Ferdynand Rabowski

Ferdynand Rabowski
Data i miejsce urodzenia5 lutego 1884 r.
Włocławek
Data i miejsce śmierci19 kwietnia 1940 r.
Zakopane
Miejsce spoczynkuNowy Cmentarz w Zakopanem
Zawód, zajęciegeolog, taternik

Ferdynand Rabowski (ur. 5 lutego 1884 r. we Włocławku, zm. 19 kwietnia 1940 r. w Zakopanem) – polski geolog, doktor Uniwersytetu Warszawskiego, taternik[1].

Życiorys

Ferdynand Rabowski w latach 1901-03 mieszkał w Zakopanem, gdzie pobierał nauki prywatnie. W okresie tym dokonał kilku pierwszych wejść taternickich. Następnie studiował geologię w Bernie i Lozannie, a w Szwajcarii pozostał aż do 1919 r. Po powrocie do Polski pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym, prowadził badania terenowe w Tatrach i okolicy. Od 1920 r. był członkiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności. Po 1933 r. osiadł w Zakopanem ze względu na kłopoty ze zdrowiem i tam w dalszym ciągu pracował naukowo. Jego specjalnością były tektonika i stratygrafia Tatr, szczególnie dokładnie Rabowski badał masyw Czerwonych Wierchów. Jako opiekun wystawy geologicznej współpracował z Muzeum Tatrzańskim. Jest autorem szeregu publikacji omawiających wyniki badań geologicznych[1].

Działalności naukowej zaprzestał wskutek wybuchu II wojny światowej i postępującej choroby[1]. Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem[2].

Osiągnięcia wspinaczkowe

W 1902 r. wraz z Teodorem Eichenwaldem (jego szwagrem[3]), Janem Bachledą Tajbrem i Wojciechem Tylką Suleją:

Publikacje

  • O triasie wierchowym w Tatrach [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1/1921, nr 2-3,
  • Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w r. 1921 w Tatrach, w Niżnich Tatrach, na płycie Muranów i w Pieninach [w:] „Posiedzenia Naukowe Państwowego Instytutu Geologicznego” 1922, nr 3,
  • Budowa Tatr. Pasmo wierchowe [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1925, nr 1-2,
  • Budowa Tatr. Pasmo reglowe [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1925, nr 1-2, wraz z Walerym Goetlem,
  • Badania geologiczne w Niżnich Tatrach i w górach Spisko-Gemerskich w związku z problemem korzeni płaszczowin reglowych w Tatrach [w:] „Posiedzenia Naukowe Państwowego Instytutu Geologicznego” 1926, nr 14,
  • O pochodzeniu limburgitów tatrzańskich i o stosunku wzajemnym płaszczowin, wyodrębnionych między pasmem Skałek a górami Veporu [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1930, nr 1,
  • Cztery przekroje geologiczne między doliną Kościeliską a doliną Kondratową [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1931, nr 6,
  • Spostrzeżenia geologiczne w grupie Osobitej [w:] „Sprawozdania Polskiego Instytutu Geologicznego” 1933, nr 3,
  • Częściowy przewodnik wycieczki Polskiego Towarzystwa Geologicznego w Tatry [w:] „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego” 7, 1930-31,
  • W obronie Tatr [w:] „Pion” 1935, nr 33,
  • Uwagi tyczące się tektoniki trzonu krystalicznego Tatr [w:] „Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego” 1938, nr 4,
  • Jaworzyna i jej zagadnienia geologiczne w nauce polskiej [w:] „Wiadomości Muzeum Ziemi” 1939, nr 1-2,
  • Mapa geologiczna serii wierchowej Tatr Polskich 1:20 000, Warszawa 1953, wydana pośmiertnie,
  • Badania w grupie Kominów Tylkowych, wykonane w r. 1938 [w:] „Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego” 1954, nr 86, wydane pośmiertnie,
  • Serie wierchowe w Tatrach Zachodnich, Warszawa 1959, wydane pośmiertnie[1].

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 999. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Maciej Pinkwart, Lidia Długołęcka-Pinkwart: Zakopane. Przewodnik historyczny. Bielsko-Biała: Pascal, 2003, s. 353. ISBN 83-7304-169-9.
  3. ↑ Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 88-89. ISBN 83-217-2463-9.