym strzelcem drużyny ze Stamford Bridge[32].

Real Madryt

7 czerwca 2019 oficjalnie został ogłoszony transfer Hazarda do Realu Madryt[32].

Kariera reprezentacyjna

W barwach narodowych po raz pierwszy wystąpił 29 marca 2006 w meczu reprezentacji do lat 15 z Luksemburgiem, w którym strzelił gola, przyczyniając się do zwycięstwa 2:0[33]. W 2007 wraz z kadrą do lat 17 uczestniczył w mistrzostwach Europy – Belgowie wywalczyli w nich brązowe medale, a Hazard zdobył bramkę z rzutu karnego w grupowym spotkaniu z Holandią (2:2)[34]. Ponadto zdobył gola w serii rzutów karnych przegranego pojedynku półfinałowego z Hiszpanią[35].

Również w 2007 Hazard brał udział w mistrzostwach świata do lat 17 – w turnieju, który odbył się w Korei Południowej, rozegrał trzy mecze, zaś Belgowie nie wywalczyli awansu do fazy pucharowej[36]. W latach 2007–2009 regularnie występował w reprezentacji U-19 – m.in. 10 października 2008 strzelił dla niej dwa gole w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Chorwacją[37]. 19 listopada 2008 zadebiutował w kadrze seniorskiej w pojedynku z Luksemburgiem, w którym wszedł na boisko w drugiej połowie[38].

W 2009 rozegrał pięć meczów w kwalifikacjach do mistrzostw świata w RPA[36]. 7 października 2011 w spotkaniu eliminacji do mistrzostw Europy w Polsce i na Ukrainie z Kazachstanem strzelił swojego pierwszego gola w reprezentacji, przyczyniając się do zwycięstwa 4:1[39]. 25 maja 2012 w towarzyskim pojedynku z Czarnogórą (2:2) strzałem z rzutu karnego zdobył swoją drugą bramkę[40].

W 2018 został powołany do reprezentacji Belgii na Mistrzostwa Świata w Rosji, na których jego drużyna zajęła trzecie miejsce[41]. Sam Hazard na turnieju strzelił trzy bramki (dwie w meczu grupowym z Tunezją i jedną w meczu o 3. miejsce przeciwko Anglii) i zaliczył dwie asysty. Został też nagrodzony Srebrną Piłką jako drugi najlepszy piłkarz turnieju, za Luką Modriciem.

Podczas Mistrzostw Europy w 2020 r. gdzie reprezentacja Belgii doszła do ćwierćfinału zaliczył tylko jedną asystę w grupowym spotkaniu z Danią przy zwycięskiej bramce Kevina de Bruyne na 2:1. Hazard rozpoczął turniej na ławce rezerwowych, a w meczu 1/8 finału z Portugalią (1:0) nabawił się kontuzji, która wykluczyła go z następnego meczu z późniejszymi zwycięzcami rozgrywek Włochami (1:2).[42]

Brał udział również na mundialu w 2022 roku w Katarze. Tam Belgowie zawiedli nie wychodząc nawet z grupy i zdobywając zaledwie jedną bramkę w przeciągu trzech spotkań w wygranym 1:0 meczu z Kanadą. Następnie po bezbramkowym remisie 0:0 z wicemistrzami świata Chorwacją przegrali 0:2 z nieoczekiwanym zwycięzcą grupy Marokiem. Po nieudanym turnieju Eden postanowił zakończyć karierę reprezentacyjną.[43]

Statystyki kariery

aktualne na 25 października 2022

ZespółSezonLigaPuchar krajuPuchar LigiEuropa[a]Inne[b]Łącznie
WystępyGoleWystępyGoleWystępyGoleWystępyGoleWystępyGoleWystępyGole
Lille B2007/08111––––111
2008/0920––––20
Łącznie131––––131
Lille OSC2007/08400000––40
2008/093044210––356
2009/103751021124–5210
2010/11387532290–5412
2011/123820311060114922
Łącznie14736136632741119450
Chelsea2012/133496152131406213
2013/143514301092114917
2014/153814106273–5219
2015/1631422108010436
2016/1736164130––4317
2017/183412514183005117
2018/193716205382005221
Łącznie24585235258531161352110
Real Madryt2019/2016100–6000221
2020/2114310–5110214
2021/2218021–3000231
2022/233000–310061
Łącznie51431–17210727
Łącznie w karierze45612639123111971782631168

Sukcesy

Lille OSC

Chelsea

Real Madryt

Reprezentacyjne

Indywidualne

  • Wicekról strzelców Ligue 1: 2011/2012 (20 goli)
  • Gracz roku Ligue 1:2010/2011, 2011/2012
  • Młody gracz roku Ligue 1:2008/2009, 2009/2010
  • Młody gracz roku Barclays Premier League: 2013/2014
  • Jedenastka roku Ligue 1:2009/2010, 2010/2011, 2011/2012
  • Bravo Award: 2011
  • Jedenastka roku Premier League: 2012/2013. 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017
  • Gracz roku Chelsea FC: 2013/2014, 2014/2015, 2016/2017, 2018/2019
  • Gracz roku Premier League: 2014/2015
  • Premier League Player of the Month: październik 2016, wrzesień 2018
  • FIFA World XI: 2018
  • Premier League Goal of the Month: luty 2017, kwiecień 2019
  • Srebrna Piłka Mistrzostw Świata: 2018
  • Sportowiec Roku w Belgii: 2018
  • Premier League Playmaker of the Season: 2018/2019

Życie prywatne

26 kwietnia 2012 poślubił Natachę Van Honacker[44].

Pochodzi z piłkarskiej rodziny – ojciec Thierry grał w drugiej lidze belgiskiej, zaś matka Carine występowała w najwyższej klasie rozgrywkowej kobiet. Po zakończeniu karier zostali nauczycielami wychowania fizycznego.

Jest najstarszym spośród czwórki rodzeństwa; jego bracia, Thorgan, Kylian i Ethan również są piłkarzami.

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 61 (10)
    Liga Europy UEFA – 31 (5)
    kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 5 (2).
  2. ↑ Uwzględniono:
    Superpuchar Francji – 1 (1)
    Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
    Superpuchar Hiszpanii – 1 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (1)
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0).

