Elf z Nortumbrii
| ||
| Data śmierci | 791 | |
| Przyczyna śmierci | zamordowany | |
| Tytuł naukowy | atheling Nortumbrii | |
| Rodzice | Elfwald I z Nortumbrii | |
| Krewni i powinowaci | Elfwine z Nortumbrii | |
Elf z Nortumbrii, Ælf (ur. w VIII wieku; zm. 791) - atheling anglosaskiego królestwa Nortumbrii z dynastii Eatingów.
Elf był synem Elfwalda I, króla Nortumbrii. Jako potomek królewski był potencjalnym kandydatem do objęcia władzy w królestwie. Ponieważ w VIII wieku trwały w Nortumbrii nieustanne krwawe walki dynastyczne, Elf i jego brat Elfwine schronili się w klasztorze przy katedrze York Minster. W 791 roku, na rozkaz króla Etelreda I, obaj bracia zostali przemocą wyciągnieci z klasztoru i zamordowani.
Bibliografia
- Ann Williams, Alfred P. Smyth, D. P. Kirby: A biographical dictionary of dark age Britain: England, Scotland, and Wales, c. 500-c. 1050. Routledge, 1991, s. 26. ISBN 1-85264-047-2.