Edmund Bieder

Edmund Bieder

porucznik rezerwy kawalerii
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1874 Jordanów
Data i miejsce śmierci	22 maja 1937 Kraków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 Pułk Ułanów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka

Edmund Stanisław Bieder ps. „Nygi”^[a], „Wincenty Komispol”, „Stanisław Berdyszyński” (ur. 17 listopada 1874 w Jordanowie, zm. 22 maja 1937 w Krakowie) – polski nauczyciel, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, poeta, publicysta.

Życiorys

Urodził się 17 grudnia 1885. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej przez kilka lat pracował jako profesor w gimnazjum, po czym skoncentrował się na pracy literackiej.

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 pułku ułanów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[1]. W 1924 zweryfikowany jako porucznik pospolitego ruszenia kawalerii^[2]. W 1923, 1924 jako oficer rezerwowy był przydzielony do 3 pułku szwoleżerów i stacjonującego w garnizonie Suwałki^[3][4]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer w dyspozycji dowódcy OK V i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Sącz^[5].

Wydawał głównie wiersze, a także utwory satyryczne, prozę. Publikował w pismach „Nowa Reforma”, „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, „Szczutek” i innych periodykach krakowskich i warszawskich. Treścią jego twórczość były m.in. tematyka legionowa oraz Zakopane i Tatry. Na stałe zamieszkiwał najpierw w Zakopanem, a pod koniec życia w Krynicy-Zdroju.

Zmarł 22 maja 1937 w klinice urologicznej UJ w Krakowie po dłuższej chorobie i około rocznej hospitalizacji. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Publikacje

• Poezye (1901)
• Sztuka, jej troski i nadzieje (1902, przekład Williama Morrisa)
• Życie. Impresye (1902)
• Niepokalana (1904)
• 'Wielki król Patacake (1905)
• Komedye Franciszka Zablockiego na tle epoki (1906, 1907)
• Irydion w krainie mogił i krzyżów (1912)
• Mobilizacya w Bronowicach czyli Zwierciadło w którem Kraków z r. 1912 snadnie przejrzeć się może (1914)
• Listy jadowite do wytwornej pani (1924)
• Pieśń o Zakopanem (1926)

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Ś. p. Edmund Bieder. „Kurier Warszawski”. Nr 139, s. 28, 23 maja 1937. 
• Zgon poety krakowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 114 z 25 maja 1937. 
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Edmund Bieder. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-05-20].
• Edmund Bieder. z-ne.pl. [dostęp 2015-11-06].
• Bieder Edmund, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-11-06] .
• Edmund Bieder. worldcat.org. [dostęp 2015-11-06].

Linki zewnętrzne

• Publikacje Edmunda Biedera w bibliotece Polona