Franciszek Kucybała

Franciszek Kucybała
Stary Franek
major AL major AL
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1908
Wojsławice

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1968
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1930–32, 1942–45

Siły zbrojne

 Wojsko Polskie
 Gwardia Ludowa
 Armia Ludowa

Jednostki

1 Brygada AL Ziemi Krakowskiej

Stanowiska

dowódca pińczowskiego okręgu GL

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

MO (1948–50), ZBoWiD

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Grób Franciszka Kucybały na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Franciszek Kucybała ps.Stary Franek” (ur. 2 listopada 1908 w Wojsławicach, zm. 19 listopada 1968 w Warszawie) – bojownik ruchu oporu podczas II wojny światowej, od 1942 dowódca pińczowskiego okręgu Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, współorganizator Republiki Pińczowskiej.

Życiorys

Po ukończeniu 5 klas szkoły powszechnej prowadził gospodarstwo ojca straconego w 1914 przez Austriaków. W 1926 wstąpił do Niezależnej Partii Chłopskiej i Komunistycznej Partii Polski. W 1930–1932 odbywał służbę wojskową. Sekretarz komórki KPP. Kilkakrotnie zatrzymywany przez policję przed 1 maja. Po rozwiązaniu KPP, w 1939 wstąpił do Stronnictwa Ludowego. Jesienią 1940 utworzył konspiracyjną grupę byłych działaczy KPP, NPCh i SL.

Od maja 1942 organizował Polską Partię Robotniczą w okolicach Pińczowa. Od lipca 1942 członek Miechowskiego Komitetu Podokręgowego PPR. We wrześniu 1942 współorganizował oddział partyzancki GL w powiecie pińczowskim, potem został dowódcą Podokręgu GL Pińczów. Członek Komitetu Okręgowego (KO) PPR. Od marca 1944 dowódca Okręgu AL „Wiślica”, doprowadził do połączenia oddziału Batalionów Chłopskich Józefa Maślanki z oddziałem AL Zygmunta Bieszczanina. Od lipca 1944 był przewodniczącym konspiracyjnej pińczowskiej Powiatowej Rady Narodowej (PRN). 23 lipca 1944 brał udział w posiedzeniu założycielskim WRN w Kielcach. Współorganizator 1 Brygady AL Ziemi Krakowskiej im. Bartosza Głowackiego. Od listopada 1944 major AL. W lutym 1945 został zastępcą pełnomocnika ds. reformy rolnej na województwo kieleckie. Był delegatem na 1 Zjazd PPR w grudniu 1945.

W 1946–1948 przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej w Pińczowie, 1948–1950 zastępca komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w Gdańsku, 1950–1953 przewodniczący PRN w Pruszczu Gdańskim. W 1949–1954 prezes zarządu Okręgowego ZBoWiD w Gdańsku. Od 1955 radca w Centralnym Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych w Warszawie. Od 1962 na rencie dla zasłużonych. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera D6-1-1a)[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Encyklopedia Popularna PWN. red. nacz. Barbara Petrozolin-Skowrońska. Wyd. dwudzieste trzecie zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 421. ISBN 83-01-10416-3.
  • Konrad Świetlik, Kucybała Franciszek, w: Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orl.jpg
Autor: Marek Ruszczyc, Licencja: CC BY-SA 4.0
Orzełek Gwardii i Armii Ludowej
POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Naramiennik Major.svg
Naramiennik majora Wojsk Lądowych RP.
Franciszek Kucybała grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Franciszka Kucybały na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach