Franciszek Tim
| Imię i nazwisko przy narodzeniu | Adolf Thiem | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 czerwca 1924 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 9 września 1986 | ||||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm[1] | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Franciszek Tim, w latach 1924–1948 Adolf Thiem (ur. 4 czerwca 1924 w Hajdukach Wielkich, zm. 9 września 1989 w Chorzowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski w 1952 roku, trener.
Kariera
Tim był wychowankiem Kresów Chorzów, w których występował w latach 1939–1943, zaś po zakończeniu II wojny światowej grał w Robotniczym Klubie Sportowym Batory. W sezonie 1949 zasilił Ruch Chorzów, którego reprezentował przez osiem lat[1]. W barwach „Niebieskich” zadebiutował 13 listopada 1949 roku w wygranym 2:0 meczu ligowym z Lechem Poznań[2]. Pierwszą bramkę strzelił 19 marca 1950 roku w zwycięskim spotkaniu z Wartą Poznań[3]. Tim wywalczył z Ruchem trzykrotnie mistrzostwo Polski (1951, 1952, 1953) oraz dwukrotnie wicemistrzostwo (1950, 1956) i trzecie miejsce w mistrzostwach kraju (1954, 1955)[1]. Był jednokrotnym reprezentantem Polski[4]. W kadrze zadebiutował 18 maja 1952 roku w przegranym 0:1 meczu przeciwko Bułgarii. Na boisko spędził pierwszą połowę, po czym został zmieniony przez Teodora Wieczorka[5]. W latach 1957–1959 Tim był grającym trenerem Warty Zawiercie[6], natomiast po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę w charakterze trenera[1].
W 1953 roku Tim pracował w Stilonie Gorzów Wielkopolski, z którym zdobył Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim[7]. W styczniu 1959 roku Tim został trenerem Concordii Knurów[8]. W sezonie 1963/1964 Tim prowadził w trzech ostatnich kolejkach rundy jesiennej Ruch Chorzów. Na ławce trenerskiej „Niebieskich” zadebiutował 27 października 1963 roku w przegranym 2:1 meczu z ŁKS–em Łódź. Zespół pod jego wodzą nie wygrał żadnego meczu (jeden remis, dwie porażki; stosunek bramek 3:6)[9][10]. Tim pracował również w Naprzodzie Żernica, z którym wywalczył awans do A klasy oraz Zagłębiu Dąbrowa Górnicza i Baildonie Katowice[11][12][13].
Statystyki
Klubowe
| Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | |||
| 1949 | Ruch Chorzów | I Liga | 1 | 0 |
| 1950 | Ruch Chorzów | I Liga | 18 | 5 |
| 1951 | Ruch Chorzów | I Liga | 21 | 3 |
| 1952 | Ruch Chorzów | I Liga | 2 | 0 |
| 1953 | Ruch Chorzów | I Liga | 1 | 0 |
| 1954 | Ruch Chorzów | I Liga | 3 | 0 |
| 1955 | Ruch Chorzów | I Liga | 15 | 0 |
| 1956 | Ruch Chorzów | I Liga | 4 | 0 |
| Razem | 165 | 2 | ||
Reprezentacyjne
| Mecze i gole w reprezentacji | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Polska[4] | |||||||
| Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | ||
| 1. | 18.05.1952 | Warszawa, Polska |  Bułgaria | towarzyski[5] | |||
Trenerskie
| Sezon | Zespół | Liga | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | % wygranych | |||
| 1963/1964[9] | Ruch Chorzów | I Liga | 3 | 0 | 1 | 2 | 0 |
Sukcesy
Ruch Chorzów
Mistrzostwo Polski (3 razy) w sezonach: 1951, 1952, 1953
Wicemistrzostwo Polski (2 razy) w sezonach: 1950, 1956
3. miejsce w mistrzostwach Polski (2 razy) w sezonach: 1954, 1955
Mistrzostwo Polski (3 razy) w sezonach: 
Wicemistrzostwo Polski (2 razy) w sezonach: 
3. miejsce w mistrzostwach Polski (2 razy) w sezonach: Trenerskie
Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim ze Stilonem Gorzów Wielkopolski (1953)[7]- Awans do A klasy z Naprzodem Żernica[11]
Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim ze Życie prywatne
Tim pracował zawodowo w charakterze górnika[1]. Zmarł 9 września 1986 roku na zawał serca[11]. Został pochowany na cmentarzu należącym do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Granicznej[14]. Był ojcem chrzestnym Michała Probierza[15].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 193.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 70–71.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 72–73.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 176.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 50.
- ↑ Jarosław Janik, Sławomir Gębka, Warta Zawiercie 1921-2021. 100 lat, Zawiercie: Precjoza, 2021, s. 49, ISBN 978-83-67003-12-4.
- ↑ a b zksstilon.cba.pl: Historia piłki nożnej w ZKS Stilon (pol.). [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Czy nabytek Górnika Radlin okaże się wystarczający na I lig?. „Nowiny”. Nr 108, s. 8, 30 stycznia 1959.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 66.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 102–103.
- ↑ a b c Adam Szuler: Historia (pol.). [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Zagłębie Dąbrowa Górnicza: Historia (pol.). [dostęp 2019-12-23].
- ↑ Polsat Sport: Dali przykład Błękitnym. Największe sensacje ćwierćfinałów Pucharu Polski (pol.). [dostęp 2015-03-16].
- ↑ Ruch Chorzów: Wspomnienie Franciszka Tima (pol.). [dostęp 2018-09-09].
- ↑ poranny.pl: Alfabet Michała Probierza. B jak boisko piłkarskie (pol.). [dostęp 2016-05-15].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-3-9.
- Andrzej Gowarzewski: Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski 1947-1970. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-4-7.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Złoty puchar