Ford C-3

Ford C-3/3A/9
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentStout Metal Airplane Division of the Ford Motor Company
Typsamolot transportowy
Konstrukcjametalowa
Załoga2
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość23,72 m
Długość15,32 m
Wysokość3,86 m
Powierzchnia nośna77,6 m²
Dane operacyjne
Użytkownicy
United States Army Air Corps

Ford C-3 – amerykański samolot transportowy z lat 30. XX wieku, używana przez United States Army Air Corps (USSAC) wojskowa wersja samolotu Ford Trimotor 4-AT-13.

Historia

W lutym 1928 USAAC zakupił jeden egzemplarz samolotu transportowego Ford Trimotor (4-AT-13) do jego ewaluacji do roli lekkiego samolotu transportowego i pasażerskiego[1][2]. 8 lutego samolot został dostarczony do bazy Wright Field, gdzie otrzymał oznaczenie XC-3 (numer seryjny 28-348), po zakończeniu testów został przemianowany na C-3 i wszedł do normalnej służby[1]. W czasie służby samolot wielokrotnie powracał do Wright Field lub Fairfield Air Depot, gdzie używany był do różnego rodzaju testów. Został wycofany ze służby w lipcu 1932[1][3].

Zamontowane na skrzydłach silniki samolotu miały unikatowy i skomplikowany system wydechowy, który odprowadzał gazy spalinowe poprzez krawędź natarcia skrzydła ponad jego górna powierzchnią[1]. Poważnym problemem takiego rozwiązania była bliskość gorących rur wydechowych do znajdujących się w skrzydłach zbiorników paliwowych[1]. Po zmianie tego systemu na mniej złożony i bardziej tradycyjny, w 1929 Armia zakupiła dziewięć następnych samolotów (numery seryjne: 29-220/226[4]) tego typu, z silnikami o większej mocy, które otrzymały oznaczenie C-3A[2][1]. W latach 20. i 30. zwyczajowo przydzielano tylko jeden lub dwa samoloty transportowe do każdej bazy USAAC i siedem samolotów C-3A służyło w sześciu różnych bazach Bolling Field, Brooks Field, Fort Crockett, Mitchel Field, Selfridge Field i Wright Field[4].

W połowie 1929 wszystkie siedem C-3A otrzymało nowe silniki o większej mocy i - zgodnie z ówczesnymi zasadami nazewnictwa samolotów Armii - nowe oznaczenia: C-9[5][3]. Wszystkie samoloty tego typu zostały wycofane ze służby do końca 1936[3][5].

Ostatni z C-9, numer seryjny 29-226, został w styczniu 1936 użyty do przeprowadzenia testów odporności samolotów krytych metalem na ogień z karabinów maszynowych[5]. Zbiorniki paliwa zostały częściowo napełnione benzyną lotniczą i włączono silniki samolotu pracujące na niskich obrotach[5]. Samolot został dwukrotnie ostrzelany dwoma długimi seriami i na początku trzeciej serii stanął w płomieniach[5]. Płonący samolot został całkowicie zniszczony w wybuchu, a eksperyment dowiódł niezaskakujących wniosków, że karabiny maszynowe są skuteczną bronią przeciwko stojącym na ziemi i nieruchomym samolotom[5].

Dane techniczne

ModelSilnikiMoc
silników (KM)		Masa
własna (kg)		Prędkość
maks. (km/h)		Prędkość
przel. (km/h)		Zasięg (km)Liczba
miejsc/ładunek (kg)		Uwagi
XC-3/C3[1]Wright J-4 Whirlwind200417318616180510/680Nr ser. 28-348
C-3A[4]Wright R-790-3235459521217291711/782Nr ser. 29-220/226
C-9[5]Wright R-975-1300459521217291711/782Nr ser. 29-220/226

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Ford C-3 (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].
  2. ↑ a b E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 27.
  3. ↑ a b c E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 28.
  4. ↑ a b c Ford C-3A (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].
  5. ↑ a b c d e f g Ford C-9 (ang.). nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08].

Bibliografia

  • E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939
Samoloty myśliwskie
  • P-1
  • P-2
  • P-3
  • XP-4
  • P-5
  • P-6
  • XP-7
  • XP-8
  • XP-9
  • XP-10
  • P-11
  • P-12
  • XP-13
  • XP-14
  • XP-15
  • P-16
  • XP-17
  • XP-18
  • XP-19
  • YP-20
  • XP-21
  • XP-22
  • XP-23
  • YP-24
  • Y1P-25
  • P-26
  • Y1P-27
  • Y1P-28
  • YP-29
  • P-30
  • XP-31
  • YP-32
  • P-33
  • XP-34
  • P-35
  • YP-37
Samoloty bombowe
i torpedowe
  • MB-1
  • MB-2
  • DB-1
  • NBS-1
  • XNBS-2
  • XNBS-3
  • XNBS-4
  • XNBL-1
  • XNBL-2
  • XLB-1
  • LB-1
  • LB-1A
  • XLB-2
  • XLB-3
  • XLB-3A
  • XLB-4
  • XLB-5
  • LB-5
  • LB-5A
  • XLB-6
  • LB-6
  • XLB-7
  • LB-7
  • LB-8
  • LB-9
  • LB-10
  • LB-11
  • XLB-12
  • LB-13
  • LB-14
  • XHB-1
  • XHB-2
  • XHB-3
Samoloty szturmowe
Samoloty transportowe
  • Douglas C-1
  • Atlantic-Fokker C-2
  • Ford C-3
  • Ford C-4
  • Fokker C-5
  • Sikorsky C-6
  • Atlantic-Fokker C-7
  • Fairchild C-8
  • Ford C-9
  • Consolidated C-11
  • Lockheed Y1C-12
  • Fokker C-14
  • Fokker C-15
  • Fokker Y1C-16
  • Lockheed Y1C-17
  • Boeing Y1C-18
  • Northrop Y1C-19
  • Fokker YC-20
  • Douglas Y1C-21
  • Consolidated Y1C-22
  • Lockheed Y1C-23
  • American Y1C-24
  • Lockheed Y1C-25
  • Douglas C-26
  • Bellanca C-27
  • Sikorsky Y1C-28
  • Douglas C-29
  • Curtiss C-30
  • Kreider-Reisner XC-31
  • Douglas C-32
  • Douglas C-33
  • Douglas YC-34
  • Lockheed XC-35
  • Lockheed C-36
  • Lockheed Y1C-37
  • Douglas C-38
  • Douglas C-39

Stany Zjednoczone

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.