Franciszek Pacheco

Błogosławiony
Franciszek Pacheco JS
Francisco Pacheco
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1556
Ponte de Lima

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1626
Nagasaki

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

7 lipca 1867
Rzym
przez papieża Piusa IX

Wspomnienie

20 czerwca

Franciszek Pacheco SJ, port. Francisco Pacheco (ur. 1556 w Ponte de Lima, zm. 20 czerwca 1626 w Nagasaki) – jezuicki misjonarz, prezbiter, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań w Japonii, zamordowany z nienawiści do wiary (łac) odium fidei[1][2][3][4].

Geneza męczeństwa - tło historyczne

Po okresie wzmożonej działalności misyjnej Kościoła katolickiego, gdy w 1613 roku siogun Hidetada Tokugawa wydał dekret, na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zakazana, rozpoczęły się trwające kilka dziesięcioleci krwawe prześladowania chrześcijan[5]. Franciszek Pacheco padł ofiarą eskalacji prześladowań zainicjowanych przez sioguna Iemitsu Tokugawę[6].

Życiorys

Pochodził z portugalskiej rodziny szlacheckiej[1]. Wzorem swojego wuja, który poniósł męczeńską śmierć, pełniąc posługę kapłańską wśród japońskich wiernych i pod wpływem kontaktu z misjonarzami w Lizbonie już jako dziecko pragnął podjąć działalność misyjną[2][1]. Studia podjął w kolegium jezuickim w stolicy[6]. Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w 1585 roku[1]. Pragnął realizować powołanie na Dalekim Wschodzie i w 1592 roku wysłany został do Indii[1]. Z Goa udał się do Makau, gdzie ukończywszy studia przyjął święcenia kapłańskie[6]. Nauczał teologię do czasu uzyskania zgody na bezpośrednią pracę misyjną[1]. W pierwszych latach pobytu w Japonii apostolat realizował między innymi w okolicach miast Meaco (lub Miaco, od jap. miyako – stolica; dawna nazwa Kioto) i Ozaka (Osaka)[1]. W 1608 roku powrócił do Makau, gdzie kierował seminarium jezuitów[6][1]. Ponownie w Japonii podjął działalność gdy mianowany został wikariuszem generalnym biskupa Luísa de Cerquiera, stanowisko piastował do czasu kiedy w 1614 roku został wydalony[6]. W rok później wrócił w przebraniu kupca i potajemnie wspierał wspólnoty prześladowanych chrześcijan[1][6]. Po śmierci biskupa pełnił powierzone obowiązki administratora apostolskiego diecezji, a następnie został mianowany prowincjałem jezuitów[6]. 18 grudnia 1625 roku [6] wydanego przez apostatę Franciszka Pacheco aresztowano z gospodarzem domu w którym mieszkał, sekretarzem Kasprem Sadamatsu[3] i sąsiadami, a potem zamknięto w więzieniu na terenie miasta Shimabara[1]. W niewoli utworzył wspólnotę modlitewną i zgodnie ze swoimi prerogatywami przyjął do zakonu współwięzionych katechistów[1]. Grupa ta określana jest jako Franciszek Pacheco i towarzysze[7].

17 czerwca[4] 1626 roku grupa więzionych dołączyła w Nagasaki do innych zakonników i 20 czerwca wszystkich żywcem spalono na podmiejskim wzgórzu[1].

7 lipca 1867 papież Pius IX beatyfikował Franciszka Pacheco wraz z Alfonsem z Navarrete i 203 towarzyszami[8].

Dies natalis jest dniem, kiedy w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie liturgiczne błogosławionego[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 112. ISBN 83-85304-50-9.
  2. ↑ a b Beato Francisco Pacheco, presbítero e mártir, +1626. [dostęp 2015-06-02]. (port.).
  3. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 438. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b c Antonio Borrelli: Beati Francesco Pacheco e compagni Gesuita, martire in Giappone. 2005-02-23. [dostęp 2015-06-02]. (wł.).
  5. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 427. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. ↑ a b c d e f g h Tom Rochford, SJ: Blessed Francisco Pacheco. Society of Jesus. [dostęp 2015-06-02]. (ang.).
  7. ↑ Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 110. ISBN 83-85304-50-9.
  8. ↑ Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-06-02]. (wł.).

Media użyte na tej stronie

Francisco Pacheco Capela de Nossa Senhora do Pilar.jpg
Autor: Joseolgon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Capela de Nossa Senhora do Pilar (Casa de Infias) Braga, Portugal.