Franciszek Kokot

Franciszek Kokot
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1929
Olesno

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 2021
Chorzów

Profesor nauk medycznych
Specjalność: internista, nefrolog, hipertensjolog, endokrynolog, patofizjologia kliniczna
Alma Mater

Śląska Akademia Medyczna w Katowicach

Profesura

1982

Nauczyciel akademicki
Prorektor
Okres spraw.

1980–1982

Rektor
Okres spraw.

1982–1984

Odznaczenia
Order Orła Białego Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Franciszek Józef Kokot (ur. 24 listopada 1929 w Oleśnie, zm. 24 stycznia 2021 w Chorzowie[1][2]) – polski lekarz, nefrolog i endokrynolog, profesor nauk medycznych, rektor Śląskiej Akademii Medycznej (1982–1984), członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Kawaler Orderu Orła Białego.

Życiorys

Syn Franciszka i Franciszki[1]. W 1948 zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej w Rokitnicy Bytomskiej. Uzyskał dyplom lekarza w 1953 roku. Ukończył specjalizację I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych w 1955, a II stopnia w 1958. W 1957 otrzymał tytuł stopień kandydata nauk medycznych i w 1962 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Na wniosek Rady Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w 1969 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego ŚAM, a w 1982 otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego[3].

W 1975 objął funkcję Kierownika Kliniki Nefrologii Instytutu Chorób Wewnętrznych (przemianowaną w 1981 na Katedrę i Klinikę Nefrologii, a w 1997 – na Katedrę i Klinikę Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii). W 1979 ukazało się pierwsze wydanie książki autorstwa Franciszka Kokota Choroby wewnętrzne. Pełnił funkcję prorektora ds. szkolenia podyplomowego w latach 1980–1982. Następnie w 1982 objął funkcję rektora ŚAM[3], którą pełnił do 1984 roku.

W 1990 roku Papież Jan Paweł II nadał mu godność Member of the Ordo Sanctus Silvestri Papae[3]. Doktor honoris causa 10 wyższych uczelni oraz laureat nagrody Lux ex Silesia w 2001 roku. Był członkiem honorowym 14 zagranicznych towarzystw nefrologicznych.

Zmarł 24 stycznia 2021 roku w Zespole Szpitali Miejskich w Chorzowie, w którym przebywał z powodu powikłań po chorobie COVID-19[4][5].

Był żonaty z Małgorzatą Kokot (z d. Skrzypczyk), miał czterech synów.

Staże naukowe

  • 1959–1960 Klinika Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu w Genewie
  • 1970 St. Mary’s Hospital i Middlesex Hospital, Londyn
  • 1978 Visiting professor w USA (6 tygodni)
  • 1986 Visiting professor w USA (3 tygodnie)

Członkostwo w towarzystwach i komitetach redakcyjnych

Członkostwo w towarzystwach naukowych

  • Międzynarodowe Towarzystwo Internistów (1969–2021)
  • Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologiczne
  • European Dialysis and Transplant Association – European Renal Association (EDTA-ERA)
  • New York Academy of Sciences (1970–2021)
  • Niemieckie Towarzystwo Nefrologiczne
  • Towarzystwo Internistów NRD (członek korespondencyjny 1976–2021)
  • Członek Rady European Renal Association (EDTA-ERA) (1978–1981, 1987–1990, 1993–1996)
  • Członek Komitetu Nominacyjnego ISN (1987–1990)
  • Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego: Wiceprezes (1986–1989), Prezes (1989–1998), członek honorowy (1998)
  • członek korespondencyjny PAN (1983–1994), członek rzeczywisty PAN od 1994 roku

Członek komitetów redakcyjnych

  • Kidney International (1980–1991)
  • Clinical Nephrology (1981–2007)
  • Nephron (1988–2002)
  • Nephrology, Dialysis, Transplantation (1988–1998)
  • Nieren und Hochdruckkrankheiten (1992–2008)
  • Nephrology – News and Issues (1993–2021)
  • Aktuality v Nefrologii (1995–2021)

Dorobek naukowy

Publikacje

Autor lub współautor ponad 650 prac oryginalnych (z czego ponad 150 było publikowanych na łamach periodyków medycznych w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych), ponad 230 prac poglądowych, współautor 40 podręczników (5 z nich wydano w krajach Europy Zachodniej, 2 zaś w USA); autor podręczników: Metody badań laboratoryjnych stosowanych w klinice (1969); Gospodarka wodno-elektrolitowa i kwasowo-zasadowa w stanach fizjologii i patologii (1978); Choroby wewnętrzne. Podręcznik dla studentów (redaktor i współautor) (1979); Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych (redaktor i współautor) (1993, 1998)[6].

