Eugeniusz Głowski

Eugeniusz Głowski
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1938
Toruń

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

5 maja 2018
Gdańsk

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, teoretyk muzyki, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Eugeniusz Głowski (ur. 12 lipca 1938 w Toruniu, zm. 5 maja 2018 w Gdańsku)[1]polski kompozytor, teoretyk muzyki i pedagog Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku i Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.

Wykształcenie

Edukację muzyczną rozpoczął w klasach fortepianu i wiolonczeli szkoły muzycznej I stopnia w Gdańsku. Tamże ukończył szkołę muzyczną II stopnia w klasie wiolonczeli, równolegle uczęszczając do II Liceum Ogólnokształcącego im. dr. Władysława Pniewskiego. Naukę kontynuował na Wydziale Pedagogicznym (w sekcji teorii muzyki) Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Gdańsku, ucząc się harmonii, instrumentacji i kontrapunktu u Wandy Dubanowicz. Studia wyższe ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (obecnie Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku) wpierw w zakresie teorii muzyki pod kierunkiem prof. Marka Podhajskiego (dyplom w 1967 r.), a następnie w klasie kompozycji prof. Konrada Pałubickiego (dyplom w 1971 r.). W roku 1977 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu uzyskał przewód kwalifikacyjny I stopnia, a w 1997 w Akademii Muzycznej w Krakowie - II stopnia, zyskując stopień doktora habilitowanego w zakresie sztuki.

Działalność kompozytorska

Eugeniusz Głowski był autorem ponad 80 kompozycji, głównie kameralnych i chóralnych; mniejszą część jego kompozytorskiej spuścizny stanowią dzieła symfoniczne i sceniczne. Kompozycje Eugeniusza Głowskiego do roku 2018 zaprezentowano na ponad 300 koncertach w Polsce i za granicą (w tym w 18 krajach europejskich, a także Chile, USA i Peru);. Część utworów została wydana m.in. przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne oraz utrwalona w postaci nagrań na płytach CD i kasetach magnetofonowych.

W opinii muzykologów (m.in. Elżbiety Szczurko i Aleksandry Gruczy-Rogalskiej) ideą nadrzędną konstruowania utworów muzycznych było dla Głowskiego zachowanie proporcji między trzema podstawowymi elementami dzieła muzycznego: melodyką, harmoniką i metrorytmiką, a także przejrzystość formy i faktury[2].

Działalność pedagogiczna i organizacyjna

Od 1967 do 1980 był pedagogiem Państwowego Liceum Muzycznego w Gdańsku. W latach 1968-2013 Eugeniusz Głowski był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, a w latach 1980-2005 - Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Prowadził klasy kompozycji oraz wykładał przedmioty z zakresu teorii muzyki. Na gdańskiej uczelni w latach 1980-2005 pełnił funkcję kierownika Zakładu Kompozycji, 1981-1987 – dziekana Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki, a w latach 1987-88 – dyrektora Instytutu Teorii Muzyki. Wśród jego studentów kompozycji byli m.in. Krzysztof Olczak, Mariusz Dubaj, Marek Czerniewicz, Anna Maria Przydworska, Anna Weyna, Gedymin Grubba i Monika Cybulska.

Był członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W latach 1978–1996 pełnił funkcje prezesa, wiceprezesa i sekretarza w Zarządzie Oddziału Gdańskiego Związku Kompozytorów Polskich.

Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon VIII, taras IV, rząd 7, grób 34)[3].

Grób Eugeniusza Głowskiego na Cmentarzu Srebrzysko

Nagrody, wyróżnienia i odznaczenia

Nagrody i wyróżnienia

  • stypendium Ministra Kultury i Sztuki
  • stypendium Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (dwukrotnie: 1973, 1974)
  • wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie w Kamieniu Pomorskim za hejnał miasta (1969)
  • wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie dla studentów klas kompozycji, członków Koła Młodych ZKP z okazji 50-lecia PWSM w Poznaniu za Pieśni liryczne na chór mieszany i zespół instrumentalny (1970)
  • II nagroda na II Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Feliksa Nowowiejskiego w Gnieźnie za Cztery psalmy na chór chłopięco-męski a cappella (1973)
  • wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Józefa Elsnera w Opolu za Figliki I - 10 miniatur na altówkę i fortepian (1975)
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (czterokrotnie: 1975, 1980, 1985, 1991)
  • II nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim na pieśń chóralną w Poznaniu za Rok czterdziesty piąty na chór męski a cappella (1976)
  • I nagroda na Konkursie Kompozytorskim Rozgłośni Polskiego Radia i Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku za Punkty przecięcia – 4 wiersze na głos recytujący i zespół instrumentalny (1977)
  • III nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Toruniu za Miłujcie sprawiedliwość na chór mieszany (1983)
  • III nagroda na Konkursie Episkopatu Polski w Warszawie za Modlitwy na sopran, baryton, trąbki, kotły i smyczki (1984)
  • nagroda na Międzynarodowym Konkursie im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu za Capriccio na skrzypce solo (1990)
  • II nagroda na Międzynarodowym Konkursie im. Toli Korian w Londynie za Wierzbę przydrożną na chór mieszany (1990)
  • nagroda na II Konkursie Kompozytorskim na kolędę i pastorałkę w Będzinie (2005)
  • Nagroda Artystyczna Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1987)
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (2011)

Odznaczenia

Przypisy

  1. Zmarł dr hab. Eugeniusz Głowski. amuz.gda.pl, 2018-05-07. [dostęp 2018-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-09)]. (pol.).
  2. Amuz, archiwummuzyczne.pl [dostęp 2018-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-19] (pol.).
  3. Eugeniusz Głowski, cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2019-05-22].

Media użyte na tej stronie

Grób Eugeniusza Głowskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Eugeniusza Głowskiego na Cmentarzu Srebrzysko
Zasłużony Działacz Kultury.jpg
Autor: Ὄνειροι, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zasłużony Działacz Kultury – odznaka