Eumolpos

Eumolpos

Występowanie	mitologia grecka
Rodzina
Ojciec	Posejdon lub Hermes
Matka	Chione lub Aglaulus

Eumolpos – w mitologii greckiej syn Posejdona i Chione (w innej wersji potomek Hermesa i Aglaulus). Był ponoć znakomitym muzykiem i śpiewakiem. Grał na aulosie i lirze. Miał zapoczątkować misteria eleuzyńskie.

Chione ze strachu przed ojcem wrzuciła go do morza. Uratował go Posejdon, który oddał go na wychowanie swej córce Bentesikyme, w Etiopii. Gdy dorósł mąż Bentesikyme dał mu za żonę jedną ze swych córek. Eumolpos usiłował zgwałcić jedną z jej sióstr i został wygnany. Wraz ze swym synem Ismarosem udał się wówczas do Tracji, do króla Tegyriosa. Ten dał mu za żonę swą córkę, Eumpolos wziął jednak udział w spisku przeciw królowi, a gdy sprawa się wydała uciekł do Eleusis. W Eleusis został życzliwie przyjęty. Według niektórych tradycji uchodzi za twórcę misteriów eleuzyńskich. Po śmierci Ismarosa pogodził się z Tegyriosem i został po jego śmierci jego następcą. Za jego panowania wybuchła wojna pomiędzy Atenami a Eleusis. Eumolpos wyruszył na pomoc przyjaciołom. Poniósł jednak klęskę i zginął w bitwie. Posejdon pomścił śmierć syna. Na jego prośbę Zeus raził wodza ateńskiego, Erechteusa, piorunem^[1].

Eumpolos oczyścił Heraklesa po zamordowaniu centaurów. Od niego wywodził się kapłański ród Eumoplidów. Po śmierci Eumpolosa, jego syn Keryks (Herold) objął po nim funkcję w misteriach. Od niego pochodzili heroldowie prowadzący inicjacje w Eleusis. Niektóre tradycje wiążą postać Eumpolosa z Muzajosem, czyniąc go jego ojcem lub synem^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0.