Erygowanie

Erygowanie (łac. erigo – wznoszę) – pojęcie z prawa kanonicznego Kościoła katolickiego odnoszące się do założenia lub ufundowania kaplicy, kościoła, klasztoru, parafii[1] lub diecezji[2] przez uroczysty dekret biskupa lub Stolicy Apostolskiej.

Erygowanie to również powołanie do działania uniwersytetów i wydziałów kościelnych[3], kapituł[4], domów zakonnych, bractw religijnych bądź stowarzyszeń wiernych.

Termin erygowanie, w analogicznym zakresie znaczeniowym, jest również używany w innych kościołach chrześcijańskich, między innymi w kościołach prawosławnym[5][6] oraz luterańskim[7][8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Kan. 515, Kan. 813
  2. ↑ Kan. 382. § 2
  3. ↑ Kan. 816. § 1
  4. ↑ Kan. 504
  5. ↑ Cerkiew św. Ducha, Białystok. orthodox.bialystok.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-13)].
  6. ↑ http://www.cerkiew.pl/index.php?id=38&tx_ttnews%5Btt_news%5D=5826 Wywiad z arcybiskupem Ablem, ordynariuszem diecezji lubelsko-chełmskiej
  7. ↑ http://www.luteranie.pl/pl/index.php?D=1013 Synod diecezjalny we Wrocławiu
  8. ↑ http://www.luteranie.pl/pl/index.php?D=3609 Świętowanie w Lesznie