Felix Nussbaum

Felix Nussbaum
Ilustracja
Felix Nussbaum, 1937
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1904
Osnabrück

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1944
KL Birkenau

Narodowość

żydowska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Muzeum artysty

Felix-Nussbaum-Haus w Osnabrücku

Ważne dzieła
  • Der tolle Platz
  • Selbstporträt mit Judenpaß
Muzeum Feliksa Nussbauma w Osnabrücku, według projektu Daniela Libeskinda

Felix Nussbaum (ur. 11 grudnia 1904 w Osnabrücku, zm. 2 sierpnia 1944 w KL Birkenau) – niemiecki malarz pochodzenia żydowskiego, przedstawiciel Nowej Rzeczowości; mąż malarki Felki Płatek; ofiara Holocaustu.

Życiorys

Urodził się jako drugi syn handlowca Philippa Nussbauma i jego żony Racheli van Dijk. Jego ojciec amatorsko malował. W 1922 Felix Nussbaum rozpoczął studia malarskie w hamburskiej Szkole Rzemiosła Artystycznego i kontynuował je do 1930 w berlińskiej szkole Arthura Lewina-Funke, a następnie w Szkole Sztuk Pięknych i Stosowanych w Berlinie, u Paula Plontkego, Césara Kleina i Hansa Meida.

Nussbaum wystawiał z powodzeniem w berlińskich galeriach. Sukcesem okazał się obraz Der tolle Platz (Szalony Plac). Chodziło o plac przed Bramą Brandenburską, nawiązujący do Wydziału Sztuk Pięknych Pruskiej Akademii i jej prezesa Maxa Liebermanna. Obraz przyniósł mu roczne stypendium w rzymskiej Villi Massimo (1932/1933); towarzyszyła mu tam jego przyszła żona, malarka Felka Płatek, którą poznał w Berlinie w 1927.

Po objęciu władzy przez nazistów w 1933, Nussbaum i Płatek znależli azyl we Włoszech, potem we Francji, a od 1937 w Brukseli, gdzie się pobrali, co miało pomóc w legalizacji pobytu w Belgii. W dwa dni po wkroczeniu wojsk niemieckich Nussbaum został aresztowany przez władze belgijskie i przekazany do obozu internowanych w Saint-Cyprien (Pireneje Wschodnie) na południu Francji, skąd udało mu się uciec. Powróciwszy do Brukseli spotkał się z żoną. Oboje ukryli się u znajomego handlarza dziełami sztuki, ale wskutek donosu zostali aresztowani, uwięzieni w obozie Mechelen, a następnie wywiezieni do obozu zagłady KL Birkenau (Auschwitz II), gdzie zostali zamordowani 2 sierpnia 1944.

Felix Nussbaum malował obrazy do ostatnich dni przed uwięzieniem, tworząc kronikę lat Zagłady. Obrazy te ocalały i w znacznej części znajdują się w zbiorach poświęconego mu muzeum w Osnabrück, zbudowanego według projektu Daniela Libeskinda i otwartego 16 lipca 1998.

Galeria

Bibliografia

  • Peter Junk; Wendelin Zimmer: Felix Nussbaum. Die Biografie. Ortswechsel, Fluchtpunkte (Biografia, przemieszczanie się, miejsca ucieczki) hrsg. v. der Niedersächsischen Sparkassenstiftung in Zusammenarbeit mit der Felix Nussbaum Foundation, Bramsche: Rasch 2009, ISBN 978-3-89946-115-2
  • Rosamunde Neugebauer (Hrsg.): Zeit im Blick. Felix Nussbaum und die Moderne (Spojrzenie na czas. Felix Nussbaum i modernizm) Katalog zur gleichnamigen Ausstellung im Felix-Nussbaum-Haus Osnabrück 2004, Bramsche: Rasch 2004, ISBN 3-89946-043-X

Linki zwenętrzne

Media użyte na tej stronie

Pasfoto Felix Nussbaum, 1937.PNG
Felix Nussbaum in 1937
FelixNussbaumHaus.jpg
Autor: Studio Daniel Libeskind, Licencja: CC BY 3.0
The Felix Nussbaum Haus in Osnabrück, Germany. A museum, designed by architect Daniel Libeskind, which houses around 160 paintings by the German-Jewish painter, Felix Nussbaum, who was killed in the Holocaust.
Puppets, 1943.jpg
Puppets, 1943 painting by Felix Nussbaum
Felix Nussbaum - Selbstporträt mit dem jüdischen Reisepass.jpg
Selbstporträt mit dem jüdischen Reisepass
Remembering Grüßau.jpg
This is painting by Felix Nussbaum called "Remembering Grüßau", which was finished and published in 1925.
Nussbaum, Dreiergruppe.jpg
Group of three people, allegorical painting by Felix Nussbaum, Brussels, 1944. It is not a self-portrait with a portrait of Felka Platek and of Jaqui, a boy who wasn't their child (they didn't have any) and who wasnt' a teenager at this time. See catalogue Felix Nussbaum, Verfemte Kunst - Exilkunst - Widerstandskunst, Osnabrück 1990
Nußbaum - Der tolle Platz - 1931.jpg
The Mad Square, by Felix Nussbaum (1931). In the Pariser Platz of Berlin, he pictures himself as the leader of the avant-garde, rejected by the gentlemen of the Preußischen Akademie (in black, led by their president Max Liebermann).