Feliks Fabian
| Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1909 Warszawa |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 stycznia 1994 Londyn, Wielka Brytania |
| Dziedzina sztuki | malarstwo, grafika |
Feliks Fabian (Goldberg) (ur. 14 listopada 1909 w Warszawie, zm. 4 stycznia 1994 w Londynie[1]) – polski malarz, grafik i aktor pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Malarstwa uczył się pod kierunkiem prof. Sterlinga w Wiedniu, a następnie prof. Maccioco w Rzymie. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa, gdzie znalazł zatrudnienie jako grafik w teatrze Feliksa Konarskiego. Występował parodiując Charliego Chaplina, został aresztowany przez NKWD w 1940 i zesłany w głąb ZSRR. Uwolniony na podstawie amnestii w 1941 dołączył do organizowanej Armii Polskiej na Wschodzie, z którą wyruszył przez Bliski Wschód. W międzyczasie występował w Czołówce Teatralnej i Paradzie Polskiej. Po zakończeniu działań wojennych podjął decyzję o pozostaniu na emigracji, początkowo mieszkał w Wielkiej Brytanii, skąd wkrótce wyjechał do Argentyny. Od 1948 przez trzy lata pełnił funkcję dyrektora artystycznego działającego w branży filmowej „Studio Parana” w Buenos Aires. W 1951 założył własną pracownię malarską, w połowie lat 60. podjął decyzję o przeprowadzce do Londynu, gdzie mieszkał aż do śmierci.
Twórczość
Feliks Fabian był malarzem realistą, duża część jego twórczości to obrazy przedstawiające wspomnienia, codzienne życie we wschodnioeuropejskim miasteczku żydowskim. Zasłynął jako wytrawny portrecista, uwieczniał na swoich obrazach gwiazdy filmu i teatru. Jego prace uczestniczyły w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, które miały miejsce w Rzymie, Nowym Jorku, Bostonie, Buenos Aires, Londynie i Los Angeles (Hollywood).