Ekoetyka

Ekoetyka, również etyka środowiskowa, etyka ekologiczna – dział bioetyki obejmujący zagadnienia związane ze stosunkiem człowieka do przyrody ożywionej i nieożywionej oraz całego ekosystemu Ziemi. Jej przedmiotem są wartości, zasady, imperatywy i normy, które regulują lub mogłyby regulować ten stosunek.

Etyka ekologiczna to jeszcze młoda dyscyplina etyki stosowanej. Wyłoniła się w latach 70. XX w. po tym, jak wzrosło znaczenie problemów ekologicznych, których etyka do tej pory nie uwzględniała, koncentrując się na stosunkach międzyludzkich[1].

W Narodowym Ośrodku Neuroetyki Uniwersytetu w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie podjęto badanie wpływu zmian w środowisku na funkcjonowanie mózgu, kondycję zdrowia psychicznego i towarzyszące zagadnienia etyczne, proponując dla nowej dyscypliny nazwę neuroetyka środowiskowa. Badania te obejmują pięć dziedzin: nauka o mózgu a środowisko, relational self[2] a środowisko, czynniki międzykulturowe a środowisko, polityka społeczna a środowisko, dyskusja społeczna, a środowisko[3].

Na założeniach etyki ekologicznej Masanobu Fukuoka, japoński fitopatolog, stworzył koncepcję rolnictwa naturalnego, w którym uprawa roślin odbywa się bez klasycznych metod uprawy, czyli bez orki, bez nawożenia, bez pielenia, bez pestycydów[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. "Z Włodzimierzem Tyburskim, autorem książki "Pojednać się z Ziemią", rozmawia Darek Liszewski" w: "Zielone Brygady. Pismo Ekologów" nr 3 (57), Marzec 1994]
  2. Susan M. Andersen, Serena Chen. The Relational Self: An Interpersonal Social-Cognitive Theory. „Psychological Review”. 109, s. 619-645, 2002. (ang.). 
  3. Laura Y. Cabrera, Jordan Tesluk, Michelle Chakraborti et al.. Brain matters: from environmental ethics to environmental neuroethics. „Environmental Health”, s. 619-645, 2016. DOI: 10.1186/s12940-016-0114-3. (ang.). 
  4. PAKIET EDUKACYJNY DLA MŁODYCH ROLNIKÓW W KRAJACH NOWO PRZYJĘTYCH DO UNII EUROPEJSKIEJ. POZAROLNICZA DODATKOWA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA, wydany przez EU Education and Culture, program Leonardo da Vinci, dokument pdf, s. 44-46, (pl), [04.10.2007].

Linki zewnętrzne