Franca Raimondi

Franca Raimondi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1932
Monopoli

Data i miejsce śmierci

1988
Rzym

Gatunki

pop

Zawód

wokalistka

Aktywność

1953 – początek lat 80.

Wydawnictwo

Fonit Cetra

Franca Raimondi (ur. 8 lipca 1932 w Monopoli, zm. 1988 w Rzymie) – włoska wokalistka, zwyciężczyni Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1956 roku z piosenką „Aprite le finestre”, reprezentantka Włoch podczas 1. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1956 roku z tą samą piosenką.

Biografia i kariera artystyczna

Franca Raimondi urodziła się 8 lipca 1932 roku w Monopoli[1]. Studiowała języki na uniwersytecie śpiewając jednocześnie dla rozrywki w rodzinnym mieście, dopóki nie podjęła decyzji o wyjeździe na północ Włoch, do Turynu, gdzie podjęła pracę w fabryce FIATa[2]. Dala się poznać w 1953 roku wygrywając konkurs radiowy. W roku następnym wygrała festiwal Ugole d’oro, zorganizowany przez czasopismo telewizyjne Sorrisi e Canzoni. W 1955 roku została zakwalifikowana do udziału w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[1]. Wygrała Festiwal w 1956 roku z piosenką „Aprite le finestre[2]. Z tą samą piosenką reprezentowała Włochy podczas finału 1. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1956 zajmując ex aequo 2. miejsce (z pozostałymi uczestnikami)[3]. Piosenka znalazła się na 10. miejscu najlepiej sprzedawanych singli we Włoszech w tym samym roku[4].

W 1957 roku wygrała międzynarodowy festiwal w Nicei. W następnym roku uczestniczyła w konkursie Canzonissima. Odbyła długie tournée po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych zyskując dużą popularność[1].

Pod koniec 1959 roku powróciła do Włoch, by wziąć udział w programie radiowym Uno contro tutti, prowadzonym przez Mario Rivę. W 1960 roku wzięła udział w Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej z piosenką „Canzone all’antica”[5].

Karierę artystyczną kontynuowała do początku lat 80.[1]

Zmarła w Rzymie w 1988 roku[5].

W 2004 roku gmina Monopoli w uznaniu jej zasług dla regionu nadała jej imię pierwszemu konkursowi piosenkarskiemu, przeznaczonemu tylko dla kobiet[1].

Dyskografia

Single (78 obr.)

  • 1956 – „Aprite le finestre”[1][5]
  • 1956 – „Lucia e Tobia/Sogni d’or”[1]
  • 1956 – „Il trenino del destino”[1][5]
  • 1956 – „La colpa fù”/„La valle del sole”[1][5]
  • 1956 – „La vita è un paradiso di bugie”[5]

Single (45 obr.) i EP-ki

  • 1956 – „Il trenino del destino”[1]
  • 1956 – „Aprite Le Finestre”/„Amami Se Vuoi”/„Sole e rose”/„La colpa fù” (EP)[1]
  • 1958 – „Pazzarella”/„Musica per tutti”[1]
  • 1958 – „Io chiederò”/„Vedo te”[1]
  • 1960 – „Segretamente”/„Cucù sette”[1]
  • 1960 – „Canzone all’antica”/„Serenatella co si e co 'o no”[1]
  • 1960 – „Se dino no, tu dici si”/„Passion flower”[1]
  • 1961 – „Mostra le tue vie”[1]

Albumy kompilacyjne

  • 1978 – La storia del festival di Sanremo 1951-1977[1]
  • 2004 – Sorrisi e canzoni (CD)[1]

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s La voce delle donne: Franca Raimondi (wł.). www.lavocedelledonne.it. [dostęp 2015-08-17].
  2. a b Massimo Emanuelli: 50 anni di storia della televisione attraverso la stampa settimanale. GRECO & GRECO Editori, 2004, s. 58. ISBN 88-7980-346-8. (wł.)
  3. Eurovision: Eurovision Song Contest 1956 (ang.). www.eurovision.tv. [dostęp 2015-08-17].
  4. Hit Parade Italia: I singoli più venduti del 1956 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2015-08-17].
  5. a b c d e f Il Discobolo: Franca Raimondi (wł.). www.ildiscobolo.net. [dostęp 2015-08-17].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Francaraimondi.gif
Franca Raimondi al Festival di Sanremo 1956
EuroItalia.svg
Autor: Jlechuga86, Licencja: CC BY 3.0
Itallian logo at the Eurovision Song Contest