Francesco Marmaggi
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa | ||
| Okres sprawowania | 1939–1949 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 14 kwietnia 1900 | |
| Nominacja biskupia | 1 września 1920 | |
| Sakra biskupia | 26 września 1920 | |
| Kreacja kardynalska | 16 grudnia 1935 | |
| Kościół tytularny | ||
| Odznaczenia | ||
.svg){kind=small} | ||
| Data konsekracji | |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy | Bonaventura Cerretti |
Francesco Marmaggi (ur. 31 sierpnia 1870, zm. 3 listopada 1949) – kardynał prezbiter, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, dyplomata watykański, nuncjusz w: Rumunii, Czechosłowacji i Polsce (1928-1936). Odznaczony Orderem Orła Białego.
Życiorys
14 kwietnia 1900 przyjął święcenia kapłański w Rzymie. 1 września 1920 otrzymał nominację na nuncjusza apostolskiego w Rumunii i arcybiskupa tytularnego Hardianopolis in Haemimonto. Konsekrowany 26 września 1920 w bazylice S. Maria in Trastevere na Zatybrzu przez kard. Pietra Gasparriego sekretarza stanu. 30 maja 1923 mianowany nuncjuszem apostolskim w Czechosłowacji i w 1925 roku zrezygnował z zajmowanego urzędu. 13 lutego 1928 mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce.
Papieski legat na Kongresach Eucharystycznych w Polsce: w Łodzi (29 VI – 1 VII 1928)[1] i Poznaniu 15 czerwca 1930. Legat papieski na I Synod Plenarny Kościoła Polskiego w Częstochowie w 1936 roku. Funkcję nuncjusza apostolskiego w Polsce pełnił do połowy 1936[2].
Papież Pius XI kreował go kardynałem prezbiterem S. Cecilia na konsystorzu 16 grudnia 1935. Biret kardynalski otrzymał z rąk prezydenta Polski Ignacego Mościckiego zgodnie z przedrozbiorowym przywilejem królów Polski, który papież Pius XI odnowił dla prezydentów Rzeczypospolitej[3].
Uczestnik konklawe 1939, które wybrało na papieża Piusa XII. 14 marca 1939 mianowany prefektem Kongregacji ds. Duchowieństwa i na tym stanowisku aż do śmierci.
Zmarł 3 listopada 1949 na atak serca w Rzymie. Pochowano go w bazylice św. Cecylii na Zatybrzu w Rzymie.
Przypisy
- ↑ „Łódź w Ilustracji”, 8 VII 1928, nr 28, s. 3 (4 zdjęcia: podczas procesji eucharystycznej, wygłasza homilię do wiernych, podczas akademii eucharystycznej, z prymasem Polski Augustem Hlondem przed łódzką katedrą).
- ↑ Nuncjusz ks. Marmaggi opuścił Polskę. „Wschód”, s. 2, nr 14 z 10 czerwca 1936.
- ↑ IKTP.
Bibliografia
- Francesco Marmaggi w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy