Erazm Kuźma

Erazm Kuźma (ur. 3 kwietnia 1926 w Wągrowcu, zm. 21 marca 2014 w Szczecinie[1]) – polski eseista i krytyk literacki.

Życiorys

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Od 1951 roku związany ze Szczecinem. W 1974 r. uzyskał stopień doktora za rozprawę o ekspresjonizmie. W 1980 r. został doktorem habilitowanym. W latach 1960-1966 był wykładowcą Studium Pedagogicznego. Od 1968 r. wykładał na WSP w Szczecinie. Później był wykładowcą na Uniwersytecie Szczecińskim[1]. Pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 93A).

Twórczość wybrana

  • Z problemów świadomości literackiej i artystycznej ekspresjonizmu w Polsce (1976)
  • Mit Orientu i kultury Zachodu w literaturze XIX i XX wieku (1980)
  • Między konstrukcją a destrukcją. Szkice z historii i teorii literatury, 1994[2]

Opracowania

  • Nazwanie ziemi. Ziemia szczecińska w poezji (antologia – 1970)

Przypisy

  1. ↑ a b Nie żyje Erazm Kuźma. W: 24kurier.pl [on-line]. [dostęp 2014-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-27)].
  2. ↑ https://katalogi.bn.org.pl/discovery/fulldisplay?docid=alma991004255089705066&context=L&vid=48OMNIS_NLOP:48OMNIS_NLOP&lang=pl&search_scope=NLOP_IZ_NZ&adaptor=Local%20Search%20Engine&tab=LibraryCatalog&query=any,contains,Mi%C4%99dzy%20konstrukcj%C4%85%20a%20destrukcj%C4%85.%20Szkice%20z%20historii%20i%20teorii%20literatury&offset=0

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.