Franciszek Ścibor-Bogusławski

Franciszek Ścibor-Bogusławski

Ostoja
chorąży Kawalerii Narodowej rotmistrz w konfederacji barskiej wicemarszałek sejmiku sieradzkiego
Rodzina	Ścibor-Bogusławscy
Data urodzenia	1713
Data śmierci	9 lutego 1796
Ojciec	Andrzej Ścibor-Bogusławski
Matka	Katarzyna Gorzyńska
Żona	Anna Jankowska Anna Pruszkowska
Dzieci	Krystyna Ścibor-Bogusławska Maksymilian Ludwik Tekla Juliana

Franciszek Ksawery Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. 1713, zm. 9 lutego 1796) – rotmistrz w konfederacji barskiej, chorąży Kawalerii Narodowej, wicemarszałek sejmiku sieradzkiego w 1761 r., dziedzic Smaszkowa, Włocina i Grzymaczewa.

Życiorys

List Franciszka Bogusławskiego do regimentarza Józefa Zaremby z roku 1770, zbiory Biblioteki Kórnickiej

Syn Katarzyny z Gorzyńskich i Andrzeja Ścibor-Bogusławskiego, instygatora Trybunału Koronnego, regenta grodzkiego, komornika granicznego łęczyckiego i sieradzkiego. Brat rodzony Elżbiety Rembiewskiej, Barbary Rudnickiej, ks. Ignacego Piotra Bogusławskiego, kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba Bogusławskiego. Konfederat barski – rotmistrz jednego z oddziałów sieradzkich. Namiestnik chorągwi pancernej Alojzego Fryderyka von Brühla. Towarzysz chorągwi pancernej starosty czerwonogrodzkiego Kazimierza Raczyńskiego. Chorąży Kawalerii Narodowej. Administrator starostwa sokolnickiego w 1774 roku z ramienia Józefa Zaremby. Asesor (wicemarszałek) sejmiku sieradzkiego w 1761 roku. Sędzia komisarz Referendarii Koronnej w 1780 roku. Sygnatariusz aktu akcesyjnego szlachty sieradzkiej do Konstytucji 3 maja. Dziedzic Smaszkowa, Włocina oraz części Grzymaczewa i Kostrzewic. Małżonek 1. Anny z Jankowskich, 2. Anny z Pruszkowskich. Ojciec Krystyny 1v. Łubieńskiej, 2v. Byszewskiej (starościny wągłczewskiej), Julianny Kurcewskiej i Tekli Mokrskiej (szambelanowej) oraz Maksymiliana i Ludwika^[1].

Zobacz też

• Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja
• Ostoja (herb szlachecki)
• Ród Ostojów (Mościców)

Przypisy

Bibliografia

• R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, WTN, Wieluń 2020.
• R. Bogusławski, Listy do starościny, "Na Sieradzkich Szlakach" 2/94/2009.
• Akces szlachty sieradzkiej do Konstytucji 3 maja, AGAD, Księgi grodzkie siaradzkie rel. 186, k. 336-338v.
• AGAD, Księgi grodzkie siaradzkie rel. 132 k. 837-848.
• Archiwum Państwowe w Łodzi oddział w Sieradzu, Powiatowa Komisja Sprawiedliwości w Sieradzu, nr akt – 834, 226.