Erwina Ryś-Ferens
 Erwina Ryś-Ferens (1975) | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1955 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 kwietnia 2022 | ||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Erwina Lilia Ryś-Ferens (ur. 19 stycznia 1955 w Elblągu[1], zm. 20 kwietnia 2022 w Warszawie[2]) – polska panczenistka, medalistka mistrzostw Europy i świata, olimpijka.
Życiorys
Kariera sportowa
W czasie kariery sportowej reprezentowała barwy Olimpii Elbląg i Marymontu Warszawa, zdobyła 83 tytuły mistrzyni Polski oraz ustanowiła 50 rekordów kraju w łyżwiarstwie szybkim. Startowała w czterech zimowych olimpiadach (Innsbruck 1976, Lake Placid 1980, Sarajewo 1984, Calgary 1988), kilkakrotnie zajmując miejsca w czołowej dziesiątce (najwyższe miejsce – 5.).
Trzykrotnie zdobywała brązowe medale mistrzostw świata: w 1978 i 1985 w wieloboju sprinterskim oraz w 1988 w wieloboju. Konkurowała w kraju w tym czasie głównie z Zofią Tokarczyk.
Wykształcenie, działalność zawodowa i polityczna
W 1979 ukończyła studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Pracowała jako zastępca dyrektora departamentu w mazowieckim urzędzie marszałkowskim. Objęła później stanowisko głównego specjalisty w Urzędzie m.st. Warszawy.
Należała do Krajowej Partii Emerytów i Rencistów. Jako kandydatka tej partii w 2001 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy SLD-UP. W 2002 uzyskała mandat radnej sejmiku mazowieckiego z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Bez powodzenia kandydowała w wyborach z listy PSL – w 2004 do Parlamentu Europejskiego i w 2005 do Sejmu. W 2006 ponownie uzyskała mandat radnej sejmiku wojewódzkiego, tym razem z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2007 opuściła klub PiS, przystępując ponownie do klubu radnych PSL. Z listy tej partii bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski w wyborach parlamentarnych. Potem wstąpiła do PSL, była kandydatką partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009. W wyborach samorządowych w 2010 uzyskała reelekcję do sejmiku z ramienia PSL[3], a rok później bez powodzenia ponownie kandydowała do Sejmu. W wyborach w 2014 ponownie kandydowała bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku ponownie została natomiast wybrana na radną wojewódzką[4]. W 2015 i 2019 ponownie wystartowała do Sejmu, kandydując z listy PSL[5][6]. W 2018 nie uzyskała reelekcji w wyborach do sejmiku.
Życie prywatne
Córka Kazimierza i Jadwigi[2]. Była zamężna, miała dwoje dzieci[7].
Zmagała się z chorobą nowotworową[8][9][10]. Zmarła 20 kwietnia 2022[11]. 28 kwietnia tegoż roku została pochowana w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie[12].
Przypisy
- ↑ Erwina Ryś-Ferens, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-20].
- ↑ a b Erwina Ryś-Ferens. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-09-22].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Kto dostał się do sejmiku?. tvn24.pl, 2014-11-22. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Erwina Ryś-Ferens. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Mateusz Kozanecki: Erwina Ryś-Ferens. Życie jak wahadło. wp.pl, 2020-07-31. [dostęp 2020-08-04].
- ↑ Grzegorz Wojnarowski: Łyżwiarstwo szybkie. Erwina Ryś-Ferens walczy z rakiem. Trwa zbiórka na jej rehabilitację. wp.pl, 2020-08-05. [dostęp 2020-08-04].
- ↑ „Przez lata niszczyłam swoje ciało”. Dramatyczna historia polskiej gwiazdy. onet.pl, 2022-04-20. [dostęp 2022-04-21].
- ↑ Erwina Ryś-Ferens nie żyje. „Była symbolem polskiego łyżwiarstwa”. onet.pl, 2022-04-20. [dostęp 2022-04-20].
- ↑ Erwina Ryś-Ferens: legenda polskiego łyżwiarstwa szybkiego. info.elblag.pl, 28 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-29].
Bibliografia
- Erwina Ryś-Ferens. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2020-08-05].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Speed Skating
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC0
Erwina Ryś-Ferens, Wereldkampioenschappen, Assen