Przypisy

  1. ↑ Eden Hazard. realmadrid.com. [dostęp 2019-07-24]. (hiszp.).
  2. ↑ AS Nancy Lorraine 2-0 LOSC Lille Métropole. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
  3. ↑ LOSC Lille Métropole 3-2 AJ Auxerre. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
  4. ↑ Hazard named Young Player of Year. ligue1.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  5. ↑ Lille 1 – 0 Liverpool. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  6. ↑ AS Nancy Lorraine 0-1 LOSC Lille Métropole. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  7. ↑ LOSC Lille Métropole 2-1 Valenciennes FC. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  8. ↑ Paris Saint-Germain 0-1 LOSC Lille Métropole. fff.fr. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-17)]. (fr.).
  9. ↑ UNFP: Trophées UNFP du football Un petit coin de paradis.... unfp.org. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-18)]. (fr.).
  10. ↑ LOSC Lille 4-5 Olympique de Marseille. lfp.fr. [dostęp 2012-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-18)]. (fr.).
  11. ↑ LOSC Lille Métropole 4-1 AS Nancy Lorraine. lfp.fr. [dostęp 2012-05-28]. (fr.).
  12. ↑ UNFP: Trophées UNFP du football Le palmarès complet.... unfp.org. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)]. (fr.).
  13. ↑ Doumbia at the double as CSKA deny Lille. uefa.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  14. ↑ The „Bravo” Award. rsssf.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  15. ↑ Eden Hazard: Chelsea complete transfer of Lille midfielder, 4 czerwca 2012 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  16. ↑ Dominic Fifield at Liberty Stadium, Swansea ballboy incident leads to red card for Eden Hazard, „The Guardian”, 23 stycznia 2013, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  17. ↑ Frank Lampard sets Chelsea scoring record to keep Aston Villa in murk. [dostęp 2013-05-11]. (ang.).
  18. ↑ a b c d e f g Eden Hazard’s Career at Chelsea. [dostęp 2019-06-07]. (ang.).
  19. ↑ Chelsea 3-0 Newcastle United, 8 lutego 2014 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  20. ↑ Eden Hazard Signs New 5-and-a-Half-Year Chelsea Deal, 90min.com, 12 lutego 2015 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  21. ↑ Dominic Fifield at Stadium MK, Oscar scores hat-trick in Chelsea rout of sorry MK Dons, „The Guardian”, 31 stycznia 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  22. ↑ Chelsea vs. West Ham United – Football Match Report – August 15, 2016 – ESPN, ESPN.com [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  23. ↑ Adrian Kajumba, Key talking points from Chelsea’s win at Brighton, mirror, 20 stycznia 2018 [dostęp 2019-06-07].
  24. ↑ FIFPro World XI Named at Prestigious FIFA Best Awards Ceremony in London, 90min.com, 24 września 2018 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  25. ↑ Hazard named September 2018 EA SPORTS Player of the Month, premierleague.com [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  26. ↑ Hazard scores 100th goal for Chelsea. goal.com. [dostęp 2019-06-08]. (ang.).
  27. ↑ Flanders News, Eden Hazard is Sportsman and Nina Derwael Sportswoman of the year., vrtnws.be, 23 grudnia 2018 [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  28. ↑ Hazard wins April 2019 Carling Goal of the Month award, premierleague.com [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  29. ↑ Chelsea beat Arsenal 4-1 to win Europa League final, 29 maja 2019 [dostęp 2019-06-07] (ang.).
  30. ↑ Hazard wins 2018/19 Premier League Playmaker of the Season Award, premierleague.com [dostęp 2019-06-08] (ang.).
  31. ↑ Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: Eden Hazard piłkarzem Realu Madryt! – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 7 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-07] (pol.).
  32. ↑ a b Eden Hazard transfer deal agreed. [dostęp 2019-06-08]. (ang.).
  33. ↑ Luxemburg 0 – 2 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
  34. ↑ European U-17 Championship 2007. rsssf.com. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).
  35. ↑ Home heartache as Spain prevail. uefa.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)]. (ang.).
  36. ↑ a b Eden HAZARD. fifa.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-21)]. (ang.).
  37. ↑ Kroatië 2 – 2 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
  38. ↑ Luxemburg 1 – 1 België. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
  39. ↑ België 4 – 1 Kazachstan. static.belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
  40. ↑ België-Montenegro: 2-2. belgianfootball.be. [dostęp 2012-05-28]. (niderl.).
  41. ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Belgia trzecią drużyną świata! Sukces szyty na miarę – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 14 lipca 2018 [dostęp 2018-07-14] (pol.).
  42. ↑ Telewizja Polska S.A, Wielki kłopot Belgów. Gwiazda kontuzjowana, sport.tvp.pl, 28 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  43. ↑ Telewizja Polska S.A, Koniec pięknej przygody. Lider Belgów mówi "pas"!, sport.tvp.pl, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-07] (pol.).
  44. ↑ Eden Hazard is in het grootste geheim getrouwd. sporza.be, 2012-06-15. [dostęp 2016-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (niderl.).

Bibliografia

Real Madryt – skład
  • Aktualny na dzień 20 sierpnia 2022.
Składy reprezentacji Belgii
Skład reprezentacji Belgii na Mundialu 2014

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Euro 2016

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Mundialu 2018

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Euro 2020

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na finałach Ligi Narodów UEFA 2021

Belgia

Skład reprezentacji Belgii na Mundialu 2022

Belgia

Nagrody
Piłkarz roku Premier League
Najlepszy piłkarz roku w Anglii (PFA)
Piłkarz roku w Anglii (FWA)
Młody zawodnik roku PFA
Młody zawodnik roku Ligue 1
Zawodnik roku Ligue 1
Bravo Award

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.