Edward Gruszka

Edward Gruszka
	generał broni w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	13 października 1957 r. ; Bielsko-Biała
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	6 BDSz, 18 bdsz, PKW Syria (POLBATT), PKW Bośnia i Hercegowina, NORDPOLBDE, 25 BKPow, 2 KZ, PKW Irak, MND C-S, DWS, DWLąd, DOSZ, IWsp SZ
Stanowiska	m.in. dowódca Wielonarodowej Dywizji Sił Stabilizacyjnych w Iraku, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych
Główne wojny i bitwy	UNDOF, IFOR/SFOR, Stabilizacja Iraku
	Odznaczenia

Edward Jan Gruszka (ur. 13 października 1957^[1] w Bielsku-Białej) – polski żołnierz w stopniu generała broni w stanie spoczynku. 27 stycznia 2017 zakończył zawodową służbę wojskową i przeszedł w stan spoczynku.

Awanse

Wykształcenie

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych – 1980;
Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów – 1985;
Akademia Obrony Narodowej – 1991;
Podyplomowe Studium Operacyjno-Strategiczne (AON), Warszawa – 2000.

Stanowiska

dowódca plutonu rozpoznawczego – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa;
dowódca kompanii szturmowej – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa;
oficer operacyjny – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa;
szef sztabu – 18 Bielski Batalion Desantowo-Szturmowy;
szef wydziału operacyjnego – 6 Brygada Desantowo-Szturmowa;
szef sztabu – PKW Syria – POLBATT;
dowódca – PKW Syria – POLBATT;
dowódca – PKW Bośnia i Hercegowina;
szef wydziału szkolenia bojowego – Krakowski Okręg Wojskowy;
zastępca dowódcy – Brygada Nordycko-Polska w Bośni i Hercegowinie;
dowódca – 25 Brygada Kawalerii Powietrznej;
szef sztabu – 2 Korpus Zmechanizowany w Krakowie
styczeń-lipiec 2004 dowódca polskiej brygady w Wielonarodowej Dywizji-Centrum Południe w Iraku
styczeń-lipiec 2006 dowódca Wielonarodowej Dywizji-Centrum Południe w Iraku
od 1 stycznia 2007 – Dowódca Wojsk Specjalnych
od 5 listopada 2007 – dowódca 2 Korpusu Zmechanizowanego^[5]
Szef Sztabu – Zastępca Dowódcy Wojsk Lądowych^[6]
Dowódca Wojsk Lądowych p.o.^[6]
Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych (od 20 maja 2010 do 20 maja 2013)^[7]
Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy (od 15 sierpnia 2013 do 04 marca 2016)^[a]

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2006^[8]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2004^[9]
Złoty Krzyż Zasługi – 2002^[10]
Wojskowy Krzyż Zasługi – nadanie 2011^[11], dekoracja 2012^[12]
Gwiazda Iraku
Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Złoty Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
Odznaka Instruktora Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych I Klasy
Odznaka pamiątkowa Dowództwa Wojsk Lądowych (nr 604) – 2009
Odznaka pamiątkowa 25 BKPow
Odznaka pamiątkowa 2 KZ
Odznaka pamiątkowa Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych
Odznaka pamiątkowa IWsp SZ
Odznaka honorowa "Husarz Polski" (nr 10) – 2005
Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych RP – 2014^[13]
Odznaka absolwenta Podyplomowego Studium Operacyjno-Strategicznego AON
Medal "Zasłużony dla Wojsk Inżynieryjnych" – 2013^[14]^[15]
Medal "Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ" – 2011^[16]
Krzyż "Pro Mari Nostro" (LMiR) – 2012^[17]^[18]
Medal Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego "Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis" – 2014^[19]
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
Odznaka "Za wierną służbę pod sztandarami" – Bułgaria
Medal Pamiątkowy 60. Rocznicy Zakończenia II Wojny Światowej – Słowacja
Officer Legii Zasługi – Stany Zjednoczone
Army Achievement Medal – Stany Zjednoczone
Army Parachutist Badge (Master) – Stany Zjednoczone
Odznaka / Wyróżnienie Ministerstwa Obrony Ukrainy – "Znak Honoru" – Ukraina
Medal NATO za misję IFOR/SFOR (z okuciem "4")
Medal ONZ za misję UNDOF (z okuciem "3")

Uwagi

↑ Mianowany przez Prezydenta RP (M.P. z 2013 r. poz. 771), odwołany z dniem 1 stycznia 2014 (M.P. z 2014 r. poz. 35) i ponownie powołany z dniem 1 stycznia 2014 – tym razem przez Ministra Obrony Narodowej. W wyniku zmiany tzw. "ustawy pragmatycznej" IWsp SZ przeszedł spod podległości Szefowi SG WP pod DG RSZ, a jego szefa powołuje nie prezydent, lecz minister.

