Efekt Magnusa

Linie prądu płynu wokół obracającego i poruszającego się ciała
Teoretyczne i uzyskiwane drogą pomiaru wartości współczynnika siły nośnej
Rotorowiec E-Ship 1 z wirnikami

Efekt Magnusazjawisko polegające na powstawaniu siły prostopadłej do kierunku ruchu, działającej na obracający i poruszający się względem płynu (cieczy, gazu) walec lub inną bryłę obrotową[1].

Historia

Isaac Newton opisał efekt zmiany kierunku lotu piłek tenisowych i prawidłowo określił jego przyczynę. W 1742 roku Benjamin Robins, brytyjski matematyk, balistyk, badacz i inżynier wojskowy, wyjaśnił odchylenie trajektorii kul muszkietu. Jednak za odkrywcę efektu uważa się niemieckiego fizyka Heinricha Gustava Magnusa, który opisał to zjawisko w 1852 roku[2]. Możliwość inwersji siły Magnusa przez zmianę warunków doświadczalnych, prędkości obrotowej czy nierówności ściany, ujawnił Lafay w 1910. W związku z pracami Prandtla w 1904 roku, dopiero w 1955 roku, Krahn połączył efekt Magnusa z lepkością i zjawiskiem warstwy przyściennej[3].

Wartość siły określa prawo Kutty-Żukowskiego, mówiące, że jeżeli nieściśliwy płyn opływa nieskończenie długi walec, którego oś jest ustawiona prostopadle do kierunku przepływu niezaburzonego, to na jednostkę długości walca działa siła nośna określona wzorem[4]:

W pobliżu powierzchni obracającego się walca na skutek adhezji prędkość obwodowa cząsteczek płynu jest taka sama jak prędkość obwodowa walca i wynosi dla walca o promieniu ‘a’

cyrkulacja prędkości będzie równa:

a siła nośna:

gdzie:

  • – współczynnik siły nośnej,
  • – gęstość płynu
  • – prędkość płynu,
  • – promień walca,
  • – powierzchnia przekroju poprzecznego walca,
  • – oznacza cyrkulację prędkości wzdłuż dowolnego konturu zamkniętego obejmującego jeden raz walec.


Zobacz też

  • Rotor Flettnera

Przypisy

  1. praca zbiorowa: Encyklopedia fizyki. T. II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 262.
  2. Magnusa zjawisko, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-09-15].
  3. R. Cayzac, E. Carette, P. Denis i P. Guillen: MAGNUS EFFECT: PHYSICAL ORIGINS AND NUMERICAL PREDICTION. [dostęp 2016-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)].
  4. praca zbiorowa: Encyklopedia fizyki. T. II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 134.

Linki zewnętrzne

Efekt Magnusa – wytłumaczenie zjawiska za pomocą symulacji komputerowych

Media użyte na tej stronie

Efekt Magnusa-wykres.png
Teoretyczny i mierzony efekt Magnusa
E-Ship 1 achtern.JPG
Autor: SteKrueBe, Licencja: CC BY-SA 3.0
Die E-Ship 1 in Emden an der Cassens-Werft
08. Магнусов ефект.ogv
Autor: Andrejdam, Licencja: CC BY-SA 4.0
Magnus effect. While the pipe rotates, as a consequence of the friction, it pulls the air around. This makes the air flowing with higher speed on one side of the pipe than the speed on the other side of the pipe. This results with different dynamic pressures on two sides. According to the Bernoulli's principle, it causes different static pressures on the two sides of the pipes, creating additional force on one of the sides, which pushes the pipe and it follows a curved path. Performed and explained by Prof. Oliver Zajkov at the Physics Institute at the Ss. Cyril and Methodius University of Skopje, Macedonia.
Magnus effect.svg
(c) Gang65 z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Magnus effect. In sum, the air flow around the side of the clockwise rotating cylinder, which rotates with the flow, is greater than on the other side causing a slight pressure difference. In the image that is on the underside of the cilinder, so that it experiences a downward force. The ball should have a horizontal speed -V toward RIGHT.