Ekstremalna czarna dziura
Ekstremalna czarna dziura – najmniejsza możliwa czarna dziura mająca dany ładunek i moment pędu.
Stosunek ładunku do masy takiej czarnej dziury jest stały. Oznacza to, że jej przyśpieszenie w przypadku obecności pola magnetycznego jest zdeterminowane wyłącznie przez to pole i niezależne od jej masy[1].
Przypisy
- ↑ J. Maldacena, L. Susskind, Cool horizons for entangled black holes, arXiv:1306.0533 (ang.)
| Rodzaje |
|
|---|---|
| Rozmiary |
|
| Powstawanie | |
| Właściwości |
|
| Modele |
|
| Problemy |
|
| Metryki |
|
| Listy |
|
| Powiązane linki |
|
Media użyte na tej stronie
BH LMC.png
Autor: User:Alain r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Wmontowany obraz czarnej dziury znajdującej się przed Wielkim Obłokiem Magellana. Stosunek między wymiarem promienia Schwarzschilda czarnej dziury a odległością do obserwatora wynosi 1: 9. Na uwagę zasługuje efekt soczewkowania grawitacyjnego, znany jako pierścień Einsteina, który formuje dwie jasne, duże, ale wysoce zniekształcone obrazy mgławic, w porównaniu z ich faktycznymi rozmiarami kątowymi.
Autor: User:Alain r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Wmontowany obraz czarnej dziury znajdującej się przed Wielkim Obłokiem Magellana. Stosunek między wymiarem promienia Schwarzschilda czarnej dziury a odległością do obserwatora wynosi 1: 9. Na uwagę zasługuje efekt soczewkowania grawitacyjnego, znany jako pierścień Einsteina, który formuje dwie jasne, duże, ale wysoce zniekształcone obrazy mgławic, w porównaniu z ich faktycznymi rozmiarami kątowymi.