Przypisy

↑ Awanse generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, 2010-08-13. [dostęp 2010-08-15]. (pol.).
↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584
↑ M.P. z 2006 r. nr 9, poz. 120
↑ M.P. z 2010 r. nr 65, poz. 834
↑ Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: 2008, s. 215.
↑ ^a ^b DWL – serwis informacyjny Dowództwa Wojsk Lądowych. [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-11-18)].
↑ nominacja na Dowódcę Operacyjnego SZ
↑ M.P. z 2006 r. nr 76, poz. 766 – pkt 1.
↑ M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 189 – pkt 1.
↑ M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 753 – pkt 53.
↑ M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1034 – pkt 12.
↑ 8. rocznica utworzenia Dowództwa Operacyjnego SZ. mon.gov.pl, 2012-07-02. [dostęp 2014-10-30].
↑ Wojskowy wymiar patriotyzmu. dgrsz.mon.gov.pl, 2014-11-07. [dostęp 2014-11-09].
↑ Święto Wojsk Inżynieryjnych - Dzień Sapera. archiwalny.mon.gov.pl, 2013-04-16. [dostęp 2014-10-30].
↑ Zasłużeni dla Wojsk Inżynieryjnych. aon.edu.pl, 2013-04-16. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-30)].
↑ Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych gen. broni Edward Gruszka przyjął delegację Zarządu Głównego SKMP ONZ. skmponz.pl, 2011-12-06. [dostęp 2014-12-12].
↑ KRZYŻ „PRO MARI NOSTRO” DLA DOWÓDCY OPERACYJNEGO SZ. archiwumdo.wp.mil.pl, 2012-02-29. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)].
↑ Krzyż Pro Mari Nostro. lmir.pl. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-30)].
↑ Z wdzięczności za gotowość obrony. iwspsz.wp.mil.pl, 2014-03-24. [dostęp 2014-10-30].

Bibliografia

Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 215. ISSN 1734-2317.

Linki zewnętrzne

Sylwetka na stronie Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.

[8] Mianowany przez Prezydenta RP (M.P. z 2013 r. poz. 771), odwołany z dniem 1 stycznia 2014 (M.P. z 2014 r. poz. 35) i ponownie powołany z dniem 1 stycznia 2014 – tym razem przez Ministra Obrony Narodowej. W wyniku zmiany tzw. "ustawy pragmatycznej" IWsp SZ przeszedł spod podległości Szefowi SG WP pod DG RSZ, a jego szefa powołuje nie prezydent, lecz minister.

[1] Awanse generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, 2010-08-13. [dostęp 2010-08-15]. (pol.).

[2] M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584

[3] M.P. z 2006 r. nr 9, poz. 120

[4] M.P. z 2010 r. nr 65, poz. 834

[KWP-5] Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: 2008, s. 215.

[army-6] DWL – serwis informacyjny Dowództwa Wojsk Lądowych. [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-11-18)].

[7] Dowódcę Operacyjnego SZ

[9] M.P. z 2006 r. nr 76, poz. 766 – pkt 1.

[10] M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 189 – pkt 1.

[11] M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 753 – pkt 53.

[12] M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1034 – pkt 12.

[13] 8. rocznica utworzenia Dowództwa Operacyjnego SZ. mon.gov.pl, 2012-07-02. [dostęp 2014-10-30].

[14] Wojskowy wymiar patriotyzmu. dgrsz.mon.gov.pl, 2014-11-07. [dostęp 2014-11-09].

[15] Święto Wojsk Inżynieryjnych - Dzień Sapera. archiwalny.mon.gov.pl, 2013-04-16. [dostęp 2014-10-30].

[16] Zasłużeni dla Wojsk Inżynieryjnych. aon.edu.pl, 2013-04-16. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-30)].

[17] Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych gen. broni Edward Gruszka przyjął delegację Zarządu Głównego SKMP ONZ. skmponz.pl, 2011-12-06. [dostęp 2014-12-12].

[18] KRZYŻ „PRO MARI NOSTRO” DLA DOWÓDCY OPERACYJNEGO SZ. archiwumdo.wp.mil.pl, 2012-02-29. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)].

[19] Krzyż Pro Mari Nostro. lmir.pl. [dostęp 2014-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-30)].

[20] Z wdzięczności za gotowość obrony. iwspsz.wp.mil.pl, 2014-03-24. [dostęp 2014-10-30].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne