Ewa Pobłocka
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1957 Chełmno |
|---|---|
| Pochodzenie | polskie |
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | muzyka poważna |
| Zawód | pianistka, pedagog |
| Odznaczenia | |
 | |
Ewa Pobłocka (ur. 21 listopada 1957 w Chełmnie) − polska pianistka i pedagog; laureatka V nagrody X Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1980).
Wykształcenie muzyczne
Jest córką polskiej śpiewaczki i pedagoga Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat u Krystyny Lewińskiej. Zadebiutowała na estradzie w 12 roku życia, akompaniując swojej matce w czasie jej tournée koncertowego w Polsce i za granicą. Naukę kontynuowała w Szkole Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Gdańsku-Wrzeszczu w klasie Jerzego Sulikowskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w 1976 roku[1].
Studia muzyczne podjęła w Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasach prof. Zbigniewa Śliwińskiego i prof. Jerzego Sulikowskiego, które ukończyła z wyróżnieniem w 1981 roku. W latach 1979−1982 odbyła studia podyplomowe w Hamburgu pod kierunkiem Conrada Hansena. Dodatkowo korzystała z konsultacji artystycznych Jadwigi Sukiennickiej, Rudolfa Kerera (1977), Tatjany Nikołajewej (1981) i Marthy Argerich.
Od 2007 roku jest profesorem zwyczajnym[2] w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie fortepianu[3] oraz profesorem tytularnym na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie[4]. W Bydgoszczy zasiada w jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. I.J. Paderewskiego i odnosi sukcesy pedagogiczne. W 2003 roku została powołana do Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.
Działalność koncertowa
Występowała niemal we wszystkich krajach Europy, w obu Amerykach oraz w Japonii, Australii, Korei, Singapurze. Oklaskiwano ją m.in. w Herkules-Saal w Monachium, Musikhalle w Hamburgu, Auditorio Nacional w Madrycie, Barbican Centre i Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Lincoln Center w Nowym Jorku, Glenn Gould Studio w Toronto. Była solistką London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, Bayerischer Rundfunkorchester, Niederösterreichisches Tonkünstlerorchester oraz czołowych orkiestr polskich, takich jak: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach. Z zespołem Filharmonii Narodowej pod batutą Kazimierza Korda odbyła 5 zagranicznych tournée koncertowych (1984, 1989, 1990, 1992, 1998)[5].
We wrześniu 1990 roku zainaugurowała Festiwal „Warszawska Jesień” koncertem fortepianowym Andrzeja Panufnika (było to pierwsze wykonanie tego utworu w Polsce). Dokonała także pierwszego nagrania płytowego tej kompozycji z London Symphony Orchestra, pod dyrekcją samego kompozytora. Utrwaliła również na płycie koncert fortepianowy Witolda Lutosławskiego z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i TV w Katowicach pod dyrekcją kompozytora. W 1995 roku w Paryżu wykonaniem tego koncertu pianistka zainaugurował obchody 50-lecia istnienia UNESCO. Posiada liczne nagrania dla wielu radiofonii i wytwórni płytowych w kraju i za granicą. Pianistka chętnie wykonuje muzykę kameralną, występując z wybitnymi śpiewaczkami jako akompaniator (Olga Pasiecznik, Ewa Podleś, Jadwiga Rappé), a także z Kwartetem Śląskim. Koncertuje również w bydgoskiej Akademii Muzycznej oraz występuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Pomorskiej.
Była jurorką XVII[6] i XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[7].
Film dokumentalny
„Wygrałam zakład ... Ewa Pobłocka” (1992), Produkcja: Telewizja Polska (Warszawa)[8]
Nagrody i odznaczenia
- I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. G. Viottiego w Vercelli (Włochy) - 1977[9]
- Złoty medal na Międzynarodowym Festiwalu Młodych Laureatów w Bordeaux (Francja) - 1979
- V nagroda oraz nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie - 1980
- Nagroda artystyczna Ministra Kultury - 2004
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 2004
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2007)[10]
Przypisy
- ↑ Strona internetowa Zespołu Szkół Muzycznych w Gdańsku-Wrzeszczu - Absolwenci klasy fortepianu. [dostęp 2012-05-05].
- ↑ Strona internetowa Forum Akademickie, nominacje profesorskie 19 kwietnia 2007 r.. [dostęp 2012-12-05].
- ↑ Strona internetowa Akademii Muzycznej im. F.Nowowiejskiego w Bydgoszczy - wykładowcy. [dostęp 2012-04-12].
- ↑ Strona internetowa Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie - wykładowcy. [dostęp 2012-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)].
- ↑ Strona internetowa Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie - prof. Ewa Pobłocka - biogram. [dostęp 2012-05-05].
- ↑ Rozpoczął się XVII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. rmf24.pl, 1 października 2015. [dostęp 2015-10-01].
- ↑ Jury Konkursu. chopin2020.pl [dostęp 2021-10-23]
- ↑ Maria Erdman: "Wygrałam zakład ... Ewa Pobłocka" (1992) Produkcja: Telewizja Polska (Warszawa). W: filmpolski.pl - internetowa baza filmu polskiego [on-line]. [dostęp 2012-05-18].
- ↑ Concorso Viotti. 1970-79 [dostęp 2020-05-11] (wł.).
- ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska "Neptuny". gdansk.pl. [dostęp 2016-07-05].
Bibliografia
- Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, str. 450-451