Eparchia charkowska

Eparchia charkowska i bohoduchowska

Харківська та Богодухівська єпархія

Sobór Zwiastowania w Charkowie
Państwo	Ukraina
Obwód	charkowski
Siedziba	Charków ul. Uniwersytetska 8
Data powołania	1799
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Sobór	Zwiastowania w Charkowie
Biskup diecezjalny	metropolita charkowski i bogoduchowski Onufry (Łehki)
Dane statystyczne
Liczba kapłanów	155
Liczba parafii	190
Liczba klasztorów	2
Położenie na mapie Charkowa Charków
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Charków
Położenie na mapie obwodu charkowskiego Charków
49°59′29,2″N 36°13′43,9″E/49,991444 36,228861
Strona internetowa

Eparchia charkowska i bohoduchowska – jedna z eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, ze stolicą w Charkowie. Jej biskupem ordynariuszem jest metropolita charkowski i bogoduchowski Onufry (Łehki)^[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Zwiastowania w Charkowie^[2].

Historia

Eparchia charkowska na tle podziału administracyjnego UKP PM

Za moment początkowy funkcjonowania eparchii uznaje się ukaz cara Pawła I i Świątobliwego Synodu Rządzącego powołujący do życia eparchię ukraińsko-słobodzką z siedzibą w Charkowie, wydzieloną z eparchii biełgorodzkiej. Jej pierwszym ordynariuszem został biskup Krzysztof (Sułyma)^[3], zaś status katedry eparchii uzyskał sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Charkowie^[4]. W 1836 eparchia zmieniła nazwę na charkowską i achtyrską, zaś od 1946 na charkowską i bohoduchowską^[3].

W 1799 eparchia liczyła 673 czynne cerkwie. Do rewolucji październikowej liczba ta wzrosła do 1063. W ramach antykościelnej polityki władze radzieckie do 1941 zamknęły niemal wszystkie z nich – w momencie ataku III Rzeszy na ZSRR jedyną czynną świątynią na terytorium eparchii była cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Charkowie^[3]. W 1946 status soboru katedralnego uzyskał zwrócony wiernym sobór Zwiastowania w Charkowie.

Współcześnie eparchii podlega 190 parafii obsługiwanych przez 155 kapłanów^[5].

Monastery

Na terenie eparchii działają dwa monastery^[6]:

• monaster Opieki Matki Bożej w Charkowie, męski, w jego obrębie znajduje się rezydencja biskupów charkowskich^[7].
• monaster św. Michała Archanioła w Łozowej, żeński

Biskupi charkowscy^[8]

Słobodzko-ukraińscy i charkowscy

• Krzysztof (Sułyma), 1799–1813
• Apollo (Tereszkewicz), 1813–1817
• Paweł (Sabbatowski), 1817–1826
• Witalis (Borisow-Żegaczow), 1826–1832
• Innocenty (Aleksandrow), 1832–1835

Charkowscy i achtyrscy

• Melecjusz (Leontowicz), 1835–1840
• Smaragd (Kryżanowski), 1840–1841
• Innocenty (Borisow), 1841–1848
• Elpidifor (Bieniediktow), 1848
• Filaret (Gumilewski), 1848–1859
• Makary (Bułgakow), 1859–1868
• Nektariusz (Nadieżdin), 1869–1873
• Sawa (Tichomirow), 1874–1879
• Justyn (Ochotin), 1879–1882
• Ambroży (Kluczariow), 1882–1901
• Flawian (Gorodiecki), 1901–1903
• Arseniusz (Briancew), 1903–1914
• Antoni (Chrapowicki), 1914–1918
• Nataniel (Troicki), 1921–1927 (de facto do 1924)
• Konstantyn (Diakow), 1927–1935
• Innocenty (Letiajew), 1935–1936
• Innocenty (Tichonow), 1937
• Aleksander (Pietrowski), 1937–1938

Charkowscy i bohoduchowscy

• Stefan (Procenko), 1945–1960
• Nestor (Tuhaj), 1961–1964
• Leonid (Łobaczow), 1964–1967
• Leoncjusz (Gudimow), 1967–1970
• Nikodem (Rusnak), 1970–1984
• Ireneusz (Seredni), 1984–1989
• Nikodem (Rusnak), 1989–2011
• Onufry (Łehki), od 2012

Przypisy