Edward Włodarczyk (generał)

Edward Włodarczyk
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1935
Mieczyn

Przebieg służby
Lata służby

1954–1995

Siły zbrojne

Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej

Jednostki

Wojskowa Akademia Techniczna

Stanowiska

komendant Wydziału, zastępca komendanta uczelni ds. naukowych, komendant uczelni

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Edward Włodarczyk (ur. 31 stycznia 1935 roku w Mieczynie) – generał dywizji WP, profesor nauk technicznych, komendant Wojskowej Akademii Technicznej w latach 1984–1995.

Absolwent i prymus liceum ogólnokształcącego w Łopusznie (1954). W latach 1954–1959 studiował w WAT w Warszawie, po czym został porucznikiem. W okresie 1960–1995 pracownik naukowy WAT, początkowo jako starszy asystent, od 1962 wykładowca Zakładu Mechaniki Technicznej Katedry Podstaw Mechaniki i Fizyki Technicznej, od 1965 roku adiunkt i doktor nauk technicznych. Od roku 1968 komendant Wydziału Chemii i Fizyki Technicznej, od 1969 doktor habilitowany, od 1974 profesor nadzwyczajny, od 1975 zastępca komendanta WAT ds. naukowych, od 1979 profesor zwyczajny, od 1984 komendant tej akademii. Przewodniczący Rady Naukowej WAT (1984–1995). Członek Rady Naukowej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN (1975–1988), Rady Naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych (1995–2000), Rady Wyższego Szkolnictwa Wojskowego (1984–1988), Rady Głównej Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979–1986), Komitetu Mechaniki PAN (1984–1990). Jesienią 1981 Rada Państwa nadała mu stopień generała brygady, a w maju 1990 prezydent RP gen. armii Wojciech Jaruzelski mianował go generałem dywizji.

Od 1961 roku należał do PZPR[1]. Od sierpnia 1995 w stanie spoczynku.

Autor ponad 400 artykułów naukowych i 8 monografii i książek, promotor 32 doktorów, posiadacz ponad 30 patentów krajowych i zagranicznych.

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1078. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV: S-Z, Toruń 2010, s. 240-242.
  • Stefan Czmur, Waldemar Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2003, str. 201-203

Media użyte na tej stronie

POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
POL Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Naramiennik General Dywizji.svg
Naramiennik generała dywizji Wojsk Lądowych RP.