Federalista

Federalista

The Federalist

Okładka „Federalisty”
Autor	Alexander Hamilton, James Madison, John Jay
Tematyka	historia Stanów Zjednoczonych Ameryki
Typ utworu	filozofia polityczna
Data powstania	1787-1788
Wydanie oryginalne
Język	angielski
Data wydania	1788

Federalista (ang. The Federalist, The Federalist Papers) – cykl 85 esejów autorstwa Alexandra Hamiltona, Jamesa Madisona i Johna Jaya, uznawany za pierwszy komentarz do Konstytucji Stanów Zjednoczonych^[1].

Tło historyczne

Kongres Filadelfijski, który zebrał się 2 maja 1787, miał za zadanie uchwalić nowy projekt konstytucji – mającej zastąpić dotychczasowe Artykuły Konfederacji^[2]. Po czterech miesiącach obrad, 17 września, dokument został podpisany i ogłoszony^[3]. Na konwencji ustalono, że wymaga się zgody 9 spośród 13 stanów, aby ratyfikować Konstytucję^[4]. Głównym punktem spornym była tzw. Karta Praw Obywatelskich^[4]. Niecałe dwa tygodnie później, 28 września, George Clymer przedstawił projekt, by zarządzić wybory delegatów do zgromadzenia stanowego^[5]. Ponieważ dokument wzbudzał duże kontrowersje, część posłów nie pojawiła się na głosowaniu, przez co nie osiągnięto kworum^[5]. Następnego dnia dwóch posłów doprowadzono siłą i przeprowadzono głosowanie, które zakończyło się sukcesem zwolenników Konstytucji^[6]. Do 21 czerwca 1788 udało się zebrać zgody wymaganych dziewięciu stanów^[7]. Nie było wśród nich jednak Wirginii i Nowego Jorku, które uchodziły za najważniejsze^[7]. Dzięki kampaniom Washingtona i Madisona Wirginia wkrótce ratyfikowała Konstytucję^[8]. Istniała jednak uzasadniona obawa, że jeśli Nowy Jork jej nie podpisze, to sąsiadujące z nim stany mogą uznać go za obce państwo^[9].

Treść i wpływ

Wobec tak trudnej sytuacji, Hamilton postanowił napisać cykl artykułów wyjaśniających zasady nowej ustawy zasadniczej, które zebrano i opublikowano pt. „Federalista”^[10]. Swoje teksty sygnował pseudonimem „Publius” (od Publiusa Valeriusa)^[11]. Pierwszy artykuł ukazał się 27 października 1787, a ostatni 28 maja 1788^[11]. Początkowo Hamilton chciał zaprosić do współpracy Gouverneura Morrisa, ponieważ jednak ten nie chciał się zgodzić, przyszły sekretarz skarbu zwrócił się do Jamesa Madisona i Johna Jaya^[11].

Najpłodniejszy spośród autorów – Hamilton, przedstawił w swoich esejach zalety nowej Konstytucji i słabości amerykańskiej Konfederacji^[12]. Madison skupił się na dyskusjach historycznych, porównujących m.in. staro- i nowożytne konfederacje, natomiast Jay, jako były sekretarz stanu, pisał głównie o polityce zagranicznej^[12]. Na 85 artykułów, pierwsze 46 - to teksty wyliczające minusy Artykułów Konfederacji oraz przekonujące do konieczności stworzenia silnej administracji centralnej, w przeciwieństwie do autonomicznych rządów stanowych^[13]. Eseje 46-51 przekonują o zgodności Konstytucji z zasadami republikańskimi, a 52-58 wyjaśniają uprawnienia Izby Reprezentantów^[13]. Artykuły 59-61 opisują sposób przeprowadzania wyborów, a 62-66 uprawnienia Senatu^[13]. W pozostałych artykułach (67-84) przedstawiony został model władzy wykonawczej i sądowniczej, a ostatni, 85. esej podsumowuje całość „Federalisty”^[13].

Stan Nowy Jork rozpoczął obradowanie nad Konstytucją 17 czerwca 1788^[14]. Głównymi antagonistami podczas debaty w Kongresie byli wówczas Alexander Hamilton i George Clinton^[14]. Stan ostatecznie ratyfikował Konstytucję 26 lipca 1788^[15]. Historycy amerykańscy są zgodni co do tego, że „Federalista” stanowi najsławniejszy komentarz do Konstytucji i jest jedną z najważniejszych pozycji w kanonie amerykańskiej literatury filozofii politycznej^[16]. Na treści zawarte w „Federaliście” często powoływali się czołowi politycy, a także sędziowie w wyrokach, np. pierwszy prezes Sądu Najwyższego John Marshall^[17].

Autorstwo

Według Hamiltona, on sam napisał 63 artykuły, Jay był autorem 5 z nich, Madison – 14, natomiast 3 napisał Hamilton wspólnie z Madisonem^[10]. W 1818 Madison stwierdził, że dane przedstawione przez Hamiltona są błędne, bowiem miał on napisać 26 esejów, a nie 14^[12]. Tożsamości autorów „Federalisty” były zachowywane w ścisłej tajemnicy – ujawniono je dopiero w 1792 roku^[11].

Badania z XX wieku stwierdzają, że bezsprzecznie Jay był autorem 5 artykułów (wycofał się z przyczyn zdrowotnych)^[1]. Hamilton miał napisać około 40, natomiast Madison niewiele mniej; kilka komentarzy napisali wspólnie^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Izabella Rusinowa: Alexander Hamilton. Wrocław: Ossolineum, 1990. ISBN 83-04-03444-1. (pol.)
• Wacław Szyszkowski: Twórcy Stanów Zjednoczonych: Waszyngton, Jefferson, Hamilton. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1980. ISBN 83-214-0142-2. (pol.)

Linki zewnętrzne

• The Federalist Papers by Alexander Hamilton, John Jay, and James Madison (ang.). Projekt Gutenberg. [dostęp 2014-07-07].