François de Bovet
| Data urodzenia | 21 marca 1745 |
|---|---|
| Data śmierci | 6 kwietnia 1838 |
| Biskup Sisteron | |
| Okres sprawowania | 1789-1812 |
| Arcybiskup Tuluzy | |
| Okres sprawowania | 1817-1820 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Nominacja biskupia | 14 czerwca 1789[1] |
| Sakra biskupia | 13 września 1789[1] |
| Data konsekracji | 13 września 1789 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | nieznany | ||||
| |||||
François de Bovet (ur. 21 marca 1745; zm. 6 kwietnia 1838) – od roku 1789 biskup Sisteron, od 1817 arcybiskup diecezji Tuluza.
Linia de Boveta
Znana jest data jego konsekracji na biskupa: 13 września 1789 w Paryżu. Nie zachowały się natomiast inne szczegóły dotyczące tego wydarzenia, a więc w szczególności nazwisko biskupa, który udzielił mu święceń. Ponieważ część obecnie żyjących biskupów może prześledzić swoją sukcesję apostolską właśnie do niego, osoba biskupa Fraçoisa de Bovet ma duże znaczenie historyczne dla Kościoła rzymskokatolickiego.
Obecnie żyje 6 biskupów z linii de Boveta:
- James Chan Soon Cheong (emerytowany biskup Melaka-Johor)
- Antony Selvanayagam (emerytowany biskup Penang)
- Murphy Nicholas Xavier Pakiam (emerytowany arcybiskup Kuala Lumpur)
- Sebastian Francis (biskup Penang)
- John Baptist Tseng Chien-tsi (biskup pomocniczy Hualian)
- Petrus Boddeng Timang (biskup Banjarmasin)
Przypisy
- ↑ a b François de Bovet w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2017-05-14]