Osiągnięcia naukowe

Ordery, nagrody i zaszczyty

Odznaczenia państwowe

Członkostwo honorowe

Towarzystwo Nefrologiczne NRD (1979); Towarzystwo Nefrologiczne RFN (1982); Jugosłowiańskie Towarzystwo Nefrologiczne (1983); Bułgarskie Towarzystwo Nefrologiczne (1986); Czechosłowackie Towarzystwo Nefrologiczne (1986); Węgierskie Towarzystwo Nefrologiczne (1990); Macedońskie Towarzystwo Nefrologiczne (1992); Włoskie Towarzystwo Nefrologiczne (1992); Polskie Towarzystwo Ginekologiczno-Położnicze (1994); Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego (1994); Polskie Towarzystwo Chorób Wewnętrznych (1995); Rumuńskie Towarzystwo Nefrologiczne (1997).

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda Sekretarza Wydziału Nauk Medycznych PAN II stopnia (1967)
  • Nagroda resortu zdrowia I stopnia (1971)
  • Nagroda Sekretarza Wydziału Nauk Medycznych PAN I stopnia (1972)
  • Nagroda im. Jędrzeja Śniadeckiego PAN (najwyższe wyróżnienie przyznawane przez PAN) (1976)
  • Medal L. Pasteur’a, Uniwersytet Strasburski (1985)
  • Medal Jana Evangelisty Purkyné (Nagroda Czechosłowackiej Akademii Nauk)
  • Członek „Ordo St. Silvestri Papae” nominowany przez papieża Jana Pawła II (1990)
  • Doctor honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu (1990)
  • Złoty Medal F. Volhard (1991, Gesellschaft für Nephrologie)
  • International Distinguished Medal (1991, National Kidney Foundation, USA)
  • Medal „Gloria Medicinae” (1991, Polskie Towarzystwo Lekarskie)
  • Doctor honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1993)
  • Członek Royal College of Physicians (FRCP), Edinburg (1994)
  • Doctor honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (1995)
  • Nagroda im. Wojciecha Korfantego nadana przez Związek Górnośląski (1996)[10]
  • Golden Medal „Medicus Magnus”, Polish Academy of Medicine (1996)
  • International Golden Star „Merit for Medicine, International Institute of Universalistic Medicine” (1996)
  • Doctor honoris causa of the J.Safarik University of Kosice (1997)
  • Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie (1998)
  • Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie (1999)
  • Doctor honoris causa Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego (2000)
  • Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku (2001)
  • Doctor honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (2004)
  • Doctor honoris causa Uniwersytetu Opolskiego (2017)[11]

Upamiętnienie

W Wysowej-Zdroju źródło wody mineralnej Franciszek nazwano na cześć Franciszka Kokota.

Przypisy

  1. ↑ a b Franciszek Kokot. rejestry-notarialne.pl.
  2. ↑ Śp. prof. zw. dr hab. n. med. Franciszek Kokot – Śląska Izba Lekarska, izba-lekarska.org.pl [dostęp 2021-01-24].
  3. ↑ a b c Duława, Jan;. Franciszek Kokot. Lekarz, uczony, nauczyciel. „Prace Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śla̜ska”, s. 11–22, 1999. Śląska Akademia Medyczna – Biblioteka Główna. ISSN 1231-4412. (pol.). 
  4. ↑ Monika Chruścińska-Dragan, Zmarł prof. Franciszek Kokot, wybitny lekarz i naukowiec Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. „Odszedł jeden z tych największych”, artykuł w „Dzienniku Zachodnim” z dn. 24.01.2021 r. [on-line] [dostęp 2021-01-24].
  5. ↑ Judyta Watoła, Prof. Franciszek Kokot nie żyje. Był jednym z najwybitniejszych lekarzy w historii polskiej medycyny, artykuł w „Gazecie Wyborczej. Katowice” z dn. 24.01.2021 r. [on-line] [dostęp 2021-01-24].
  6. ↑ Informacje na podstawie Łódzkiej Biblioteki Cyfrowej według stanu na 2018 rok. [on-line] [dostęp 2021-01-24].
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 stycznia 2021 r. o nadaniu orderów M.P. z 2021 r. poz. 262).
  8. ↑ Order Orła Białego dla śp. Franciszka Kokota. prezydent.pl. [dostęp 2021-01-30]. (pol.).
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 października 1998 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 596).
  10. ↑ Katarzyna Nowak, Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego, archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31].
  11. ↑ Doktorzy Honoris Causa Uniwersytetu Opolskiego. [dostęp 2017-10-14]. (pol.).

Bibliografia

  • Jan Duława. Franciszek Kokot: lekarz, uczony, nauczyciel. „Prace Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śla̜ska”, 1999. Wydanie 3 z Prace Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska: Śląska Akademia Medyczna. ISSN 1231-4412. 
  • Andrzej Więcek: Numer specjalny poświęcony Profesorowi Franciszkowi Kokotowi z okazji 65 rocznicy Jego urodzin. Polskie archiwum medycyny wewne̜trznej: Towarzystwo Internistów Polskich, 1994, s. 127.

Linki zewnętrzne

Rektorzy Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Rektorzy ŚAM
(1948–2007)
Rektorzy SUM
(od 2007)