Esteban Guerrieri

Esteban Guerrieri

Esteban Guerrieri podczas wyścigu WSbR na torze Silverstone w 2008
Państwo	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1985 Buenos Aires
Sukcesy
2000: Argentyńska Formuła Renault (mistrz) 2003: Europejska Formuła Renault (mistrz) 2003: Włoska Formuła Renault (wicemistrz) 2011: Firestone Indy Lights (wicemistrz) 2012: Firestone Indy Lights (wicemistrz)

Esteban Guerrieri (ur. 19 stycznia 1985 w Buenos Aires) – argentyński kierowca wyścigowy.

Kariera

Formuła Renault

Argentyńczyk karierę rozpoczął od startów w kartingu. W roku 2000 został mistrzem Argentyńskiej Formuły Renault. Rok później, w zespole Lucidi Motorsport, brał udział w europejskim odpowiedniku tej serii. Ostatecznie zmagania w niej zakończył na 10. miejscu. W sezonie 2002 przeniósł się do Niemieckiej Formuły Renault. W zespole Jenzer Motorsport odniósł cztery zwycięstwa, a w generalnej klasyfikacji zajął 3. lokatę. W tym samym roku wystąpił w jednej rundzie europejskiego cyklu, jednakże bez sukcesu. W 2003 roku dzielił starty pomiędzy europejską a włoską Formułę Renault. W obu spisał się znakomicie, sięgając po tytuł mistrzowski w europejskiej oraz po tytuł wicemistrzowski we włoskiej edycji, odnosząc odpowiednio trzy i cztery zwycięstwa. Po raz kolejny zaliczył gościnny występ, tym razem w niemieckim cyklu.

Formuła 3000

W sezonie 2004 podpisał kontrakt ze stajnią BCN Competition na udział w Międzynarodowej Formule 3000. Punktując w siedmiu z dziesięciu wyścigach (najlepiej zaprezentował się na niemieckim torze Hockenheimring, w którym dojechał na trzeciej pozycji), rywalizację zakończył na 7. miejscu. Za sprawą dawnego pracodawcy Cram Competition Argentyńczyk wziął udział również w jednej rundzie Formuły Renault V6 Eurocup (bez sukcesu).

Esteban Guerrieri w Brytyjskiej Formule 3 w 2008 roku

Formuła 3 Euroseries

W latach 2005-2006 rywalizował w Formule 3 Euroseries. W pierwszym podejściu, reprezentując Team Midland Euroseries, zmagania ukończył na 16. pozycji. W drugim roku startów reprezentował dużo bardziej konkurencyjny Manor Motorsport, dzięki czemu zajął wysokie 4. miejsce. W obu sezonach wystartował w prestiżowym wyścigu Masters of Formula 3 (w tych samych zespołach), jednakże bez sukcesu.

W sezonie 2007 przeniósł się do brytyjskiego cyklu F3. Startując w barwach Ultimate Motorsport został sklasyfikowany na odległym 13. miejscu. Z tą samą stajnią wziął udział w jednej rundzie europejskiej F3 oraz Masters of Formula 3. Ponownie jednak z miernym skutkiem. Na koniec roku razem z francuską ekipą Signature-Plus, wziął udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Ostatecznie udział w nim okazał się niezbyt udany i Esteban zajął dopiero 21. pozycję.

Formuła Renault 3.5

W roku 2007 Guerrieri (w zespole Fortec Motorsport) wziął udział w jednej rundzie Formuły Renault 3.5. Pierwszego z wyścigów jednak nie ukończył, natomiast w drugim zajął odległe 21. miejsce.

Sezon później, po zaprzestaniu startów w Brytyjskiej Formule 3 (ostatecznie zajął w niej 12. pozycję), rozpoczął ściganie w światowej serii Formuły Renault, w zespole Ultimate Signature (w tej samej ekipie startował w brytyjskiej F3), począwszy od czwartej rundy w Wielkiej Brytanii. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął przyzwoitą 8. lokatę, z dorobkiem dwóch pole position i jednego zwycięstwa.

