Explorer 17
 | |
| Inne nazwy | S-55B, Atmosphere Explorer-A, AE-A, S-6, S00564 |
|---|---|
| Indeks COSPAR | 1963-009A |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum | 255 km[1] |
| Apogeum | 916 km |
| Okres obiegu | 96,39 min[1] |
| Nachylenie | 57,6°[1] |
| Mimośród | 0,047428 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 3 kwietnia 1963[1] 02:00:02 UTC |
| Powrót do atmosfery | 24 listopada 1966[1] |
| Wymiary | |
| Kształt | kulisty |
| Wymiary | śr. 0,95 m |
| Masa całkowita | 185 kg |
Explorer 17 – amerykański satelita programu Explorer, z serii Atmosphere Explorer, do której należały również satelity: Explorer 32, Explorer 51, Explorer 54, Explorer 55.
Satelita miał kształt kulisty. Był stabilizowany obrotowo. Wnętrze statku było hermetyczne; wypełnione własną atmosferą. Na wyposażenie naukowe satelity składały się cztery mierniki ciśnienia i gęstości cząstek neutralnych, dwa spektrometry masowe (do pomiaru koncentracji wybranych cząstek) i dwa próbniki elektrostatyczne, mierzące koncentrację jonów oraz temperaturę elektronów.
10 lipca 1963 roku nastąpiła awaria akumulatorów zasilających. Trzy z czterech mierników ciśnienia i oba próbniki elektrostatyczne pracowały normalnie. Jeden ze spektrometrów przestał działać, a drugi działał z przerwami.
Ładunek
- Próbniki elektrostatyczne (sondy Langmuira)
- Explorer 17 posiadał dwie niezależne sondy Langmuira. Jedna z nich mierzyła gęstość jonów dodatnich, a druga temperaturę elektronów. Działanie każdej opierało się o dwuelementowy miernik składający się z zewnętrznej elektrody cylindrycznej o długości 10 cm, z umieszczoną koncentrycznie wewnętrzną elektrodą kolektora, o wymiarach 0,056 × 23 cm. Potencjał elektrod był zmienny względem korpusu satelity. Próbnik temperatury elektronów przemiatał potencjał 10 razy na sekundę w dwóch przedziałach napięć (0-7,5 i 0-1,5 V). Próbnik gęstości jonów przemiatał napięcia od -3 do +2 V w ciągu 2 sekund. Jako dane przesyłane były wartości natężeń prądów elektrod kolektora.
- Czujniki ciśnienia (masa 7,7 kg; zużycie energii 38 W)
- Do pomiarów ciśnienia cząstek neutralnych i ciśnienia w górnych warstwach atmosfery (na wys. od 260 do 900 km) używano czterech próżniomierzy: dwóch z zimną katodą (typu Redhead) i dwóch z żarzeniem (typu Bayard-Alpert). Czujniki te działały w czasie 4 minutowych okresów, gdy satelita znajdował się w zasięgu naziemnych stacji śledzenia. Pomiar cząstek neutralnych odbywał się poprzez bombardowanie ich elektronami. Powstały prąd był mierzony, a jego wartość przesyłana na Ziemię. Oba czujniki były zdolne do mierzenia ciśnienia z zakresu od 10-4(tj. 1012 molekuł/cm³) do 10-11 tora. Po awarii akumulatorów przestał działać jeden z próżniomierzy typu Bayarda-Alperta.
- Spektrometry masowe (masa 13,6 kg; zużycie energii 52 W)
- Do pomiaru cząstek neutralnych (tlenu cząsteczkowego i molekularnego, azotu cząsteczkowego i molekularnego, helu, pary wodnej) używano dwóch magnetycznych spektrometrów masowych z podwójnym ogniskowaniem. Trwająca 64 sekundy sekwencja pomiarowa poprzedzana była jonizacją elektronami. Mierzono sześć prądów jonowych i prąd całkowity. Z powodu usterki jeden ze spektrometrów przestał działać, a drugi, z powodu złej orientacji statku, przegrzewał się. Tylko część napływających danych była użyteczna.
Przypisy
Bibliografia
- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Weighing 405 lbs. (184 kg), this 35-inch (89-cm) pressurized stainless steel sphere measured the density, composition, pressure and temperature of Earth's atmosphere after its launch from Cape Canaveral on April 3, 1963. The mission was one of three that Goddard Space Flight Center specifically conducted to learn more about the atmosphere's physical properties?knowledge that they ultimately used for scientific and meteorological purposes. Explorer XVII carried two spectrometers, four vacuum pressure gauges and two electrostatic probes. Before it reached its intended orbit that ranged from 158 to 570 miles (254-917 km) above Earth, the satellite was spun up to about 90 rpm.