Elżbieta Branicka

Elżbieta Branicka
Ilustracja
Herb
Korczak
Rodzina

Braniccy herbu Korczak

Data urodzenia

1792

Data śmierci

1880

Ojciec

Franciszek Ksawery Branicki

Matka

Aleksandra von Engelhardt

Mąż

Michał Woroncow

Dzieci

Siemion Woroncow, Zofia Szuwałowa

Elżbieta Ksaweryna Branicka herbu Korczak (ur. 1792, zm. 1880) – polska arystokratka, żona Michała Woroncowa.

Była córką Franciszka Ksawerego Branickiego, hetmana wielkiego koronnego i późniejszego targowiczanina oraz Aleksandry von Engelhardt. W 1819 została wydana za mąż za Michała Woroncowa, jednej z najbogatszych i najbardziej wpływowych osób w Rosji. Z tego małżeństwa na świat przyszło dwoje dzieci syn Siemion (1823–1882) i córka Zofia (1825–1879)[1]. Na jej cześć w 1829 wyhodowano bladoróżową odmianę róży[2].

W Odessie poznała przebywającego na zesłaniu Aleksandra Puszkina i w latach 1824–1827 stała się adresatką, muzą i bohaterką jego lirycznych wierszy (np.: Spalony list, Talizman). Przyjaźń z poetą przetrwała do końca jego życia[3].

Przypisy

  1. Dane biograficzne na stronie Sejm Wielki.
  2. Odmiana róży.
  3. Julian Maślanka, Nieznany list Puszkina, „Pamiętnik Literacki”, t. 47 nr 1 (1956), s. 179–188.

Media użyte na tej stronie

Elisabeth Vorontsova 1.jpg
Countess Elisaveta Ksaverevna Vorontsova (1792-1880)
label QS:Len,"Countess Elisaveta Ksaverevna Vorontsova (1792-1880)"
POL COA Korczak.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Korczak