Na sezon 2009 przeniósł się do Superleague Formula. W ciągu dziesięciu wyścigów trzykrotnie stanął na podium, z czego dwa razy na najwyższym stopniu. Poza tym trzykrotnie zmieniał klub/zespół (przez jedną rundę reprezentował Al Ain oraz Sevilla FC, natomiast z Olympiacos CFP przejeździł sześć eliminacji). Pod koniec sezonu Argentyńczyk zastąpił Rumuna Mihai Marinescu na stanowisku etatowego kierowcy włoskiego zespołu RC Motorsport. Oba wyścigi zakończył wysoko, na 5. i 4. miejscu, uzyskując przy tym najszybsze okrążenie wyścigu numer jeden. Oprócz tego wystąpił w trzech wyścigach argentyńskiej serii samochodów turystycznych TC 2000. Żadnego z nich nie ukończył jednak na premiowanej punktami pozycji.

W roku 2010 podpisał kontrakt z czeską ekipą ISR Racing. Po trzech nieudanych wyścigach, Argentyńczyk zwyciężył w deszczowych warunkach drugi wyścig na torze Spa-Francorchamps. Po absencji jego zespołu na ulicznym torze w Monako, Esteban podczas kwalifikacji na czeskim torze Masaryk Circuit w Brnie, zajął dwukrotnie drugie miejsce, za zespołowym partnerem, Czechem Filipem Salaquardą. W wyścigach spisał się rewelacyjnie, wygrywając z dominującą przewagą oba wyścigi. Po kolejnej przerwie na Węgrzech, powrócił na trzy ostatnie rundy. Dzięki zwycięstwu w pierwszym wyścigu na torze Silverstone, przy jednoczesnym nieszczęściu rywali, Esteban znacząco zmniejszył swoją stratę do prowadzących w klasyfikacji generalnej Rosjanina Michaiła Aloszyna oraz Australijczyka Daniela Ricciardo. W wyniku nieprzepisowej białej taśmy, zasłaniającej amortyzatory, został zdyskwalifikowany, co oddaliło go od upragnionego tytułu. Szansę na mistrzostwo stracił w przedostatnim wyścigu na hiszpańskim torze Circuit de Catalunya. Dzień później sezon zakończył w najlepszy możliwy sposób, wygrywając z ogromną przewagą nad drugim Jeanem-Érikiem Vergne'em. Ostatecznie z dorobkiem ośmiu miejsc na podium, w tym aż sześciu zwycięstw, zmagania zakończył na 3. miejscu.

Statystyki

† – zmiana zespołu.

‡ – Guerrieri nie był klasyfikowany.

Wyniki w Formule Renault 3.5

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2007	Fortec Motorsport	ITA	ITA	DEU	DEU	MON	HUN	HUN	BEL	BEL	GBR	GBR	FRA	FRA	PRT	PRT	ESP	ESP	0	39
		-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NU	21	-	-	-	-
2008	Ultimate Signature	ITA	ITA	BEL	BEL	MON	GBR	GBR	HUN	HUN	DEU	DEU	FRA	FRA	PRT	PRT	ESP	ESP	62	8
		-	-	-	-	-	22	4	NU	12	12	9	4	3	5	6	NU	1
2009	RC Motorsport	CAT	CAT	BEL	BEL	MON	HUN	HUN	GBR	GBR	FRA	FRA	PRT	PRT	DEU	DEU	ARA	ARA	15	19
		-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	4
2010	ISR Racing	ARA	ARA	BEL	BEL	MON	CZE	CZE	FRA	FRA	HUN	HUN	DEU	DEU	GBR	GBR	CAT	CAT	123	3
		NU	NU	NW	1	-	1	1	2	10	-	-	2	1	DK	1	4	1

Bibliografia

• Esteban Guerrieri

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy